Gagnrýni eftir:
Single White Female0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Úff, það er lítið hægt að segja um þessa mynd. Hún er bara ekki góð mynd. Hún er byggð á óáhugaverðri bók og gerð að enn verri kvikmynd. Aðalleikkonunar eru litlausar og maður skilur ekkert í því hvað drífur þær áfram. Eina sem stendur upp úr er að það sést í kvikthold. Og belief me, It ain't worth it
The Order0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ég var nú bara leigja þessa mynd í síðustu viku, en hún hét reyndar Sin Eater út á leigju.
En myndinn er fín, það eru ekki nema 3 þekktur leikari í henni, nema fyrir alvöru kvikmynda fanatika, sem reyna að muna hvar þeir hafi nú séð þennan statista áður. En öll vinna og umgjörð myndarinar er flott. Sömuleiðis tónlistinn, sem skapar andrúmsloftið fyrir myndina, hæfilega hrífandi án þess að fara yfir strikið, svo að maður fari nokkuð tíman að pæla eitthvað sérstaklega í henni.
Það er lítið hægt að segja um myndina án þess að gefa upp eitthvað frá plotinu, en í stuttu máli, þá fjallar hún kirkjuna og tvöfalda siðferði hennar.
ég hef nú aldrei verið neitt sérlega hrifinn af honum Heith, en ég skal nú alveg játa að þetta gerir hann nú bara nokkuð vel. Og reyndar eru allir fínir í þessari mynd. Það er nú ekki veikan blett að finna. En það er nú samt enginn með stórleik, þannig að 2 vikum eftir myndina er maður líklega búinn að gleyma henni og á örruglega eftir að leiga hana aftur eftir 2 ár og hugsa með mér Bíddu nei ég var ekki búinn að leigja þessa (kannski að þetta hafi varið ástæða þess að þeir markaðsettu hana með tvem nöfnum)
American Wedding0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Hmm, hvað er hægt að segja um gaman mynda seríu, sem er kominn á 3 myndina. Voðalega lítið en: Æji já, þessi brandari. Eða: nú fer þessi brandari að byrja. Og þannig Er nú þessi blessaða mynd. Húmorinn genur alltaf upp á það að gera lítið úr einhverjum veslings drengnum, á sama tíma og aðrir karakterar halda dauðataki í þessa einu línu, sem nokkurntíman virkaði hjá þeim. En aðsjálfsögðu getur maður alltaf hlegið að þessu. En það er engum öðrum að þakka en honum Seann William Scott (Steve Stifler). Auðvitað vantaði nokkra af þeim sem léku´í upprunulegu útgáfunni, en ekki þýðir að gráta það (og fagna ég því reyndar óheyrilega). Söguþráðurinn segir sig svo sem sjálfur. Brúðkaup, og ef þið getið ýmindað ykkur einhver vandræði, þá líklega getið þið séð sjónrænu útgáfu af þessu í American Weeding.
The Shadow0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Persónulega er ég mikill aðdáendi hasarmyndjahetjamynda (Vá langt orð), en verð vanalegast fyrir miklumm vonbrigðum þegar á hólminn er komið. En The Shadow finnst mér hin ágætis skemmtun. Alec fínn sem Skugginn, þó svo að hann hafi aldrei verið í neinu uppáhaldi hjá mér. John Lone er líka góður sem vondikarlinn og vonar maður innilega að hann lendi í miklum og kvarfullum dauðdaga þegar hann deyr. En helsti kostur myndarinnar er sá að hún er hröð, ekki er verið að teygja lobann með miklum og löngum bakruns söguþræði. Helsti ókostur þessara myndar er hinsvegar hún Penelope Ann Miller, þessi leikkona getur ekki leikið fyrir fimmaura og er ég glaður að ferill hennar er sokkinn eins og Titanic. Það er enginn þörf á að hafa lesið teiknimyndablöðinn (gæti samt trúað því að þeir sem þekkja til blaðana séu hundfúlir með myndina) og eftir stendur stutt hasarmynd, sem kannski skilur ekki mikið eftir, en ágætis skemmtun engu að síður