Star Trek: Nemesis 2002
(Star Trek 10)
Frumsýnd: 7. febrúar 2003
For every good in the universe, there is an evil.
116 MÍNEnska
The Enterprise er beint til Romulan, heims Romulus, að því er ætlað að þeir vilji semja um frið. Picard skipstjóri og áhöfn hans finna fyrir alvarlegri ógn gagnvart bandalaginu þegar Praetor Shinzon áætlar árás á Jörðina.
Aðalleikarar
Leikstjórn
Sem Star Trek aðdáandi get ég lítið kvartað yfir þessari mynd. Hún er ekkert meistaraverk, heldur bara eins og rúmlega tvöfaldur þáttur star trek í sjónvarpinu. Það var líka það sem ég reiknaði með, svo ég varð ekki fyrir vonbrigðum. Sem fyrr er um tiltölulega spennandi og vel skrifaða sögu að ræða, nú er aðalóvinur Picards hvorki meira né minna en klóni hans (en þó yngri), sem ætlar að setja allt á annan endann og fá meiri völd. Það er svo sitt lítið af hverju í myndinni, rómantík, húmor, spenna og drama -og auðvitað nógur hasar og góð tónlist. Klókindum Picards og félaga er sem fyrr engin takmörk sett, að því er virðist. Góður leikur og fín afþreying fyrir star trek aðdáendur og líklega flesta aðra.
Spurningin sem velt er upp í nýjustu Star Trek-myndinni er áhugaverð. Eiga fyrirmyndin og klónið eitthvað sameiginlegt annað en erfðafræðilega eiginleika? Er þetta sami maðurinn eða tvær ólíkar persónur? Því miður er það svo að þrátt fyrir að handritshöfundar telji sig hafa þetta á hreinu tekst þeim ekki að koma spurningunni og svarinu við henni frá sér á nægilega áhugaverðan máta. Því fer það svo að það sem ætti að vera þungamiðja sögunnar fellur um sjálft sig.
Biðin eftir tíundu myndinni um áhöfn Enterprise, þeirri fjórðu með því sem eitt sinn mátti kalla nýju kynslóðina, hefur verið nokkuð löng. Þegar myndin loksins berst okkur reynist hún með slakari innslögum í sagnabálkinn. Grínið í myndinni er nokkuð flatt. Bardagasenurnar ná í besta falli að vera miðlungssmíð. Í lokin er manni jafnvel sama um afdrif áhafnarmeðlima. Sem gamall áhugamaður um Star Trek varð ég fyrir vonbrigðum.
En það verður ekki hjá því komist að segja að þessum mikla sagnabálki er ekki alls varnað. Í það minnsta hlýtur það að segja eitthvað að maður getur alltaf treyst því að sjá einhverja í einkennisbúningum sambandsins á fyrstu sýningum myndarinnar. Vonum að þeir, og við hin, skemmti sér betur næst.
Ég hef séð margar Star Trek myndir og ekki þótt þær mjög merkilegar en þessi slær allt út. Þó að Piccard sé mun flottari en Kirk þá nær hann ekki að draga áhöfn sína nema hálfa ferð áfram og ég var farinn að geispa eftir 10 min. Söguþráðurinn í þessari mynd er einhver sá versti í kvikmyndasögunni og það hefði verið hægt að koma þessu fyrir í hálftíma sjónvarpsþætti án þess að missa neitt úr og það hefði gert þetta spennandi. Þeir sem hafa gaman af Star Trek gætu samt haft gaman af þessari mynd en ef þú lesandi góður hefur ekki gaman af þessu þá myndi ég bíða eftir spólunni eða bara eftir að hún verður endursýnd á stöð 2. ég ráðlegg engum að sjá þennan fjanda :)
Ágæt viðbót í dauða seríu 
Ég get svosem ekki neitað því að það hafi ávallt leynst dálítill trekkari í mér. Þó, ég er að vísu enginn die-hard Star Trek-aðdáandi, og í raun og veru kýs ég heldur að horfa á Next Generation-ævintýrin og Wrath of Kahn-myndina frekar en nokkuð annað tengt þessu fyrirbæri. En allavega, þá er þessi tíunda í röðinni, Star Trek: Nemesis, bara hin fínasta afþreying, og kemst hiklaust meðal bestu trekkaramyndanna hvað skemmtanagildi varðar - þótt það segi ómögulega mikið.
Vissulega kemst hún hvergi nálægt gæðum Kahn eða jafnvel The Voyage Home (ég var aldrei neitt svakalega hrifinn af First Contact - ef einhver hélt að ég hafi gleymt henni), en hún helst þó út í gegn afar vel án þess að láta manni nokkuð leiðast. Myndin virtist að vísu halla meira í áttina á það að vera hasarmynd frekar en svona ''ekta'' Star Trek-mynd, sem þarf ekkert endilega að vera ókostur. Gallinn er bara sá að hasarinn flækist stundum inn fyrir öllum söguþræðinum og alltof lítil athygli gefst fyrir honum til að nýtast aðeins betur. Jafnframt verð ég að tilkynna það að mér fannst nú eiginlega vanta allan Star Trek-fílínginn sem maður er svo vanur að finna fyrir í þessum þáttum/myndum. En varla þýðir svosem að vera að kvarta á því plani, enda eru kvikmyndirnar yfirleitt ólíkari, og auk þess þjáðist sú síðasta, Star Trek: Insurrection, af nákvæmlega sama vandamáli, nema bara á mun alvarlegra stigi, þannig að það fer ekki á milli mála að þessi sé skref upp
Leikararnir eru allir hressir ennþá þótt lengi sé búið að vera frá því þetta hófst allt saman, og einnig vel ég sérstaklega hrósa Tom Hardy í hlutverki hins dularfulla Shinzon, og svo náttúrlega Brent Spiner einnig, sem er alltaf jafn traustur og fyndinn sem Data. Tæknibrellurnar eru líka að sjálfsögðu þrusugóðar (enda er ekki hægt að búast við öðru núorðið), spennan á sínum stað og húmorinn alveg stórfínn. Nemesis er yfirhöfuð ágæt skemmtun fyrir sanna trekkara sem og flesta aðdáendur sci-fi hasarmynda. Hún var að vísu ekki alveg eins góð og ég bjóst við, en þó glæsileg upplyfting í Star Trek-bálknum miðað við seinustu. Það er ekki hægt að segja það nógu oft.
6/10
Ég get svosem ekki neitað því að það hafi ávallt leynst dálítill trekkari í mér. Þó, ég er að vísu enginn die-hard Star Trek-aðdáandi, og í raun og veru kýs ég heldur að horfa á Next Generation-ævintýrin og Wrath of Kahn-myndina frekar en nokkuð annað tengt þessu fyrirbæri. En allavega, þá er þessi tíunda í röðinni, Star Trek: Nemesis, bara hin fínasta afþreying, og kemst hiklaust meðal bestu trekkaramyndanna hvað skemmtanagildi varðar - þótt það segi ómögulega mikið.
Vissulega kemst hún hvergi nálægt gæðum Kahn eða jafnvel The Voyage Home (ég var aldrei neitt svakalega hrifinn af First Contact - ef einhver hélt að ég hafi gleymt henni), en hún helst þó út í gegn afar vel án þess að láta manni nokkuð leiðast. Myndin virtist að vísu halla meira í áttina á það að vera hasarmynd frekar en svona ''ekta'' Star Trek-mynd, sem þarf ekkert endilega að vera ókostur. Gallinn er bara sá að hasarinn flækist stundum inn fyrir öllum söguþræðinum og alltof lítil athygli gefst fyrir honum til að nýtast aðeins betur. Jafnframt verð ég að tilkynna það að mér fannst nú eiginlega vanta allan Star Trek-fílínginn sem maður er svo vanur að finna fyrir í þessum þáttum/myndum. En varla þýðir svosem að vera að kvarta á því plani, enda eru kvikmyndirnar yfirleitt ólíkari, og auk þess þjáðist sú síðasta, Star Trek: Insurrection, af nákvæmlega sama vandamáli, nema bara á mun alvarlegra stigi, þannig að það fer ekki á milli mála að þessi sé skref upp
Leikararnir eru allir hressir ennþá þótt lengi sé búið að vera frá því þetta hófst allt saman, og einnig vel ég sérstaklega hrósa Tom Hardy í hlutverki hins dularfulla Shinzon, og svo náttúrlega Brent Spiner einnig, sem er alltaf jafn traustur og fyndinn sem Data. Tæknibrellurnar eru líka að sjálfsögðu þrusugóðar (enda er ekki hægt að búast við öðru núorðið), spennan á sínum stað og húmorinn alveg stórfínn. Nemesis er yfirhöfuð ágæt skemmtun fyrir sanna trekkara sem og flesta aðdáendur sci-fi hasarmynda. Hún var að vísu ekki alveg eins góð og ég bjóst við, en þó glæsileg upplyfting í Star Trek-bálknum miðað við seinustu. Það er ekki hægt að segja það nógu oft.
6/10
Góð Star Trek mynd, sem að mínu mati er mest fyrir trekkara, en Star Trek: Nemesis er óvenjulegasta og sorglegasta Trek myndin hingað til? SPOILERS. Ein mesta persónan í Star Trek deyr og óheppilega er það mín uppáhalds. Data. Ég varð svo vonsvikinn. En Nemesis eru góð lok á þessum köllum. Það er kominn tími til þess þar sem þeir virðast allir vera á elliheimili miðað við fyrstu þættina.
Um myndina
Leikstjórn
Handrit
Gene Roddenberry, Brent Spiner, Rick Berman, John Logan
Vefsíða:
Aldur USA:
PG-13
Frumsýnd á Íslandi:
7. febrúar 2003
VHS:
17. júlí 2003