Gagnrýni eftir:
Super 80 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Mjög flott blanda af gömlu og góðu efni 
Ég fíla hluti sem J.J. Abrams skapar, skrifar og leikstýrir. Eins og Star Trek, Mission Impossible 3, Cloverfield og sjónvarpsþætti eins og Lost og Fringe, núna er það Super 8. Hvernig ég myndi lýsa henni þá er þetta eins og Stand By Me, nema það er einnhverskonar vera sem er á ferðinni. Semsagt, ég fíla hana mjög mikið, langar rosalega mikið til að sjá hana aftur. Hún hafði líka Spielberg-takta sem mér bæði líkar við og er líka óánægður með (endirinn, pælið í honum).
Myndin er skrifuð af sjálfum herranum Abrams sem að ég er ánægður með því að hann kemur með góðar hugmyndir og þær eru oftast spældar, gott mindfuck (Fringe gott fólk, algjör snilld) en útskýringarnar á atvikunum/mindfokkinu verða annaðhvort cheep (er að horfa á þig Lost) eða mjög flottar (hæ Fringe). Í þessu tilviki er þetta jaaa, frekar cool finnst mér. Atburðarrásin og flæðið er mjög gott, persónurnar vel skrifaðar og samböndin mjög sterk milli persónna.
Annars var útlitið og hasarinn geðveikslega flottur. Klippingin og tökurnar voru mjög sterkar (Abrams er með það í blóðinu). Eitt annað nefnt með hasarinn, fokking mergjað lestar-slys! Augun mín skitu þrjú þroskaheft mexíkósk börn þegar þau litu á þetta svakalega atriði, ég varð orðlaus. Leikararnir voru líka góðir, krakka hópurinn stóðu sig með prýði, ekki alveg eins sterkt og krakkarnir í Let Me In en stóðu sig samt mjög vel. Í stuttu máli var þessi mynd geðveikt góð, samt ókostirnir við myndina var að Spielberg-taktarnir voru stundum of miklir og endirinn var Spielberg-legastur af þeim öllum (alls ekki gott). Samt: Good Shit mynd, ætla að sjá hana aftur!
8/10
Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Plís hættið... 
Það þurfti aldrei meira af þessu til þess að byrja með, ég varð samt ekkert hissa að það myndi koma númer 4, en ég hugsaði "Vona allaveganna að það myndi koma eitthvað gott ef þeir skildu gera meira"...nei grín, vissi af þetta myndi vera skítur, hafði rétt fyrir mér.
Pirates - Trilogy-an var skemmtileg, innihaldsrík, með skemmtilegar aðal-og aukapersónur, með mikið hugmyndaflug og flottar. Þessi hefur voðalítið af þessu...eiginlega ekkert. Ég veit ekki einu sinni hvar ég að byrja en myndin byrjaði þó vel, þanga til að fyrstu kynnum Sparrows í myndinni voru búin, þá voru endalausar útskýringar, tvö tilgangslaus cameo, Barbossa orðin gay, þetta var komið út í rugl. Það er líka hægt að segja eitthvað gott um myndina, eins og það voru flottar tökur, tölvubrellurnar voru góðar og Jack Sparrow var allt í lagi. Hinir leikararnir allaveganna voru bara döll. Ég hef voða lítið um að segja, hvorki slæmt né gott, þau voru bara öll döll. Blackbeard var líka fokking boring villain. Handritið var með ógeðslega mikið af tilgangslausum senum og hundleiðinlegan söguþráð. Mér er svo drullu sama með allt sem var að gerast.
Lesandi kæri, þetta lítur út eins og hati þessa mynd, ég hata hana handritslega séð (Persónur, söguþráður, atburðarrás). Útlitið, tölvubrellur, myndataka, búningarnir voru rosalega flottir. Það var líka það eina sem ég var að horfa á meðan eitthvað leiðinlegt var gerast, sem var nærrum því alltaf. Þetta eru endalokin. Fyrir þessa fjóra kosti gef ég myndinni:
4/10
Thor0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ásatrú er núna ofur-svöl! Marvel myndir eru að mínu mati ekkert alltaf vel heppnaðar. Eins og Ghost Rider, Spiderman myndirnar (þær eru yndislegar á sinn hátt en dude..kommon wake up), Daredevil, X-Men 3, X-Men Origins, Elektra og listinn heldur áfram. En svo koma myndir eins og X-Men 1&2, Hulk, Incredible Hulk, Blade 2 sem að eru alveg fínar (samt X-Men eru fokking geðveikar). Þessi fer í flokk sem góðar, sem er í sama flokki og X-Men 1&2 og þetta eru held ég með þeim einu sem að eru í þessum flokki að mínu mati. Thor kýldi mig svo fast í smettið að ég varð kjaftstopp. Án djóks, ég vissi ekki að Marvel gæti gert þetta og þetta er leikstjóranum Kenneth Branagh að þakka. Hann er reyndur og mjög góður leikstjóri sem kann að gera myndir og ég vil að hann haldi áfram að gera fleiri myndir fyrir Marvel (allavegana sem tengjast Thor). Ég vil meira af Thor.
Ég vissi af Thor teiknimyndinasögunni en hafði voða lítinn áhuga á að lesa hana og ég held að ég muni ekki gera það, því myndin hafði þau áhrif að ég vil ekki eyðileggja þessa sýn af Thor. Því hvernig hann var leikinn og stælaður, algjör snilld ! Þessi nýi leikari mun fá mikla athygli í framtíðinni fyrir Góða hluti, hann náði allavegana að sannfæra mig hérna. Hann var svo fyndinn, svo svalur, charming, heitur, sexý, sveittur, fallegur, skorin, sítt og fallegt hár...ég verð að fá hjálp. Hann var svona AWESOME! En hvernig voru hinir leikararnir? Skemmtilegir, ekkert annað. Ég hafði gaman af þeim og þeir skemmtu mér allan tímann, fyrir utan Loki, en maður fann fyrir honum.
Ásgarður var gullfallegur, tæknibrellurnar voru ofur epískar og útlitið algjör snilld. Ég fékk stundum í magann því brellurnar heilluðu mig svo ofur mikið. En ég er búinn að dást af þessari mynd ofur mikið, en það eru hlutir sem bögguðu mig við myndina. "The First Act" fór aðeins of mikið í það að útskýra hluti og þá fór ég að hugsa hvað það hefði verið betra að leyfa baksögunni bara að flæða inn af sjálfu sér. En þá þyrftu þau meiri tíma og þá hafði það gert myndina betri því að þá hefði verið meira af THOOOOOR !! Svo var það líka annað sem að ég bjóst við: Klisjuleg-dæmigerð-ástarsaga milli aðalpersónanna. Mér líkaði alveg við það en ég varð þreyttur, svæfði mig aðeins.
Ég vona að ég þurfi ekki að vera smeikur fyrir Captain America, en hún lofar góðu og svo kemur The Avengers og ég varð svo pimped up eftir að horfa á þessa mynd, ég er að deyja hérna! Önnur von hérna: að Marvel myndirnar verða betri með árunum. Iron Man-myndirnar og svona, hvað er málið? En fyrir þá sem elska teiknimynda-sögur og ofurhetju myndir, eiga eftir að stúta þessari mynd. Hlakka svo til þegar hún kemur á disk !!!
8/10
Insidious0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Án djóks ! James Wan er maður með fjölbreytni en líka einhæfni. Hann getur breytt stílnum sínum en hann heldur sig líka við 'the usual stuff', en það gerir hann ekkert verri. Insidious er dæmi með það hann mun gera myndir þangað til að hann deyr sama hvort að þær verði góðar eða ekki. Ég er ekki að segja að hún sé meistarastykkið hans, hún er bara með þannig vörumerki, mér langar í alvarlega sagt að myndirnar hans sem hann mun gera í framtíðinni (Nightfall verður örugglega næsta myndin hans). Þegar ég segi að hann haldi sig við það usual þá er ég að meina þetta: fokkt up klippingar, notar þögnina sem hræðslu og (SPOILERS !!! þetta er eini spoilerinn þannig að ef þið hafið ekki séð myndina, ekki lesa það næsta sem ég mun nefna sem dæmi um það að hann er stundum einhæfur)......Twist ending.
Myndin hafði líka fjölbreytni. 'The Third Act' er einn af fjölbreyttustu og líka 'edge' og lííííka smá klisju, en já einn af þeim fjölbreyttustu atriðum sem ég er búinn að sjá í hryllingsmynd, já í langan tíma, sá partur kemur þér allavega á óvart. Annars þá er myndin með fullt af fjölbreyttu stöffi og heldur sig alveg vel á strikinu, sem sagt er með gott flæði. Hún er með góð moment og passar sig á því að hafa áhorfandann hræddan (ég skeit á mig). Myndin er já með gott flæði, en persónurnar eru já, frekar þunnar. Þetta er ekkert leikurunum að kenna, það er bara handritið sjálft. Leikararnir stóðu sig samt alveg vel það eru persónurnar sem drógu leikarana alveg niður. Það voru samt leikarar og persónur sem stóðu uppúr. Eins og þrímenningarnir sem mig langar til að kalla 'The most realistic ghostbusters team', sem er leikið af Lin Shaye, Leigh Whannell (einnig handritshöfundurinn) og Angus Sampson.
Kvikmynda-áhugamenn sjá það að myndin var mjög ódýr, en ég held að þeir munu ekki geta lesið það hvað hún akkúrat kostar. Hún kostaði ekki meira en minna en eina og hálfa milljón dollara, sem er drullu lítið. En það er ótrúlega svalt hvað hún nær samt vel að vera raunveruleg tæknilega séð. Því tæknilega hliðin er ekki svo slæm, þótt að það er dáldið augljóst að hún er tölvugerð (í sumum atriðum). Tæknilega hliðin er samt góð. Tökur, klippingar og útlitið er mjög krípí og mjög óþægilegt, þá á maður dáldið auðvelt með að lifa sig inní þetta. Myndin dettur stundum útaf, eins og maður finnur að endirinn sé alveg að koma, en nær að redda sér útúr því, þá er það alltaf meira og meira sem bættist inní söguþráðinn.
Ef þú fílar Dead Silence (sem þú átt að fíla því sú mynd er awesome) þá áttu örugglega eftir að fíla þessa. Hún er með sama fíling en meira dramatískara súrefni. Ef þú ert í stuði til að fara ekki að sofa, þá er þetta málið
7/10 - Takið líka eftir hvað hún hefur hint af Poltergeist
Boogie Nights0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Átakanleg mynd með stæl 
Þetta er ein af bestu myndum sem ég hef séð, var að kíkja á hana núna um daginn og vildi tjá mig aðeins um hana.
Paul Thomas Anderson er einn af mínum uppáhalds leikstjórum. Hann veit hvað hann er að gera og er ekki búin að gera eina slappa mynd alveg frá annari myndinni sinni sem er myndin sem ég mun verað tala um: Boogie Nights. Það sem heillaði mig rosalega mikið við Boogie Nights var hvað hún var með skothelt handrit og hvað leikararnir náðu að meðhöndla það og líka hvernig það var sett á filmuna góðu. Það er líka æðislegt að sjá 70's og 80's gert svona vel.
Þetta er mjög basic persónu-saga, en hún er djúp. Leikararnir standa sig ofur vel og það er algjör snilld hvernig þau túlka persónunar. Líka persónu-þróunnin er allsvakaleg. Sagan fer frá því að vera groovy og að vera eitthvað sem maður bjóst aldrei við að hún myndinni vera (hafið Requim for a Dream í huga). Það sést að P.T. Anderson er mikill aðdáandi Martin Scorsese's, sem er skinjalegt því hann er algjör fokking snillingur, P.T. Anderson er nærum með sama tökustíl sem lífkar upp myndina og gerir hana áhugaverðari.
Það er hægt að dást af þessari mynd í drasl, eftir áhorfið þá vekur hún upp umræður og pæling um myndina og meira segja umhverfið í kringum okkur. Ég mæli eindregið með henni og séstaklega til Martin Scorsese-aðdáenda og þeirra sem fíila gott drama.
10/10
Battle: Los Angeles0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Æ damn Ég var akkúrat að vonast til þess að þessi mynd yrði góð. Hún leit út fyrir að vera ótrúlega fín ræma með dúndrandi afþreyingu. En svo virðist ekki. Two Face leikarin Aaron Eckhart er í alvörunni með tvö andlit. Eitt gott og eitt verulega slæmt, hann sýndi sitt slæma hér. Battle: LA er ekki mynd, heldur ein stór eftir-herma. Hún hermir eftir myndum og gerir það ekki einu sinni vel. Battle: LA hermir eftir: The Hurt Locker, District 9, (held ég) Skyline, Independence Day og flest drama-atriði í kvikmyndasögunni. Það sem var líka virkilega slæmt við þessa mynd (þá meina ég slæmt) var flæðið og persónusköpuninn. Flæðið er ógeðslega hratt og mjög óskýrt. Það eru auðvitað til hraðar myndir en þær halda sig mjög ýtarlega útí efnið, en þessi gerir það ekki eða með betri orðum: Kann það ekki.
Er eitthvað gott við þessa mynd? Jájá, það er hægt að finna flísar sem að eru alveg jákvæðar. Sjálft útlitið er ekkert slæmt og tölvubrellurnar eru alveg góðar. Sjálfar geimverurnar voru mjög áhugaverðar og geimskipið þeirra (þótt að það var ehv stolið frá D-9) var mjög flott. Hasar-atriðin voru vel gefin þótt að maður varð þreyttum af þeim eftir doldin tíma (minnti mig dáldið á Michael Bay) en alveg á fínt. Það sem mátti laga líka var leikaravalið. Ég kannaðist við tvo á skjánum en mér varð drullu sama um hina (líka shit þunnar persónur sem mátti kynna betur, miklu betur). Þessi mynd er þunn og ekkert annað og mér líður bara illa um að skrifa um hana....Fuck!
4/10
Rango0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Þunnur, en epískur CGI vestri (Það er ágætt magn af spoilerum hérna, ef þú kæri lesandi ert ekki búin að sjá þessa mynd: Horfðu þá á hana og komdu svo aftur)
Það var ein ástæða afhverju ég sá þessa mynd: Gore Verbenski+Johnny Depp. Þannig að ég varð fyrir smá vonbrigðum. Ef þessi mynd hefði verið stærri á handrltslegum-nótum, þá erum við að tala um snilld, en hún varð bara meira en þetta og það bömmaði mig aðeins út...samt svöl mynd. Tölvugraffíkin er gríðalega flott og mikil, ég var dáleiddur allan tímann. Líka hvernig myndin sjálf var gerð þá verður maður frekar "impressed", geðveikt flott aðferð.
Eins og ég sagði áður, þá var það handritinu varða: hvað var svona að því? Nú, það er frekar erfitt að segja frá því án þess að spoila.
Það er svo mikið af persónum í myndinni sem manni langaði til þess að sjá meira af eða kynnast betur. Eins og Snákurinn sem Bill Nighy lék, hann sást ógeðslega lítið að mínu mati, já hann var drullu tussu góður og ég var ógeðslega ánægður með leikinn hans og það er líka ástæðan afhverju ég er svona svekktur. Leiðinlegt að sjá svona flotta persónu fara svona í vaskinn. Í staðinn fengum við fullt af öðrum persónum og voru út alla myndina, þær persónur skiptu mig varla máli. Myndin mátti samt eiga það að húmorinn var mjög skemmtilegur (hvernig hann sleppur útúr búrinu í byrjuninni er ógeðslega fyndið og líka þegar var að reference-a eina Johnny Depp sem gerist mjög mikið "on-the-road").
Leikararnir stóðu sig vel þótt að persónurnar hafi verið þunnar og ómerkilegar. Johnny Depp var mjög góður sem Rango og Isla Fisher var góð sem Beans. Umhverfið var ógeðslega flott og hasarinn fokk góður. Mætti samt segja að þessi ráðgáta var augljós, truflaði mig ekki en samt algjör óþarfi.
Þessi mynd er gölluð, en hún er úber skemmtileg, flott umhverfi, geðveik grafík og með flott "universe" sem mér langar til þess að sjá meira af (nema mun betur gert).
7/10
127 Hours0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Vá hvað ég er búinn að vanmeta Franco Ef Franco fær ekki Óskarinn fyrir besta hlutverkið þá verður önnur sprenging í Bandaríkjunum sem verður mjög líkt 9/11.
Að horfa á þennan mann í þessari mynd er sársaukafullt og það eru ekki margir sem geta það. Svo segist hann ætla að hætta að leika, það bara kemur ekki til mála (Eitthvað slúður sem var fyrir löngu). Ég vanmat hann mjög mikið þegar ég var að rúnka mér yfir Spider-Man myndunum, því mér fannst hann ekki góður þó. En ég horfði svo á myndir sem hann lék í áður (Freaks & Geeks) og þá fattaði ég að þetta var bara hlutverk sem hann var bara fastur í og var heldur ekkert það gott hlutverk. Núna er hann að blómstra meira og meira (Howl, Milk, Pineapple Express og svo næst Rise of the Apes) og þetta er nýjasta myndin hans (tek ekki The Green Hornet með) og ég vona það innilega að hann geri fleiri gimsteina. Það væri gaman að sjá Franco og Boyle gera mynd saman aftur, því þeir passa helvíti vel saman. Með klikkaða stílinn hans Boyle og geðveikan leik hjá Franco, kemur mjög góð útkoma.
Danny Boyle er þessi leikstjóri sem maður hlakkar ávallt til að sjá eitthvað nýtt frá. Hann er ekki búin að gera neitt combo-break frá Sunshine og alveg hingað og það er frekar impressive. Annars er mjög margt gott hægt að segja um hann, ég veit ekki alveg um galla. Sko, hann er góður en það er eitthvað við það sem hann gerir sem getur valdið því að maður verði rangeygður og hvað meina ég með því? Eins og í 127 Hours, þá veit maður að hann er að ganga í gegnum fokking ógeðslega hluti og þá er auðvitað mjög erfitt að horfa, en þegar hann setur þetta allt í einni runu, þá verður þetta ekki beint þreytandi, frekar þannig að maður hættir að segja 'damn' eða eitthvað þannig álíka. Fékk ekki að melta þetta, mér varð bara illt í maganum. En leikurinn kemur ekki nálægt því sko, Franco var gordjöss!
Það var frekar ótrúlegt hvað handritið var sterkt og hélt sér ennþá uppi þótt að það hafi ekkert allt verið að gerast á staðnum sem hann var fastur á. Það voru til dæmis mörg sterk atriði sem tengdust ekki atburðarásinni (að hann var fastur við huge stein). Flashback-in hans voru engir filterar eða neitt, sem kom mér frekar óvart. Samt, það átti ekkert að koma óvart því að þetta er persónusaga (dööööööÖÖÖÖ!!). Myndin lúkkar bara þannig eins og þetta sé bara um atburðarás. Myndin er fokk trúverðug og ekki ýkt á neinn hátt. Það er líka fróðlegt að sjá svona 'á bak við tjöldin' því þegar ég heyrði fréttina fyrst þá var ég bara 'ok', en að sjá það sem gerðist í alvörunni, maður finnur fokk mikið til með honum.
Rosaleg mynd, skylduáhorf.
8/10
Piranha 3D0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Reynir bara að skemmta 
Það er svo skemmtilegt hvað þessi mynd er svo ekki alvarleg. Ég án djóks elska drasl myndir sem hægt er að hrópa húrra fyrir, en því ég er að gagnrýna hana þá þarf ég að vera frekar alvarlegur. Okei, horfum á þetta svona: Þessi mynd er með hroðalegt handrit, fokk random leikaraval og ömurlega illa leikin af mörgum. En þessi mynd hafði tvennt gott sem gerði hana svaðalega skemmtilega: Brjóst og Gore ! og mikið af því. En hvað hefur þessi mynd sem gerir það að verkum að ég gef henni drasl-einkunnina 8? Hún minnir mig á gömlu B-skrímsla myndirnar frá 50' til 80's. Það gerir mig ofsalega glaðan. En með margt annað gerði það mig pirraðan.
Útlitið er rosalega flott og Baxter gerði snilldar klippihannanir. Tökurnar voru frekar ógeðslega flottar, þá meina ég, geðveikt flottar. Frakkar kunna að kvikmynda og ég held að allt þetta þrennt (sem sagt útlit, klippingar og tökur) náðu að redda myndinni. Ef leikstjórar eins og Uwe Boll, Brett Ratner (afhverju hann? hann er svo hrokafullur náungi að hann hafi kannski reynt að troða einnhverju 'viti' í þetta), George A. Romero eða Wes Craven hefðu gert þessi mynd þá hefði hún ekki verið eins mikið spoof og þessi var. Alexandre Aja elskar hryllingsmyndir svo mikið að ég held að hann sé að leika sér að þeim smátt og smátt. Eins og með Haunte Tension, The Hills Have Eyes og Mirrors. Allar gerðar eftir sama manninum en engar af þeim eins. Hann er bara leika sér, þessi mynd er kannski lélegust en hún stendur samt upp úr.
Áður var mjög mikið 3-D í skrímsla myndum í gamla tíma og ég held að Piranha sé að stæla það, sem er mjög awesome á kjánalegan hátt. Eins og ég segji, útltið awesome. Jæja, núna hætta að sleikja myndina upp eins og motherfucker, eftir þennan 'dálk' þá verður bara skítur og ekkert annað.
Leikararnir eru með þeim ÖMURLEGUSTU sem að ég hef séð. Ég sá fjóra leikara sem voru 'stór leikarar' og sá lengsti var Jerry O'Connell og hann var ekkert það lengi. Svo voru gestaleikarar á borð við Christopher Lloyd, Eli Roth og Ving Rhames, þeir voru mjög stutt og það fannst mér sorglegt. Allir aðrir sugu typpi, það var hræðilegt, höfðu engar tilfinningar í neinu sem þau voru að gera. Ég skammaðist mín, en margir dóu á svo góðan hátt að maður nærri því hrópaði af gleði. En ég held samt að þetta sé ekki beinilís þeim að kenna, handritið átti stóran þátt í þessu. Höfundarnir eru ekkert til þess að hrópa húrra fyrir, allaveganna ekki fyrir Good Luck Chuck og Sorority Row. Mér þótti mjög leiðinlegt að fá ekki eitt gott steikt handrit frá þeim snillingum Aja og Levasseur, þeir gera bara svo skemmtileg handrit. En þetta var hræðilegt. Það var fyrirsjáanlegt, kjánalegt og hafði engar persónur.
Einkunn er mjög mixuð þannig að ég gef henni tvær einkunnir. Mjög basic, það er serious hliðin og andstæðan.
Drasl einkunn 8/10 - Aja náði að taka klisjuna og gerði hana að 80's klisjustæl, hann reddaði þessu með marga hluti sem gerði mig súper glaðan og horfa á hana á góðan hátt, líka bara snilldar drasl mynd. Horfa á framhjá göllunum.
Serious einkunn 5/10 - Framleiðslan góð, allt hitt: skítur.
Paranormal Activity 20 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Miklu villtari og klikkaðari en hin Kannski er ég algjör asni fyrir að segja þetta en ég bara fílaði ekki fyrstu myndina svona illa eins og hinir, jú hún var rosalega sniðug og frekar krípí en þessi bara slær mann alveg út af laginu. Maður verður bara hálf taugaveiklaður eftir að hafa horft á hana. Ég svona án gríns skil fólk sem að var sett á hæli fyrir að hafa séð hana. Það sem að ég vill að gerist eftir hverja halloween. Saw fór algjörlega til helvítis eftir fyrstu myndina sem var alveg frábær, en ég hef af einnhverjum ástæðum mjög góða tilfinningu fyrir að þetta yrði góð sería (fimm myndir mabey?). Þá heimta ég að það yrði sami leikstjóri og handritshöfundar eins og með þessa.
Það sem ég kærði mig ekki alveg um var tvennt. Sumar persónurnar voru mjög óháhugaverðar eða bara leiðinlegar. Það mátti líka setja meira kjöt í endinn. Sagan er að þróast og ég er að deyja úr spenningi yfir þeirri næstu. Ég veit að þetta er stutt, en já meira er ekki hægt að segja nema horfið á myndina í botni með slökkt ljósin.
7/10
The Lovely Bones0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Vonbrigði, rosalega mikil vonbrigði Ég vona að hann myndi aldrei gera þetta aftur, bara, hvað sem þetta var, þá varð ég fyrir vonbrigðum. Allt sem þessi maður er búin að gera, öll þessi stykki af geðveiki, ævintýri, drama og hasar. Hann hefur aldrei feilað fyrr en núna. Hann var einnhvernveginn að kreista tár með því að meiða mann. En það sem hann þurfti voru Ekki þunnar persónur, Ekki þunnan söguþráður og Ekki PG-13 merkið. Ég las eitthvað af bókinni og ég alveg uuuughh !!! þetta var svo sjúkt að ég fékk nærrum því tár og það var ekki mikið sem ég las. Þegar ég sá myndina hinsvegar þá var ég UUUGHHH !!! því ekkert af þessum sem ég las var í fokking myndinni.
Hvernig gat myndin ekki verið grimm. Ég hélt að Peter myndi vita betur. Og líka þessar persónur, þær voru svooooo leiðinlegar, svo fokking niðurdrepandi, það var ekkert spennandi við þær. Ekki einu sinni Susy sjálf. Stanley Tucci var sá eini sem var með eitthvað vit. Hann var fokk krípí, fokk ógeðslegur og siðblindur í helvíti, held ég eina persónan sem var trúðverðug. Fantasíu heimurinn sjálfur var frekar döll, jújú það voru flottar tölvubrellur, mjög raunverulegt en heimurinn sjálfur var ótrúlega tómur og leiðinlegur.
Ég held að Peter hafi gert myndina í einnhverri flýti. hún var ekkert það vel vönduð. Bara allt einnhvernveiginn sett einnhvernveiginn, bara já setja tónlist hérna og hafa hana sorglega, leikararnir eiga að vera þarna og eiga að vera mjög sorglegir í smettinu, klipptu þetta svona að hafðu þetta sorglegt. Þetta er eins og þímið í myndinni var bara eitt risastór krókídíla-tár.
3/10 - skammastu þín Peter ! Aldrei gera þetta aftur ! og afhverju er myndin bara 125 mínútur?
The Lovely Bones0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Vonbrigði, rosalega mikil vonbrigði Ég vona að hann myndi aldrei gera þetta aftur, bara, hvað sem þetta var, þá varð ég fyrir vonbrigðum. Allt sem þessi maður er búin að gera, öll þessi stykki af geðveiki, ævintýri, drama og hasar. Hann hefur aldrei feilað fyrr en núna. Hann var einnhvernveginn að kreista tár með því að meiða mann. En það sem hann þurfti voru Ekki þunnar persónur, Ekki þunnan söguþráður og Ekki PG-13 merkið. Ég las eitthvað af bókinni og ég alveg uuuughh !!! þetta var svo sjúkt að ég fékk nærrum því tár og það var ekki mikið sem ég las. Þegar ég sá myndina hinsvegar þá var ég UUUGHHH !!! því ekkert af þessum sem ég las var í fokking myndinni.
Hvernig gat myndin ekki verið grimm. Ég hélt að Peter myndi vita betur. Og líka þessar persónur, þær voru svooooo leiðinlegar, svo fokking niðurdrepandi, það var ekkert spennandi við þær. Ekki einu sinni Susy sjálf. Stanley Tucci var sá eini sem var með eitthvað vit. Hann var fokk krípí, fokk ógeðslegur og siðblindur í helvíti, held ég eina persónan sem var trúðverðug. Fantasíu heimurinn sjálfur var frekar döll, jújú það voru flottar tölvubrellur, mjög raunverulegt en heimurinn sjálfur var ótrúlega tómur og leiðinlegur.
Ég held að Peter hafi gert myndina í einnhverri flýti. hún var ekkert það vel vönduð. Bara allt einnhvernveiginn sett einnhvernveiginn, bara já setja tónlist hérna og hafa hana sorglega, leikararnir eiga að vera þarna og eiga að vera mjög sorglegir í smettinu, klipptu þetta svona að hafðu þetta sorglegt. Þetta er eins og þímið í myndinni var bara eitt risastór krókídíla-tár.
3/10 - skammastu þín Peter ! Aldrei gera þetta aftur ! og afhverju er myndin bara 125 mínútur?
Braindead0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Blóðug, Cult - Bomba ! Ég er búin að heyra það svona aðeins og oft að þetta sé ógeðslegasta, blóðugasta og bara viðurstyggilegasta mynd sem hægt er að finna í hryllings/splatter/grínamynda geiranum. Peter Jackson, var já, mjög steiktur á yngriárum og ef maður pælir í því þá er hann ennþá þannig í dag. Hann er með sama húmorinn, steikt ofbeldi og fullt af funky kvikmyndatökum. Þetta er held ég ein skemmtilegasta mynd sem hann hefur gert.
Ef að það er eitthvað þá er maðurinn með frumlegt og verulega ristað ýmindunarafl, allt sem þessi mynd hefur að bjóða er eitthvað sjúkt eða rosalega epískt (og sjúkt á sama tíma). Handritið tildæmis má eiga það að það hefur margt að bjóða, eins og ég sagði, eitthvað verulega epískt eða fokk blóðugt, hann gerir alveg einstakan splatter sem að er mjög fjöllbreyttur. Þessi mynd er ekki fullkominn, þetta twist með pabban kom alveg bara uppúr þurru og sumar persónur myndarinar voru eiginlega hálfóþolandi, en Peter nær samt einnhvernveiginn að fokka í þeim.
Tæknilega hliðin er rosalega góð á meða við á hvaða ári myndin var gerð og budget myndarinar hafði. Ég ætla ekki samt að ganga of langt og að segja að myndin er raunveruleg, hún bara nær þessum sjarma á meðan hún er með svo flottan stíl og stíllinn einfaldlega virkar þannig að allt er fokk ýkt í þessari mynd.
Ég veit varla um einnhverja galla sem eru alveg fokk áberandi, en ef þú ætlarð að krifja myndina og vera eitthvað smart-ass (og tekur hana ekki eins og hún er) þá er hún skrítin, rosalega skrítin. Eiginlega allar persónurnar eru snar geðveikir, handritið heldur ekki fókus (ástarsaga, hryllingsmynd, viðbjóður. Við hverju býstu) og myndin getur verið svo ógeðsleg að maður ælir. Ég hef heyrt manneskju segja þetta og ég ætlaði að kýla hana (þessi manneskja er svona verðlaunamynda-týpa), þetta myndi alveg geta við satt en pældu aðeins í þessu, það er allt geðveikt í þessari mynd nú þegar þaning að, afhverju getur ekki flippað aðeins og bara zikk-zakkað sig í gegnum tíman. Eins og mix-uppið með ástarsöguna var með sniðugt, persónan sem að aðalleikarinn var að date-a varð svona með í hasarnum. Það var verulega svalt.
8/10 - Peter Jackson aðdáendur eiga eftir að missa kjálkann í gólfið.
Klovn: The Movie0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Meget god shit Klovn þættirnir eru mjög einhæfir en geta verið fjölbreyttir með húmor og hvernig maður á að ganga yfir strikið. Kvikmyndin hinsvegar gengur bókstaflega yfir strikið ! Mér líður alveg hræðilega eftir að hafa horft á hana, stundum verður hún ekki fyndin því það er að troða svo miklum kjánahrolli í smettið á manni. En myndin er ekkert baara þannig, nei djók, hún er akkúrat Bara þannig.
Bara til þess að hafa það á hreint þá er Frank og Casper ein besta samblanda af hálvitum, ég varð stundum þreyttum á þeim en þeir geta samt verið algjörir hálvitar. En þeir eru ólíkir þótt að þeir séu eitthvað líkir. Frank er tildæmis bara misheppnaður (eins og maður er ekki búin að taka eftir því í heilar sex seríur) og hann verður alltaf meira og meira misheppnaður því lengur sem hann lifir. Casper er algjör psycho, bókstaflega í smettinu og í fokking heilanum, hvað hann gerir og hvernig hann hugsar þá er hann bara brenglað og honum mistektst meira segja að vera svona sjúkur. Hann er þessi lúmska típpa sem kann ekki að hugsa. Frank er öðruvísi, hann vill ekki neinum meint, hann er bara missheppnuð dúlla.
Myndin minnir mig óhemmjulega mikið á 'The Hangover', meira segja eitt sérstakt atriði og get alveg verið pirraður útaf því en ég bara hreinlega get það ekki því að þetta atriði er fokking sjúkara heldur hangover-atriðið, sem að það gat alveg verið, þessvegna gef ég það eitt risastórt stig. En þótt að hún sé sjúk og skemmtileg, þá er hún bara eins og nokkrir þættir af Klovn, dáldið einhæf, en ekki frekar einhæf því að þannig eru þættir ef þú horfir á þá alla í röð. Það eina sem að þættirnir og myndin vill gera er að ganga gjörsamlega framm á þér, en það sem mér finnst að myndin gerir það mun betur.
Held ég það eina sem að ég er búin að tala um er það hversu sjúk hún er, hún verður aðeins of sjúk í pörtum og ég get ekkert annað en sagt að hún sé sjúkari en Brüno, hún bara gekk of mikið yfir smettið, ég hló stundum ekki, samt hló ég mikið en fokk. Fyrir Klovn aðdáendum þá eiga þau eftir að éta þessa mynd í sig, ég er engin Klovn-fan sjálfur en mér líkaði mjög vel við þessa mynd en hún gerði eitt við mig sem lét mig gefa þessa mynd aðeins lægri einkunn: hún brundaði beint í smettið á mér.
7/10
Black Swan0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Þriðja besta mynd 2010 Darren Aronofsky er kvikmyndagerða-maður sem gerir allt með svakalegri tilfinningu og krafti. Hann getur tekið ómerkilegasta söguþráð í heim og breytt honum í gull, eða það held ég allaveganna. Ég er að segja það að ég treysti honum 100% og það eftir að hafa horft á þessa mynd. Ég held að hef einnhver annar hafi gert þessa mynd, þá hefði hún ekki verið svona góð. Darren gerir myndina svo ótrúlega, hann kemur manni alltaf á óvart og sjokkerar mann þegar hann ætlar sér það.
Það er alveg safli af góðum leikurum sem maður þarft varla að fara yfir því að það þau stóðu sig öll mjög vel. Það var líka svo shit skrítið hvað allir gátu verið alveg skuggalega krípí, þau bara náðu persónunum svo vel eða trúverðugar. Natalie Portman var tussu góð og Mila Kunis sérstaklega, sérstaklega ein sena með þeim, besta lessu-sena í heimi (er ekki að spoila, það sást í trailernum) gjörsamlega toppaði Mulholland Drive.
Tæknilega hliðin var algjör fjarsjóður. Klipping og tökurnar spiluðu sig mjög inní, Darren kann að láta mann lifa sig í inn í myndirnar sínar, tökurnar virkar eins og maður er að standa þarna sjálfur og sjá allan hrottan eða finna fyrir leikurunum (svo er það líka leikararnir sem að eru með í því, með þennan brilliant leik). Tónlistin var stórkostleg, hún var alveg eins og maður er að horfa á ballet-sýningu. Dansinn var líka sjúklega flottur, ein sérstök sena er alveg fáranleg. Hún varð grípandi og krípí á sama tíma.
Handritið sjálft var rosalega gott, maður hélt sig alvarlega við efnið og ég var sjúklega spenntur frá byrjun til enda. Ég vill ekki mæla með þessari mynd því að ég held að hún er ekki fyrir alla. En ég mæli með henni fyrir artí-faggana og kvikmyndafíkla (tveir mjög ólíkir hópar) því að hún er mjög listræn á sinn hátt og kvikmyndafíklar sem hafa heirt nafnið Darren Aronofsky, þá hljóta þeir að fíla myndirnar hans. Eina sem ég veit að hún er tussu-titt-fokking góð.
10/10
Almost Famous0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Lúmsk Unglingamynd Ég horfði á Director's-Cutið, sem að eru 168 mínútur. Það er alveg slatti, en hvernig tímin flaug framhjá manni þá varð ótrúlegt og það er líka skrítið hvernig myndin flaug framhjá mörgum. Algjör Cult-myndin, hún stendur algjörlega við titilinn sinn (hehe). Svona án djóks þá varð hún bara allt í einu uppáhaldsmyndin mín, ekki alveg en hún komst á listan. Ég svona mæli með fólki að horfa á Director's Cut-ið því að það var svo mikið af good stuffi í myndinni að ég þori ekki að mæla með hinni, ég er að segja að það var klippt útaf (no shit). Það er ekki hægt að finna neinn dauðan punkt í myndinni eða að hún sé langreiginn á einnhvernhátt. Því hún er alltaf skemmtileg, oftast fyndin og það kemur alltaf eitthvað nýtt og nýtt til þess að pæla í.
Mér brá rosalega hvað það var mikið af mörgum og skemmtilegum leikurum þarna sem maður bjóst aldrei við að sjá því hlutverkin sem þau voru í voru alveg rosaleg. Persónurnar í myndinni voru rosalega djúpar og enganveginn einhæfar. Eiginlega, ef maður pælir í því þá er hún bara persónu-mynd sem þarf að stúdera fokk mikið. Mörgum af þessum leikurum stóðu sig rosalega vel þótt að þeir voru það lengi, en þeir voru samt alveg notaðir mörgum sinnum þótt að þeir voru stutt og þeir fittuðu söguna mjög vel.
- spoiler -
Myndin lúkkaði dáldið eins og unglinga-mynd í felum, myndin fjallar bara um það að þroskast úr þessu cool-dæmi. Eins og maður sér þá eru allar persónurnar sem William Miller er að hanga með, semsagt hljómsveitin og fólkið sem eru að ferðast með hljómsveitinni, eru bara óþroskuð og gera tónlist til þess að vera cool. Boðskapur myndarinnar er einfaldlega segja: vertu þú sjálfur.
- spoiler endar-
Afhverju er ég að gefa myndinni svona háa einkunn en sá hæstu? Ég kind of veit það ekki, kannski er það að ég komst kannski ekki alveg í hana í byrjun, vissi ekki alveg hvað var í gangi fyrst. En hún er samt fokk tussu góð. Ég segji bara þetta: horfðu á þessa mynd, farðu að hlæja, skemmtu þér, gráttu og hugsaðu.
9/10
Who Framed Roger Rabbit0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ein af þessum kvikmyndamolum Þessi var stór bylting á sínum tíma. Þá meina ég stór og hún lítur ennþá vel út í dag. Ég meina 1988 voru þeir ennþá aðeins að strökklast við klippingar og tölvubrellur, svo gátu þeir gert Who Framed Roger Rabbit, enginn annar en snillingurinn Robert Zemeckis gat gert þetta (en sjáið samt hvernig hann er í dag, hann er að drulla útúr sér tölvuteiknaðar myndir). Myndin hefur marga kosti sem tengjast tæknilegu hliðinni, en hún hefur alveg kosti sem tengist handritslegu hliðinni.
Myndin er að sjálfsögðu drullu skemmtileg, þá er ég að meina, fokk skemmtileg. Hún er hefur shit mikið af skemmtilegum cameó-um (ég meina, atriði sem hefur Donald Duck og Duffy Duck eiga píanó-duó saman), flippaðar myndatökur, rosaleg gæði og teikningarnar eru amazing. Þetta eru ehv sem kvikmyndagerða-menn í dag mættu gera í dag, gera svona teiknimyndir eins og þessa.
Myndin gerist á fjóra-áratugnum og það er frekar skemmtilegt hvernig myndin færir okkur þennan áratug. Eins og hvernig allar mannlegu persónurnar í myndinni eru svo cocky og svo miklir ego-istar að það er ekki fyndið. Eða jú það er actully hilarious. Stíllinn á myndinni og hvernig það er sýnt hvað "Toons" eru svo mikið vandamál, er alveg rosalegt. Myndin er ekki bara sykursjúk, klikkuð og margbrotanlega fyndin, hún er líka dimm og frekar sick á sinn hátt. Bara eft maður pælir í því.
Handritð sjálft er mjög gott, hún er fjölskyldumynd, krydd fyrir krakkana og líka spæjarmynd fyrir þá eldri, getur líka oft verið fokk spennandi. Leikararnir standa sig rosalega vel. Christopher Lloyd sjokkeraði mig shit mikið fyrir að leika Judge Doom. Bob Hoskins var líka frammistöðu, persónan hans hafði persónuþróun, hann þóttist fyrst að vera frekar einhæfur og reið persóna, en hann hafði margt að leyna. Eitt annað svo að ég verð búin með "leikarann", þá finnst mér persónulega sagt að hann átti að fá óskarinn fyrir þessa mynd, hann Charles Fleischer. Hann lék fjórar persónur í myndinni og þær voru allar mjög óþekkanlegar, bara hvernig hann lék þær.
Ég sagði áður að það væri einnhverjar gallar í handritinu, þótt að það tók mig heila grein með kostum (búin að hrósa handritinu eins og motherfokker) þá eru já einnhverjir gallar, en ekki stórir. Hún svindlaði í endanum. Það var eitt loka tvist en það var af einnhverjum ástæðum bara flýtt því fyrir. Stundum þá dottaði myndin, það komi alveg nokkrir dauðir punktar, en ekkert til þess að skjóta sig yfir. Bara í öðrum orðum, þessi mynd rosalega góð, ekkert stórkostleg en hún hefur samt geðveika afrþreyingu þótt að hún sé svona gömul.
8/10 - nálægt að fara í 9-una, en kaupið þessa mynd, fokk !
Skyline0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Aldrei verið eins pirraður! 
Ég er núna loksins búin að átta mig á því að maður á ekki að fagna alltof snemma eftir að maður er búin að sjá trailer á mynd. Trailerinn á myndinni var eins og djöfullinn. Mjög tælandi og lofaði öllu góðu, en í staðin fékk maður skít í smettið á sér. Ég hélt að þessir bræður skildu hafa lært sína lexíu af AVP: Requim, því sú mynd var algjör róni. En núna ýttu þeir á takkan. Þetta er (ándjóks) versta mynd sci-fi mynd sem hægt er að finna, Plan 9 From Outer Space var betri. Hún er bara algjört rusl, jájá ég hef gaman af rusl myndum (ég hafði gaman af Along Came Polly og Piranha, hehe) en þessi fór gjörsamlega yfir línuna. Þessi mynd er líka algjör skínka, hún var að reynað vera eitthvað sem að hún er ekki.
Án gríns, þá held ég að simpansi getur gert betri geimveru mynd en þetta. Mér langar til að gefa Roland Emmerich óskarinn fyrir bestu leikstjórn fyrir myndina 10.000 B.C. því að ég veit að það er til verri mynd en hún (og hvaða mynd er það krakkar?). Ég veit ekki alveg hvort ég á að tala um þetta en fokk it: Mikið af fólki voru að fremja sjálfsmorð eftir að hafa séð Avatar, hversu mikið af fólki er búið að drepa sig eftir að hafa séð þessa?
Ég svona án djóks hata þessa mynd, tölvubrellurnar eru góðar já en allt sem handritið hefur uppá að bjóða, allt sem leikararnir eru að gera, allt sem er að gerast í þessari mynd er ógeðfellt.
1/10 - Passið ykkur
Devil0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Shyamalan er að batna, en samt.. (þessi umfjöllun verður ekkert það merkilega stór, því þessi mynd er heldur ekkert það merkileg)
Shyamalan er mjög þekktur að hafa gert kolklikkaðar myndir með snarbrjáluðum tvistum (eða hann hefur gert tvær þannig allveganna...SNARKLIKKAÐAR). En svo eftir þriðju myndina hans, The Signs, þá byrjaði hann að dofna og svo fór hann að sjúga typpi. Loksins, eftir langa bið, þá er hann búin að skrifa eitthvað sem maður verður ekki godfokking - pirraður af. Devil er kannski skásta myndin hans alveg frá The Village (hún var ekki léleg, allavegana mér fannst hún fín), þessi mynd er í alvörunni ekkert spes en ég er að spá í því að vera örlátur því að maðurinn er bara búin að gera of mikið af drasli.
Myndin hefur kosti en hún hefur líka galla, ekki marga galla en þeir eru frekar stórir. Ef maður á að nefna eitthvað um kosti, þá hefur hún mjög fínar tökur, flottan stíl, sum góð krípí atriði (ég endurtek: sum, semsagt nokkur) og er með spennu. En gallarnir eru stórir: Þunnar persónur, sumir leikararnir voru svo ósammfærandi að það var því miður ekki fyndið og hún er klisja. Ég er að tala um persónur sem maður hafði enga samhúð fyrir, ég hef meiri samhúð fyrir kústinum mínum heldur en þau. En það voru nokkrir leikarar sem ég hef eitthvað gott að segja um. Eins og maður sem lék "ónefnda"-manninn í myndinni, hann stóð frekar uppúr svo er það Jenny O'Hara (eitt atriði sem að hún stendur frekar mikið uppúr), svo voru það leikarar sem voru ekki í langan tíma.
Annars er þetta alveg skemmtileg mynd, alveg ágæt kvöldmynd, en samt eitt (bara svona varúð), fyrir þá sem eru að leika af einnhverri brjálaðari hryllingsmynd, þá eru þið ekki á réttum stað. Myndin passar rétt svo fyrir skínku-hópinn, en þessi mynd er PG-13, hvernig í fokkanum ætlaru að segja ehv klikkað úr því (Harry Potter 7 Part 1)?
Horfið bara á Sixth Sense, hún er betri.
6/10 - Engin spes sexa
The Social Network0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Bara ef þessi mynd væri kynlíf Ef að það er eitthvað sem David Fincher kann að gera, þá eru það góðar myndir. Byrjuninn á ferllinum hans var ekkert stórkostlegur (Fuck you Alien 3) en myndin eftir hana varð legendery, myndin Se7en. Svo eftir hana kom drasl, The Game, svo eftir hana kom góður annað legendery dæmi á stóraskjáin, Fight Club, svo kom bara góð spennumynd, The Panic Room, svo komu tvær geðveikt góðar myndir, systkynin Zodiac og The Curious Case of Benjamin Button og núna er komið annað meistaraverk, The Social Network.
Fyrst þegar ég heyrði að þegar var að gera Facebook-mynd (saywhaat?!) þá hló ég. En þegar ég fattaði að David (fokking) Fincher væri að gera hana, þá hló ég ekki eins mikið. Þegar ég sá trailerinn, þá var ég sleginn andlega í andletið með steypreiði, ég varð orðlaus. Sá myndina og ég er pretty much sjokki yfir því hvað þessi þróunarkenning mín um hvað ég hélt að myndin myndi verða varð af.
Kostir og gallar, balblabla, ég hef enga galla að segja um þessa mynd, hef ekkert að koma á framfæri um hvað lélegt sem þessi mynd hefur. Það sem hún og mun alltaf vera og það er awesomness, ekki eins awesome og Incneption, en hún er mjöög nálægt því., ef hún myndi hafa hasar þá myndi hún toppa Inception (Nei djók). Helstu kostirnir eru hvernig hún byggð, tónlistin og leikararnir, hvernig þeir meðhöndla persónurnar.
Persónurnar sjálfar eru rosalega flottar og frekar eftirminnilegar, sérstaklega Justin Timberlake. Anstyggilega djúp persóna, Justin (Bieber xD) Timberlake er maðurinn. Ég hélt fyrst að Eisenberg kunni ekki að leika, mér fannst leika sömu rulluna aftur og aftur eins og Michael Cera, en á sama árinu náðu þeir að sýna sig. Hvernig myndin er byggð reynir mjög mikið á heilan, sem gerir bara myndina einstaka.
Ef það er ehv, þá er þetta ein af betri myndum ársins og þessi mynd mun fá óskarinn fyrir annaðhvort besta klipping, tökur, aðalhlutverkið (Jesse), aukahluberkið (Justin) eða útlit.
10/10
Scott Pilgrim vs. the World0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Blanda af awesome og epicness Kvikmyndárið er ekki búið að ganga mjög vel upp á síðkastið. Við erum að tala um graut af drasli. Ég get sagt svona tugi mynda sem eru annaðhvort semí eða thumbs niður, way niður (Step Up, The Last Airbender, Predators, Grown Ups, Marmaduke og Vampire Suck). Svo koma bara ein og ein semað eru Skemmtilegar eða snilld (A-Team, Daybreakers, Hot Tub Time Machine, Kick-Ass, Shutter Island og INCEPTION !). En svo kemur en ein snilldin, þessi geðveiki, þessi uppskrift af awesomness.
Ég las teiknimyndasöguna og horfði svo á myndina og ég verð að segja að myndin sé hiklaust skemmtilegri. En ekki misskilja mig ég dýrka teiknimyndasögurnar. Myndin er líka updatuð í drasl. Þá er ég að tala um húmorinn, bardagaatriðin og stílbrögðin. Og btw, ef það er eitthvað sem gerir Scott Pilgrim VSTW einstaka brjálæðið. Mjög erfitt að útskýra en þetta er bara ein af þeim klikkuðustu myndum sem ég hef séð.
Talandi um brjálæði, leikararnir voru bestir..og klikkaðir, þá meina ég fokking brjálæði...og klikkaðir. Ég elska Sex Bob-omb, 7 Evil X-is og believe or not, ég dýrkaði Michael Cera. Án djóks, hann var actully fyndin, var eiginlega ekkert akward (hann er bestur í því, of bestur, oft leiðinlegur) og frekar mikill douche. Ramona Flowers var (heit) þessi leiðinlega steríó-týpa sem að þú hatar í raunveruleikanum, en mjög love-able í myndinni. Ójá fkn love-able.
Sex Bob-omb voru ekki bara skemmtilegar persónur, heldur stór skemmtilegt band. Ég hafði gaman af því sem þau spiluðu í myndinni. Eftir allt það góða sem að ég er búin að segja um þessa mynd, allt þetta awesomness, the epic þá er það eitt, stórt. Myndin er Bara 112 mínútur. Ég verð að vera dáldið frekur á þessu, því að svona mikið awesome á minnstakosti að vera 150 mín. En ef guð leyfir, þá verður að vera Extended - Unrated - Director's - Uncut - Fuck Edition (plííz).
Annars, awesome mynd, allir eiga að horfa á hana og já, have a greeaat life :D:D
9/10 - 9 tölur af Awesomness !
Inception0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Nolan er núna officaly bestur Ég veit ekki hvar á að byrja. Þessi mynd var svo mindblowing (ég meina það, Mindblowing !), ég er ekki búin að sjá SVONA góða mynd síðan ég sá The Dark Knight. Christopher Nolan hefur og mun alltaf (vonandi) gera góða eða bara geðveikar kvikmyndir. Ég vona að hann lifi þanga til að hann verður 150 ára svo að hann getur gert meira. Á mínu mati er Inception og The Dark Knight frekar jafnar, en það gerir ekki Inception fokking awesome.
Fyrst þegar ég sá hana þá gat ég ekkert sagt, ég vissi ekki hvað ég sá, en hvað sem það var þá var það að elta mig. En svo fattaði ég hvað var að elta mig og það var Awesomness. Myndin var guðdómleg. Það var allt geðveikt við hana, hún var charming, sniðug, gáfuleg, reyndi fokk mikið á heilan og algjört augnkonfekt. Christopher Nolan sagði sjálfur að hann var ekki mikið fyrir CGI, en hann þurfti að nota þær fokk mikið í þetta skiptið og nota þær drullu tussu vel og ég hvert skipti sem kom að draumunum þá kom bara í orðsins fylstu merkingu "UPPLIFUN!".
Myndin var ekki beint flókin, en hún reyndi mjög mikið á heilan og já, maður þurfti að fylgjast mjöööög mikið með myndinni (auðvitað, til hvers eru myndir?). Það var mjög mikið í gangi og það er Það sem vekur athygli manns og lætur mann tala eða bara ræða um við vinina. Handritið hefur margt að bjóða og mikið af epískum atriðum, líka skemmtilegar persónur sem maður drullu gaman af fylgjast með og hlusta hvað þau hafa að segja. Leikararnir meðhöndla persónurnar mjög vel og leika stórkostlega. Ég veit ekki afhverju en mér fannst Leonardo DiCaprio ekki henta þessu hlutverki fyrst, en svo þegar hann rétt svo sagði eina setningu í, þá kom það út eins og demantar. Allir hinir eru líka geðveikir, Joseph Gordon-Levitt, Ellen Page, Tom Hardy (Shit hvað hann var skemmtilegur), Ken Watanabe, Dileep Rao, Cillian Murphy, Marion Cotillard og Sir Michael Caine (var samt mjög stuttt, samt góður).
Inception er POTTÞÉTT í sama flokki og The Matrix, Dark City (Director's Cut), Blade Runner, District 9 og Children of Men, sem sagt bestu sci-fi kvikmyndum EVER ! Inception er skildu áhorf fyrir öllum kvikmyndafíklum, bara öllum ! Þetta er eintóm klassísk, mun eldast vel og umtöluð mörg ár eftir þetta. Allir verða að sjá INCEPTION ! Ég elska þig Christopher Nolan.
10/10 - ef þú hefur ekki séð Inception, þá ertu fag.
Star Wars: Return of the Jedi0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ekki beint sættanlegur lokakafli Eftir að hafa séð The Empire Strikes Back, þá á maður dáldið erfitt að trúa því að þetta sé lokakaflin af Star Wars sögunni. Þetta er alveg góð mynd. Klassík, mjög eftirminnileg og skemmtileg. Hef ekkert að setja útá brellurnar því á þessum tíma gerðu þau sitt besta. Og þau gerðu það alveg, ég hef sé verri gerðar myndi sem voru gerðar á þessum tíma og þessi er sú besta tæknilega séð.
Return of the Jedi byrjar mjög vel, kannski öðruvísi stíll en það sem maður var vanur við hinar tvær myndirnar (New Hope og Empire) samt alveg cool. En eftir byrjunina, var hún bara byrjuð að vera frekar barnaleg, bara einfaldlega kjánaleg. Ég veit sjálfur að Star Wars myndirnar eru kjánalegar en þetta var kannski aðeins of mikið. Svo var það líka annað sem pirraði mig ekki smá fokking mikið, uppáhalds persónan mín í allri Star wars seríunni var í 5 mínútur. Og það var hann Yoda, mjög mikið svekk.
Það er líka sumt gott, hasarin er fínn, mjög eftirminnilegur. Sumar persónurnar eru mjög vel nýttar og sumar skemmtilegar. Sumir leikararnir standa sig mjög vel, eða bara sem flestir. Eins og Harrison Ford, James Earl Jones, Ian McDiarmid (sérstaklega). Þetta er alveg fín mynd en ekki beint góður lokakafli.
6/10
Cronos0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Æðisleg vamprímynd Guillermo Del Toro er svona handritshöfundur að þegar hann skrifar ljótar myndir eða full grófar, þá getur hann gert þær fallegar líka. Eins og The Devil's Backbone og Pan's Labyrinth. The Devil's B. var kannski ekkert falleg en hún var pínu krúttleg, alveg eins og þessi. Ég vill fyrst og fremst nefna um þessa mynd og ég er búin að staðfesta það að þetta er ein af þeim bestu vampíru-myndum sem til eru. Vampíru-myndir eru vanalegar ekki góðar, má nefna Twilight, Dracula 2001 og Van Helgins (svona semí vampíru). Annars eru þær ágætar eða bara klassísk-cheeseballs.
Myndin er mjög upptekin af persónunum og persónuþróun eins karekters. Og hún gengur upp þannig, því að maður er alltaf jafn spenntur hvað gerist næst við þessa ákveðnu manneskju. Semsagt, myndin heldur upp dampi nánast út alla myndina. Samtölin eru samt voða basic en geta orðið hugljúf, eða grimm. Stefna myndarinar heldur sínu striki, punktur! Allan tímann. Maður verður aldrei pirraður eða leiðist, eins og ég sagði, heldur dampi.
Ég hef nú ekkert að setja út á leikaravalið því ég hef ekki séð mikið af þeim í neinu fyrir utan Ron Perlman, en allir stóðu sig mjög vel. Ég gef líka sérstakt hrós til stúlkuna sem var í henni, að hún hafði ekki hætt við í miðri mynd því að "Cronos" er frekar gróf. Talandi um það, það var voða lítið af drápssenum, ég veit ekki alveg hvort maður að segja að það sé kostur eða galli, en það þurfti ekki því sumir partar af myndinni voru þannig krípí að það þurfti ekkert blóð (en það sakaði ekki að krydda þetta aðeins).
Það sem ég þarf að setja út á myndina er lengdin, það var alveg hægt að hafa hana lengri. Manni langaði svo mikið til að vita hvað myndi gerast næst þegar credit-listinn var kominn. Maður þurfti bara að fá aðeins meira en maður þurfti. Annars, Guillermo Del Toro, ég virði þig í tætlur. Hún er mjög persónuleg, flott, öðruvísi og bara snilldar vampíru-mynd. Ég mæli með að allir sjái hana, sérstaklega þegar er verið að leita af öðruvísi/sérstakri mynd.
8/10
The Haunting in Connecticut0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Sumt ágætt, sumt slæmt Ég veit ekki alveg með ykkur, en ég er engan veginn að trúa því að allt þetta sé satt. Kannski eitthvað af þessu en margt af þessu er ýkt og mjög ótrúverðugt, það böggaði mig smá (já, ég ætla að byrja á göllunum). Ekki er þetta bara ótrúverðugt og fokking ýkt, hún eru engar nýjar hugmyndir eða eitthvað original. Þetta er eins og The Amityville Horror, Poltergeist og Stir of Echos hafa farið í threesome og eignast barn sem heitir: Haunting in Connecticut.
Myndin hefur þessa týpisku hryllingsmynda-formúlu eins og er í dag. Einhæf bregðuatriði, fljótar fucked up klippingar og einnhver ein persóna sem veit eitthvað ógeðslega mikið (sem á að vera krípí) og enginn trúir á hana. Fyrir utan þegar helmingurinn á Connecticut er búin þá kemur einnhver kall og hlustar á hann. Ekkert eitthvað spes náungi.
Atburðarásin á myndinni er ekkert spennandi þannig séð. Það koma móment þegar maður er spenntur en þau endast ekki lengi. Bregðuatriðinn voru böggandi. Fyrstu tvö var maður "vó" en seinustu þrjúhundruð skiptin voru "UGH". Þetta voru svona "draugur birtist og hverfur svo" atriði. Alls Ekkert Spes.
Mest af þessum persónum skiptu mér engu máli. Mér leiddist að hlusta á þau tala og mér persónulega langaði til þess að sjá þau drepast. Leikararnir léku frekar illa, þetta handrit hafði kannski einnhver áhrif á þá, þannig að ég get ekki dissað neinn. Fyrir utan Virginia Madsen, hún var hroðaleg og pínleg. "Grenju"-senurnar hennar voru hörmulegar, kom ekki eitt tár og gerði bara ljótt andlit.
Varðandi um kosti þá hönnuninn frekar cool og ég verð að gefa henni smá klapp á bakið til að geta kveikt smá á ýmundunar-aflið og kannski annað klapp fyrir að vera hryllingsmynd fyrir stúlkur sem eru að byrja á gelljuskeiðið.
4/10
Brooklyn's Finest0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ekkert sá fínasti Ég hef aldrei sofið í bíó (fyrir utan á 17 again) en það munaði svona 20 sinnum að ég hafði sofnað þarna. Það var kvöld og svona, var þreyttur og ég hélt að einnhver skemmtileg, hávær gangster-mynd ætlaði að peppa mann smá upp. En neinei, það virkaði ekki.
Brooklyn's Finest hefði geta orðið góð. Leikaravalið var gott, útlitið á Brooklyn var svalt og ofbeldið var cool, en það sem eyðilagði myndina var handritið. Það var svo grútleiðinlegt, óspennandi og niðurdrepandi. Myndin hafði hugmyndir sem gengu næstum því aldrei upp, persónurnar voru allar þunnar og tómar, baksagan þeirra var heldur ekkert spes. Stefna myndarinnar var bara aum.
Þessi mynd er fljótgleymd og skemmd, sóun af filmu og leikurum. Ég veit að þessi umfjöllun er mjög stutt, en svona er bara myndin. Handritið var bara svo stór skemmd við myndina.
4/10
The Unborn0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Jájá, alveg eins Ég fíla hryllingsmyndir. Það er held ég fyrstu "Bönnuðu"-myndirnar sem ég sá þegar ég var lítill drengur. A Nightmare on Elm-Street 1-2, Interview of the Vampire og Ghost Ship. Þessi mynd dregur mig pínulítið til baka þegar ég var krakki. Ég veit ekki alveg afhverju en það bara gerir það. David S. Goyer er góður handritshöfundur og með gott auga, eins og með The Dark Knight, Batman Begins og Dark City. En þá var hann ekki einn á báti, eins og með þessa.
The Unborn hefur þessa hryllingsmynda formúlu. Léleg samtöl, ekkert svakalega vel leikinn, bregðuatriði og frekar dauða tónlist. Það sem frekar svalt við myndina var hversu þunglyndisleg hún var. Stíllinn var drungalegur og þögull, gaf mér góða gæsahúð. Draugarnir í myndinni eða atburðarrásin var ekkert slæm. Maður var þá ekkert að líta á klukkuna, maður fylgdist alveg maður. Ég lifði mér ekkert inn í myndina en það voru sum atriði í myndinni þannig að fór að hugsa: Mér langar ekki til að lenda í þessu!
Myndin var ógeðfelld í suma staði, mér langaði ekkert að æla eða neitt þannig, gaf manni bara einn kipp. Tölvubrellur myndarinar voru ekkert til þess að klappa yfir, voru ekkert augljósar þannig að maður hló. Tónlistinn var voðalega mikið að leggja áhærslu á því að þú ert að horfa á hryllingsmynd, hún var drungaleg og dauð.
Atburðarrásin sjálf var ekkert svo slæm, maður var spenntur en maður var frekar pirraður á samtölum suma persónanna og vildi stundum lemja einnhverja af þeim. Ég hafði semí-samhúð fyrir aðalpersónunni, bara gellan sem leikur hana var ekkert að leika. Hún var ekki að lifa sig inn í þetta eða hafði sjálf enga samhúð fyrir persónunni. Það var gaman að sjá Gary Oldman þarna en hann gerði eiginlega ekki neitt.
The Unborn gefur manni góðan hroll, alls ekki fljótgleymd og hefur góðan hryllingsmynda-fíling. Góð mynd til þess að drepa 80 mínútur af lífinu sínu. Ég veit að hryllings-fíklar myndu fíla hana, ég veit að ég gerði það.
6/10
Dark City0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Vanmetin snilld Ég fór aðeins að pæla afhverju ég er að fatta að þessi mynd sé til akkúrat núna! Ég meina Keifer Sutherland, ég vissi allar þær myndir sem hann er búin að leika í, svo er ég bara hissa þegar ég sé hann þessari ræmu. Ég eiginlega pínulítið skammast mín að ég gef aldrei séð hana, er að gagnrýna hana Núna og hef Aldrei nefnt hana hana áður.
Á mínu mati er þetta svona brake-trough myndin hans Alex Proyas sem ekkert svakalega margir sáu eða nefna ennþá dag í dag. Eftir að hafa séð þessa mynd, er ég í sjokki. Þetta er gerð af Sci-Fi sem ég hef aldrei séð áður. Dimmur, freaky, létt steiktur og er með milljón hluti sem engin myndi geta smellt saman. Nema það actully gerðist...og það var Awesome.
Leikararnir standa sig rosalega vel, sérstaklega Keither. Í myndinni er samt enginn að gera einnhverja áhærslu á persónusköpun, en það verður samt einnhver persónuþróun. En svona án djóks þá voru ákveðnar persónur í myndinni sem ég dýrka. Og ég endurtek þá var auðvitað Keither, þið lesendur munið kannski skilja ef þið hafið séð myndina eða munið sjá hana.
Tökurnar og útlitið er klikkað, eiginlega algjör snilld. Eftir eina mínútu ertu bara: ,,Já ok, bara venjuleg glæpasaga." Svo eftir kannski sirka korter þá ertu bara: ,,Wtf?!" En á góðan hátt. Handritið er glæsilega líka glæsilega steikt. Hugmyndirnar eru langsóttar og fucke'd up og það er það sem seigir mér að horfa á þessa mynd aftur og aftur.
Ef þú ert að leita af öðruvísi Sci-Fi þá verðuru ekki lengi að leita því Dark City er málið! Dimmur, skrítin, epískur, mynd sem allir verða að horfa á.
9/10
Synecdoche, New York0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Piff! Ef það er eitthvað sem pirrar mig við þessa mynd þá er það þrennt: 1. Charlie Kaufman skrifaði og gerði lélega mynd. 2. Þessi mynd er hundleiðinleg (skrítið á miða við Kaufman) og 3. Þarf ekki mikið til þess að gleyma henni (líka skrítið á miða við Kaufman).
Ég er var fyrir vonbrigðum, var of skrítin og grútleiðinleg. Handritið var dautt og þreytt, eins og það var ekki að nenna neinu. Grunnhugmyndin er ekkert svo slæm, en það er farið svo illa með hana með hundleiðinlegum persónum og lélegum handritskrifum.
Leikararnir stóðu sig samt vel þótt að persónurnar vóru dauðar og leiðinlegar. Philip Seymour Hoffman er náttúrulega snillingur og á erfitt með því að leika illa. Svo má líka nefna það að myndin stefnulaus í drasl, stundum veit ég ekki hvað ég er að horfa á. Stíllinn á myndinni og útlitið er allt annað, það er mjög flott og sjitt raunverulegt.
Synecdoche, New York mun ekki bregðast hardcore-artífíkla, en fyrir þá sem dýrka og dá hausinn á honum Charlie Kaufman munu kannski verða fyrir vonbrigðum, ég varð það allavegana. Bara til þess að hafa þetta hreint þá hata ég ekki myndina, varð bara svekktur. Flott útlit, góðar tökur, en hundleiðinlegt og stefnulaust handrit með drepleiðinlegum persónum.
4/10
Eyes Wide Shut0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Áhrifagjarnasta mynd Ever Leiðinlegt að vita það að hann Kubrick gamli hafði dáið 4 eftir final-cutið á Eyes Wide Shut. Hann sem var held ég besti leikstjóri alla tíma, myndirnar hans frá 2001 og alveg hingað líta rosalega vel út. Held ég bestu myndirnar hans á mínu mati eru A Clockwork Orange sem er held ég besta mynd sem ég hef séð, Full Metal Jacket og Eyes Wide Shut. Stanley Kubrick er legend, blessun sé minning hans, enda er hann mikill "Influence" marga kvikmyndagerðamanna.
Handritið er byggt af smásögu sem heitir "Dream Story" eftir Arthur Schnitzler og ég verð að segja, handritið er svo stútfull af pælingum að heilinn minn gat ekki ráðið við það. Mér leið eins og ég var að horfa á myndavél við að elta mann í erfiðleikum. Tilfinningarnar í myndinni eru svo svakalegar að ég held að ég hafi tárast aðeins. Samtölin eru líka fáranlega raunveruleg að það var erfitt að horfa í sumum pörtum. Handritið er á sjálfum sér ógeðfellt. Allt er svo of raunverulegt, allt í myndinni var svo mikið troða öllu inn í sér, dáldið þunglyndislegt og lokað. Eins og enginn vildi segja neitt, við þurfum í alvörunni að finna út hvernig persónur myndarinar líður.
Tom Cruise og Nicole Kidman voru með ólíkindum í myndinni. Eins og ég sagði áður, voru gjörsamlega að loka sig inni og ég pældi í því allan tíman hvernig þau liðu og hvað var í gangi í hausnum á þeim allan tíman. Persónurnar sem þau léku voru alls ekki illa skrifaðar, enda fann maður dáldið til með þeim í endanum, ef þau hefðu verið illa skrifað, þá hefði ég verið ósáttur með myndina, en án djóks þetta er var ógeðslega flott hjá þeim.
Ef maður er ekki að hugsa um persónurnar sem Tom og Nicole eru að leika þá eru persónurnar í kring eru annsi áhugaverðar líka. Enda segji ég, miklar pælingar (hvað er ég búin að segja orðið "pælingar" oft?). Held ég leikarin sem mér fannst vera áhugaverðastur þá er það Todd Field sem lék píanóleikaran. Hann lék þetta svo rosalega vel, maður var fastur við sætið.
Efnið sjálft er rosalega gott. Myndatakan (hefur alltaf haft áhrif á mig þegar ég horfi á Kubrick-mynd) er fokking góð, klipping var góð og ég leikurinn...(þarf ég að segja það?). Myndin er áhrifamikil frá upphafi til enda. Kubrick aðdáendur eiga eftir að dýrka þessa mynd, held ég, ef ekki þá veit ég ekki hvað skal segja. Kannski ekkert. En, ég mæli með að þeir sem elska Kubrick, horfi á þessa mynd.
10/10
Shutter Island0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Erfitt að fíla hana ekki Þótt að Shutter Island er frekar erfið mynd, fucked up og eiginlega snarklikkuð, þá er hún samt rosalega góð. Ég þurfti að horfa á myndina tvisvar til þess að getað skrifað þessa umfjöllun, því hún er með svo erfiða sögu. Ég fattaði alveg myndina í fyrstu, hún bara skildi svo mikið eftir sig. Mjög mikið að melta. Ég horfði svo á hana aftur, þá skildi maður hvað var að gerast og þá gat maður fylgst með öllu sem var að gerast í kring og pælt í hlutunum meira, þannig að ég mæli með því að fólk horfi á hana tvisvar. Eða, ef einnhver manneskja hérna skildi hana 100% í fyrstu, þá á hann/hún skildið medalíu.
Martin Scorsese hefur ávalt verið legend. Hann er (eins og ég vill kalla það) lifandi goðsögn. Hann með sinn klikkaða stíl, góðan smekk af leikurum og fer ávalt varlega og mjög vel með sögurnar sem hann tekur upp. Ef þú ert Scorsese-fan, þá áttu ekki eftir að verða fyrir vonbrigðum. Því þótt að myndin er frekar erfið, þá er hún samt snilld, líka þegar maður horfir á hana í fyrsta skipti. Myndin hefur líka þetta brilliant útlit.
Tökurnar eru góðar, myndin hefur dimmt útlit og flottar tölvubrelllur. Ef ég gæti þá myndi ég nefna fullt, fullt af atriðum að nefna því þær hafa allt þetta þrennt á hreinu, bara ef ég gæti. En svo eru það leikararnir sem hafa stóran part af myndinni. Þeir eru allir góðir, án djóks. Hvaða leikari sem er, þótt að þau hafa stóran eða lítin part, gera það rosalega vel. Ljósið í myndinni er auðvitað Leo DiCaprio (ég meina auðvitað því að hann er búin að leika í fjórum myndum í röð með Martin) og hann leikur ofboðslega vel í myndinni, hann kann þetta maðurinn. Ég hef aldrei litið vel á hann síðan ég sá hann í Gangs of New York og svo The Departed, þá var hann geðveikur og hann sýnir stjörnuleik í þessari líka.
Svo eru líkarnir sem standa mest upp úr á mínu mati eru Ben Kingsley, Jackie Earle Haley og Elias Koteas. Guð minn almáttugur Elias var svo viðurstyggilega krípí í myndinni að það er bara óhugnalegt að hugsa um hann. Jackie E. H. verður þekktasti leikari allra tíma eftir 1-2 ár, hann er nú þegar búin að leika í þrem geðveikum myndum uppá síðkastið, til dæmis Little Children, Watchmen og þessari. Samt var Little Children gerð 2006. Ben Kingsley stóð upp úr því að ég vissi ekki rassgat hvað hann var að hugsa allan tíman og það hræddi mig pínulítið. Hann sagði eitthvað, eitthvað sem maður átt að vita en maður vissi ekki hvort að maður átti að trúa honum eða ekki. Fésið á honum sýndi enga tilfinngu við neinu og það var bara óhugnalegt.
Það er pottþétt að myndin fari í óskarinn og það verður að vera fyrir Besta myndin, Besta leikstjórn, Klipping og Tökur. Myndin er rosalega góð og það er erfitt að fíla hana ekki og það er líka viðurstyggilega erfitt að hugsa ekki um hana. Hún kemst á Bestu 10 Martin Scorsese myndirnar, þannig er það bara. Hún er kannski ekki fyrir alla, en samt..
8/10
Rosemary's Baby0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Óvenjuleg hrollvekja Ekki bara það að hún sé ekki hefbundin hrollvekja eða, hún er frekar óvenjuleg. Þá er hún frekar óvenjulega góð. Þá er ég að tala um "Rosalega Góð". Ég fílaði þessa mynd í drasl. 136 mínútur af snilld. Þessi mynd er groddaleg, subbuleg og hroðalega grimm. Myndin er svona anti-upplýsingaþriller. Ekki svona upplýsingaþriller eins og JFK og Zodiac. Þetta er samt ekki mynd sem maður gert horft á aftur og aftur, heldur að maður verður í sjokki þegar myndin er búin. Þessvegna vill maður ekki horfa á hana aftur.
Það er verið að fjalla um ógeðfellt málefni í þessari mynd, þá er ég að tala um: Djöfulinn. Það er frekar óþægilegt að horfa á þessa mynd, því við vitum öll að það er til himnaríki og helvíti þannig að myndin vekur upp spurninguna: Hvort á ég að trúa á?!
Ég verð að samt að segja að handritið er samt sóðalega flott. Það er engin hola í því, það er húmor, raunverulegt andrúmsloft og frekar drungalegt. Persónurnar eru frekar óþægilegar og erfitt að halda með þeim, því þær eru svo sjitt krípí. Sérstaklega eftir eitt atriði, þá hatar maður Allar persónurnar! Hún Mia Farrow er asnalega góð leikkona og leikur hana Rosemary mjög vel, þannig vel að maður hélt með henni allan tíman. Þróunin er mjög góð, hvernig hún Rosemary verður hræddari og hræddari er mjög vel leikið hjá henni.
Myndatökurnar gerir andrúmsloftið mjög hræðilegt og útltið er raunverulegt út í gegn. Það er ekkert óraunverulegt við þessa mynd. Meira segja íbúðin sem Woodhouse-parið búa í er sjitt raunverulegt.
Roman Polanski er listrænn og mjög góður kvikmynda maður. Líka það að Rosemary's baby, þótt að hún sé gömul, þá er hún held ég besta satan-myndin sem hefur komið út. Myndir eins og End og Days, The Omen (2006), Spawn og Stigmata eru ekki góðar. En myndir eins og The Omen og The Ninth Gate eru góðar...og fokk skerí.
Þessi mynd er geðveik, myndin gat verið langdreigin, það böggaði mig stundum. En annars er hún vel leikin, vel gerð og rosalega drungaleg, ég fíla þessa mynd í tætlur.
10/10
Alice in Wonderland0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Skrítin, steikt og skemmtileg Því meira sem ég hugsa um hana, því meira verður hún skemmtileg. Þetta er svona mynd sem ég vill horfa á aftur og aftur. Tim Burton er minn maður og hefur alltaf verið það. Hann er búin að gera margar uppáhaldsmyndirnar mínar eins og Beetlejuice, Batman/Returns, Big Fish, Sleepy Hollow, Ed Wood, Corpse Bride, Sweeney Todd og Edward Scissorhands. Og get horft á þessar myndir aftur og aftur. Tim hefur alltaf verið bestur í að sýna hlutina á mjög steiktan og fallegan hátt, oftast dimmur og það er það besta við hann. Hann hefur líka verið mjög mikill emo í sér og það sést mest í nýju myndunum hans eins og Corpse, Sweeney og þessari. En Edward S. var frekar "emo"-leg líka. Með einnhverju sálfræðilegu og tilfinningalegu, mest reiði.
Þessvegna ætla ég að byrja á því að segja að útlitið var fokking snilld og tölvubrellurnar sérstaklega. Dimmar og frekar flippaðar, það var ég að fíla í botn. Stíllinn hafði líka rosalega mikil áhrif á myndina, þá meina ég: Steikt. Allt var svo geðveikslega klikkað við myndina. Eins og hvernig sumar tölvu-teiknuðu persónurnar hreyfði sig, það var með látum og fullt af ýktum hreyfingum, frekar steikt. Bara að vara ykkur við. Gæti líka hrætt börnin aðeins.
Talandi um persónurnar, þær voru ansi klikkaðar og skemmtilegar. Mætti samt nokkrar persónurnar gera aðeins meira, eins og Tweedledee / Tweedledum mættu gera aðeins meira þótt að þeir voru ansi skemmtilegir og Matt Lucas lék þá brilliantly. Jabberwocky var voðalega lítið í myndinni, þannig að Christopher Lee mátti hinsvegar sleppa því að tala fyrir hann, þótt að röddin hans var sjitt drungaleg. En persónurnar sem mér fannst bestar voru Alice (ávalt), Mad Hatter (döö..Johnny Depp að vera nutcase, hverjir vilja ekki sjá það?) enda var hann tilfinningalega klikkuð persóna og ég fann til fyrir honum og Johnny lék hann ansi vel. En svo kom stærsti gallinn við hann, það var þessi fokking dans sem hann var að dansa við, ég vill ekki tala um það. Ég létt það minnst pirra mig, þótt að það hrjáði mig. En svo var það March Hare sem mér fannst viðbjóðslega fyndin, hló í hverri senu sem han lék í.
Það eru nokkrir gallar við myndina, eins og handritið. Það hefur margar klisjukenndar línur og ef það koma einnhverjar áhugaverðar línur, þá eru þær of stuttar, ókláraðar. Stundum koma barnaleg atriði til þess að hafa atriðin full auðveld sem er kannski aðeins of mikið, en fyndin í köflum. Húmorinn getur farið útí smábarna-húmor sem er allt í lagi, ég hló en stundum ekki.Ég en ég hló mig máttlausan þegar komu steikt atriði þá með steiktan húmor eins og í te-boðinu. Góð sena.
Ég veit ekki um suma en ég fílaði þessa mynd. Hún er steikt, skemmti mér vel, myndin hefur nöfnin Tim Burton og Johnny Depp, æðislega vel tölvugerð og ég elska útlitið í myndinni. Ég myndi svona nokkurnveiginn mæla með því að börn sjá þessa mynd. Hún getur verið dáldið of dimm fyrir krakkana þannig að ég myndi segja að bíó-húsin ætti að hækka aðeins aldurstakmarkið á þessari mynd, hún er ekki fyrir alla. En annars, ég fíla þessa mynd. Ekki í botn, en ég fíla hana.
7/10
Step Brothers0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Viðbjóslega fyndin! Adam Mckay gerir myndir með hræðilegum aulahúmor sem að ég fíla í drasl en maður sem ég fíla alls ekki er Will Ferrell. Hann lék til dæmis lélegustu mynd sem ég hef séð, Semi Pro. Svo voruð það myndir eins og Elf, Blades of Glory og Starsky & Hutch. Án djóks fílaði ég hann í þessari mynd. En John C. Reilly er minn maður, hann kann að Leika! Magnolia, Gangs of New York og Boogie Nights.
Handritið í myndinni er svo barnalegt, svo aulalegt að það er ekki annað hægt heldur en að hlæja. Will F. og John eru svo þroskaheftir í þessari mynd að það er án djóks að það er erfitt að hlæja ekki. Svo eru þeir að gera myndina svo fyrirsjánlega, að það er óþægilegt að hlæja.
Semsagt, ég hló og hló og hló. Jafn mikið og hló við The Hangover. Sumir leikarnir voru að ofleika mjög mikið. Eins og
Adam Scott, aðeins og mikill skíthæll. Rob Riggle var bara böggandi. 5 ára barn var harðari en hann, það var eitthvað við hann svo var of ýkt og bara leiðinlegt.
Mér fannst myndatakan var til fyrimyndar og klipping nákæm. Útlitið alls ekki slæmt og leikstjórn góð. Útlitið er samt frekar óraunverulegt, þá meina ég bjart og fanzý. Gervilegt, samt ekkert til þess að grenja yfir.
Nógu svartur, skítalegur, aulahúmor, Will Ferrel og John C. æðislega þroskaheftir eða bara geðveikt fyndnir. Svo er þetta líka þannig mynd að ég get horft á hana aftur og aftur, hlæja og hlæja. Ég er rosalega hrifinn af þessari mynd, En ég veit að þetta er ekki mynd sem allir fíla. Ég skil það svosem, það vill enginn horfa á móngólíta í 106 mínútur, en ég vill það!
8/10
The Informant!0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Furðulegur Soderbergh Ég er hissa á því hvað Matt Damon var mjög sannfærandi í þessari mynd, ferskur og leikur persónuna Whitacre mjög vel. Hann var held ég stærsti plúsinn við hana, en stærsti mínusinn er útlitið. Tímapunkturinn á útlitinu passar ekkert við tímann sem þessi saga á að gerast . Myndin á að gerast árið 1992 en lítur út eins og hún gerist árið 1968 til 1976. Það fór ekki beint í taugarnar á mér, fékk bara mjög mikin kjánahroll.
Stíllinn á myndinni er mjög flottur, lítur út eins og hún sé ekkert flókin, bara frekar einföld en það leynir mikið á sér. Hún er frekar flókin. Mér fannst samt pínu erfitt að fylgja handrtinu, frekar erfið í köflum en handritið mátti eiga það að hún var með persónur sem maður gleymir ekki fljótt. Til dæmis Mark Whitacker. Ég elska þennan karekter svo mikið. Hann er svo missheppnaður og svo mannlegur.
Myndin var frekar litrík og mynti mig dáldið á einnhverja Coen-mynd. Sem mér fannst frekar skrítið. Húmorinn var frekar lúmskur, alls ekki grófur, bara frekar heimskur, þá er ég að tala um Matt Damon. Það er samt voðalega lítið af húmor í henni. Myndin hefur líka sína sorglegu-móment, sem er frekar flott, líka vel leikið.
Það voru nokkuð margir leikarar í myndinni sem stóðu sig mjög vel. Scott Bakula og Joel McHale voru mjög góðir sem FBI-partners.
Myndin hefur alveg góða parta en hún er bara alls ekki það góð. Það vantaði meiri húmor og sérstaklega vantaði að laga útlitið. Þetta 70's útlit var alls ekki það flott eða það þolanleg. Myndin var mjög vel tekin upp, vel klippt og rosalega vel leikin. En, eins og ég sagði, það vantaði hluti í handritið, húmor og laga útlitið.
6/10
The Informant!0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Furðulegur Sodenbergh 
Dogville0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Góð "upp og niður"-mynd Það er var mjög erfitt að gefa einkunn á þessari mynd því hún er mjög erfit að líka við eða að þola ekki. Ég sjálfur er ekki mikill aðdáandi Lars von Trier's en ég fílaði þessa mynd. Myndin er góð en mjög erfitt að kalla hana geðveika því hún hefur sín móment af göllum sem mér líkaði alls ekkert við. Þá er ég að meina, annaðhvort leið mér bara illa, leiddist eða vildi bara grenja. Lars Von Trier er auðvitað búin að sérhæfa sig í að gera myndir til þess að láta fólk labba úr þeim eða bara æla. Þessa mynd gerði ég hvorugt. Þótt að mér leiddist þá var myndin frekar áhugaverð hafði sínar góðu hliðar.
Ég dáðist mjög mikið á handriti. Lars V. T. kann að segja góðar sögur (hann má eiga þær) en hvernig hann fer með þær, þá er maður ekkert ánægður. Hann gerði það með þessa, með óhefbundin stíl þannig að maður missti stundum áhuga. Það sem er góður plús við myndina er að það er alltaf eitthvað að gerast alla myndina og engar óþarfar samræður eða neitt, samt leiddist maður. Enda hafði myndin þann mínus að hún væri langdreigin, þriggja klukkutíma keyrsla af drama með stíl sem er mjög óhefbundin, er frekar furðulegt "ride". Ég vildi stundum var að gráta í myndinni því hún var svo ótrúlega sorgleg. Þróuninn í sögunni er asnalega góð og endirinn er svona endir, sem átti eiginlega að gerast, eða passaði við söguna.
Útlitið og stíllin er frekar óhefðbundin. Myndin leit út eins og þetta væri leikrit allan tíman, með steingólf fyrir jörð, ósýnilegar dyr, ósýnilegur hundur en samt heyrist alltaf í dyrunum skella og hundinum gellta. Það var mjög mikil hugrekki af Lars að gera þetta því þetta hefur engin maður gert. Myndin er í sjálfum sér listaverk, en ég fílaði þetta ekki alltaf.
Leikarnir stóðu sig glæsilega og Lars var frábær í leikstjórastólnum. Nicole Kidman, hvernig hún lék í þessari mynd var með ólíkindum. Mér leið bara illa að horfa á hana, því hún var svo mannleg og maður heldur með henni allan tíman. Allir hinir leikararnir gerðu auðvitað það sama og Nicole, að vera mannleg og hafa þessi svakalegu tilfinningar-móment í myndinni. Það var stundum erfitt að horfa á það, því þetta var líka svo vel leikið. Persónusköpuninn var mjög góð, en ef maður pældi í því þá voru margar af þessum persónum sjúkar, ef maður horfir á myndina í heild.
Myndatakan var annars oftast á yði en hafði samt fókusinn á öllu en klipping var frekar eins og api hefur klippt hana. Stundum of hröð og stundum eru leikararnir útum allt því myndin var ekki klippt rétt. Í fyrstu töku er hún standandi, allt í einu sitjandi, svo í næstu töku er hún bara að leggja sig. Það komu stundum þannig atriði sem böggaði mig frekar mikið.
Annars þá fílaði ég myndina, mér leið samt frekar illa þegar ég var búin að horfa á hana, átti mjög erfitt að segja hvort að hún væri snilld eða ömurleg. Mér fannst hún bara frekar góð. Held ég eitt af þeim fáum Lars V. T. sem ég virkilega fíla.
Góðar 7/10 stjörnur. Þótt að hún sé langdreigin horfið samt á lengri útgáfuna sem er 3 klukkutímar, þótt löng hún sé, þá er hún mjög áhugaverð.
Children of Men0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Öskrandi góð! =Hugsanlegur spoiler, ef þið hafið ekki séð myndina, ekki skoða=
Það er hægt að segja að þessa mynd er allt. Það er mjög góð spenna, hasar, góður húmor og mjög mikil speki. Myndin er eftir bók (sem ég er reyndar ekki búin að lesa) og ég held að hún gekk mjög vel í sölu. Ef ekki þá er fólk eitthvað vangefið. Mér actully brá því að þessa mynd var svo sjitt góð. Ég vissi ekki að Clive Owen gat verið Svona góður leikari. Ég hef ekki séð margar myndir með honum fyrir utan Shoot Em'Up, Sin City (snilld) Gosford Park, mér fannst frekar innlokaður í henni á mínu mati. Svo er það leikstjórinn Alfonso Guaró sem gerði Harry Potter á sínu tíma og var mjög góð, svo gerði hann þessa!
Leikararnir eru mjög skrautlegir og leika allir asnalega vel. Clive Owen sem persónan Theo pössuðu mjög vel saman. Báðir rónalegir, dáldið daufir en samt fyndnir. Svo er það Julianne Moore sem ég fíla ekkert það mikið, það er bara eitthvað svo böggandi við hana (kannski því hún er rauðhærð? nei djók) en hún var þolanleg í þessari en samt endist hún ekkert lengi. Svo var það Chiwetel Ejiofor, mjög lúmskur í þessu hlutverki. Hann gerir sig voðalega saklausan allan tíman og leikur það mjög vel. Michael Cain ávalt klassískur, það er svo gaman að horfa á hann að það er ekki fyndið. Hann líka gerir sig voðalega heimskan og kjánalegan en í samt er hann mjög gáfaður. Pam Ferris er mjög góð leikkona er alls ekki léleg í þessari mynd, hún lætur bara lítið befa af sér, koma svona sirka 2 stór atriði með henni, ég myndi alveg vilja sjá meira af henni en hún var samt alveg nógu lengi.
Það sem heillaði mig mjög mikið við þessa mynd var handrit, útlit og myndatökurnar. Allt sem maður sér í myndinni er skrifað í handritinu og það fer á svið og það er tekið upp (eins og við vitum). En það er bara svo mikið. Það er bara svo mikið og flott að gerast í bakgrunninum og nærum því tekið upp bara í einu skoti, sem er svo sjúklega flott. Handritið gerir rosalegan basic söguþráð af flækju. Alls enginn galli, það bara sýnir það hvað myndin er með mikið ýmindunarafl og með búnka af skemmtilegum hugmyndum.
Það sem gerir myndina mjög sérstaka er að það er mjög mikil speki í henni og margar pælingar. Til dæmis, Risastóra blöðru-svínið á coverinu á plötunni Animals með Pink Floyd var bara fljúgandi í bakgrunninum í einu atriðinu. Ég var pínu hissa að sjá það fljúgandi þarna eins og ekkert sé, og leggur mjög mikið á heilann minn til þess að skilja bara þetta eina atriði. Myndin sagði mér mjög eitt skemmtilegt við mig og það finnst mér frekar djók og það hljómar svona: Sjá hvað heimurinn gæti orðið brjálaður ef ekkert barn er búið að fæðast í 18 ár.
Myndin er rosaleg góð og finnst mér frekar gleymd. Hún var tilnefnd til þriggja óskarsverðlauna og var ekki neitt af þeim. Besta myndatakan, besta klippingin og besta handritið. Ég meina, hún gat allavegana fengið fyrir bestu myndatökurnar (klárlega) því þær voru sjúklega góðar. Geðveikt innihald, æðislegt útlit og rosalega vel leikinn.
HÆL CAINE!
10/10
Sporlaust0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Leiðinlega vanmetin Ég er ekki að segja að hún sé leiðnleg, heldur frekar vanmetin. Ég veit alveg bunka af íslenskum myndum en hefði aldrei vitað um þessa. Þegar ég var búin að horfa á hana þá var ég bara frekar sáttur. Ég er ekki að segja að hún sé einnhver íslenskur-gullmoli, en afhverju ekki að minna aðeins á hana í dag heldur myndina "Jóhannes"! Sporlaust var frekar fín mynd og hefur einnhverja kosti. Eins og myndatökur, klipping og frekar gott leikaraval.
Það sem ég tók fyrst eftir þessa mynd (bara í byrjuninni) það voru myndatökurnar. Þær voru rosalega flottar og vel vandaðar, líka hvernig hún var klippt. Ég var ekki heillaður, frekar hissa (því ég hef aldrei áður heyrt um hana). En það sem kannski böggaði mig pínu með myndatökurnar að allt í einu þegar 10 mínútur voru liðnar af myndinni, þá var hætt að sýna hversu mikið var verið að vanda sig við tökurnar, ég er ekki að segja að þær voru svo ekki það flottar, bara ekki það vel vandaðar.
Leikararnir voru annars alls ekki slæmir. Ég tók annars eftir því að Ingvar var aðeins búin að festa sig í hlutverkið þegar hann lék í djöflaeyjunni. Svona, nokkurnveiginn að ofleika, en hann hafði alveg stórkostlega fyndnar línur þannig að hann náði alveg að redda sér úr þessu. Hinir annars voru alls ekki slæmir, ofleikuðu alls ekki en stundum kom til að þau gerðu það. Kjartan var kannski meira fyndin í myndinni heldur en alvarlegur. Gat nærum því ekkert tekið hann alvarlega, bara hló.
Það sem böggaði mig samt mest í myndinni var tónlistinn. Hún var hrikalega há og kom bara í óviðeigandi atriðum eða átti bara ekkert að vera til staðar. Svo var ég ekkert það sáttur við handritið, því var bara klisjulegt en náði auðvitað redda sér með fyndnum línum sem kom manni í góða skapið. Annars drama-ið í myndinni var bara hlægilegt. Ég samt ekki kallað það kost en, gerði mig samt kátan.
Ég get samt alveg sagt að þetta var frekar skemmtileg mynd, maður var frekar spenntur í pörtum, var ekkert að svitna en hoppaði pínu úr stólnum af spenningi. Já hún bara frekar flott. Það sem gerði mig kannski dáldið leiðan er það að leikstjórinn þroskaði ekkert í leikstjórastólnum eftir þessa mynd. Eins og með Kaldaljós, hræðileg mynd, var bara sorglega leiðinleg. En hann gerði samt góða hluti með myndina sína "Desember".
Ég gef myndinni fínar 6 stjörnur, myndin er frekar vanmetin en hefur sína kosti...líka galla.
6/10
Ps. Endirin var klisja Dauðans! Bara að vara ykkur við ef þið skylduð kíkja á hana.
The Fly0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
David Cronenberg's nr.1! Þetta er held ég það besta sem Cronenberg getur gert, er að búa til hryllingsmyndir. Enda, á mínu mati, er þessi númer 1 hjá mér. Númer 2 : A History of Violence, 3 : Dead Ringers og 4 : Naked Lunch. En nóg af því. Sko, þessi mynd er svo öðruvísi heldur aðrar hryllings myndiri. Hún er mjög vel leikin, spennan er öðruvísi og þessi er með gore (sem er uploadað) frá fimmta áratugnum, slím og þannig, nema að þessi er bara gerð miklu ógeðslegri.
Spennan í myndinni er töluð voðalega mikið og svo kemur þessi "regular"-spenna að vaxa hægt og hægt og BANG! Fokking viðbjóður dreifist útum allt. Í alvöru, mér finnst það fokk-svalt. Annars, finnst mér stíllinn á myndinni frekar gervilegur og frekar bjartur, eða litríkur. Sem ég veit ekki hvort að það sé kostur eða galli, mér finnst það bara vera fylgja Cronenberg, hann hefur vanalega verið þannig.
Myndatökurnar eru voðalega standard og frekar auðveldar, hún er ekki útum allt þegar eitthvað svakalegt gerist eins og með aðrar hryllingsmyndir. Allt fer á flug, það er það sem mér finnst vera svo sérstakt með þessa mynd, hún er öðru vísi en aðrar hryllingsmyndir.
Leikararnir standa sig mjög vel og gera andrúmsloftið í myndinni frekar raunverulegt. Geena Davis er líka að sýna það með þessum glæsilegum leik að hún er ekki þessi týpíska "stelpa" eins og í öðrum hryllingsmyndum. Sem eru hlaupandi, öskrandi án þess að vita hvað er að gerast í kringum þau og gera svo ekkert í málunum. Svo er það stjarnan í þessu Stykki : Jeff Goldblum
Seriously, Goldblum er svo geðveikur í þessari mynd að það er erfitt að fylgjast Ekki með honum, og hvernig þróuninn á persónuninni í þessari mynd er ótrúleg. Sífellt ógeðslegri og brenglaðari eftir hverja mínútu. Þetta er svona gleymdur "villain", það er eiginlega bara að tala um Jókerinn eða Anton Chigur í dag (sem eru alls ekki slæmir, Alls ekki!) en ekki talað um "The Fly".
The Fly er eitt af þessum endurgerðum sem varð eitthvað úr en, The Fly er líka eitt af þessum gleymdum snilldum á mínum mati. Ég náttúrulega elska þessa mynd, þið kannski gerið það ekki, en þá er það eitt sem ég skil ekki, afhverju?
Svo hefur þessi mynd held ég skemmtilegustu og viðbjóðslegustu gore-atriði sem hægt er að finna. Hún hefur líka þessi, disturbing atriði sem Cronenberg náði virkilega að "pull-off".
*Spoiler*
Ég átti erfitt með því að sofa þegar Davis dreymdi að hún var að fæða lifru. Fokk disturbing. Hvernig það hreyfðist og var bara í augnablik.
Samt svo ógeðslegt.
*Spoiler búin*
Mér finnst þetta Cronenberg's best! Bara algjör snilld og algjör klassík. Mér finnst að fólk ættuð að slökkva á Friday the 13th '09 og The Final Destination og stinga þessu inn í staðinn.
- 9/10
Jóhannes0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Krakkar, nei, þessi mynd sýgur Jæja krakkar mínir, þetta er held ég versta íslenska mynd sem að ég hef séð. Það var meira skemmtanagildi í Köld Slóð heldur enn þessari. Trailerinn lítur meira segja illa út. Myndin lítur út eins og einnhver mongólíti út í bæ sem stal Ladda, lét hann leika í mynd, eftir bók og ég veit ekki alveg hvort að það sé búið að gefa hana út. Hver er þessi
Þorsteinn Gunnar Bjarnason ? Ég er sá engan kost við þessa mynd. Ég fann engan stíl, engan húmor og þegar það átti að koma eitthvað fyndið, það virkilega meiddi mig. Hvernig hún var sjálf gerð, það var ekki einu sinni vel gert.
( Bara að láta ykkur vita, ef þið viljið að ég segji eitthvað gott um þessa mynd, hættið að lesa núna)
Leikaravalið er frekar random og leikararnir leika illa, meirasegja Laddi vissi ekki hvernig hann átti að vera. Unnur Birna var bara hræðilega-kjánaleg. Bara allt sem kom útúr munninum á henni varð bara...klisjulegt. Ég reyndi meira segja að éta mig sjálfan þegar hún var að halda einnhverja ræðu um það að hann Laddi myndi fá lúnabólgu ef hann myndi vera blautur (satt).
Myndavélin er hrá. Útlitið lítur illa út, allt svo litríkt og HRÁTT. Eitt stórt orð, HRÁTT. Handritið er stefnulaust og fáranlegt, allar persónurnar í þessari mynd eru tómar og hreint út kjánalegar. Gaurin sem leikur Flemming Geir, mig langaði til að drepa hann, bara í þessu eina atriði. Mig langaði til að myrða alla persónurnar í þessari mynd, allar svo LÉLEGAR. Stefán Karl er bara glanni glæpur í þessari mynd, nema í þetta skipti er hann með dóp.
1/10 - Verum meira sammála honum Tomma, hann veit hvað hann segir.
Reykjavik Whale Watching Massacre0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Lélegur eltingaleikur. Það er ógeðslega fyndið að sjá íslendinga leika túrista. Ég meina, Ragnhildur Steinun sem spánverji eða eitthvað, mjög fyndið og við íslendingar vitum það að hún talar lélega ensku. Mér fannst að framleiðendur myndarinar áttu ekki að leyfa Júlíus Kemp að leikstýra henni því að hann var ekki búin að leikstýra í 11 ár og mér fannst hann ekki standa sig. Hann náði ekki góð tök á leikurunum og ekki einu sinni "splatter"-atriðunum, en þá er ég ekki að tala um tæknibrellurnar. Ég held að Júlíus Kemp horfir ekki mikið á hryllingsmyndir. Alltaf gott að gera eitthvað frá sjálfum sér, en ég meina, gat hann ekki horft á Hills Have Eyes (2006) áður en hann gerði þessa eða á meðan.
Handritið er eftir Sjón sem er voðalega artí bækur og ljóð. Hann sagði í viðtali um þessa mynd að hann ætlaði sér aldrei að skrifa þessa sögu. Nú, mér fannst að hann átti aldrei að gera það, því handritið er bara klisja. Dialogin eru bara kjánaleg og handritið (héld ég) kláraðist aldrei. En þrátt fyrir það að þeir gerðu þessa mynd og búið er að sýna hana í bíó-húsum í daggóðan tíma, þá leiddist mér ekkert. Það er alveg hægt að horfa á þetta og hleigið af þessu eða orðið hræddur (ég var það allavegana ekki, ekki einu sinni pínu). Persónusköpunin skipti hreinlega engu máli í þessari, Sjón skapaði meirasegja nokkra sem skiptu engu máli eða gátu notað aðeins meira. Eins og, "fattlaði" gaurinn leikin af Snorra Engilbertssyni, hver var þessi gaur!! Held ég einu persónurnar sem ég líkaði vel við var einn af raðmorðingjunum leikin af Stefán Jónsson og Kaptein Pétur leikin af Gunnar Hansen. Þótt Gunnar fékk ekki mikin skjátíma, hann samt svo love-able. Helgi Björnsson var bara fokking kjánalegur í henni, hann kann ekkert að leika, mátti reyna.
Útlitið sjálft er frekar gott. Það hef ég að segja. Skipið sjálft var nokkuð gott, skítugt og krípí er ég að meina, myndatökurnar náðu oftast hlutina sem voru að gerast en ef við vorum að tala um "splatter"-atriðin, þá náðu þeir ekki þaaaað miklu, sumu verð ég að segja. Það fór pínu í taugarnar en þeir gerðu eins og þau gátu. Tónlistin var frekar þunglyndisleg og pirrandi, það var líka frekar óviðeigandi þegar ein leikkonan var byrjuð að syngja og var búin að drepa eina manneskju, what was that!? Tölvubrellurnar voru frekar flottar, þegar allt sprakk, fljúgandi exi, frekar flott.
Ég veit hreinilega ekki hvað ég á að gefa þessari mynd. Myndin er svona já og nei, en meira nei. Fyrsta hrollvekjan þurfti endilega að vera léleg. Fólk átti að hugsa, hverja á að setja í verkið, kíkja yfir handritið.
Þessi kvikmynd er eins og Texas Chainsaw Massacre á skipi.
3/10 - Myndin er bara mjög léleg, fáir góðir punktar í þessari mynd. 1 stjarna fyrir Stebba, 1 fyrir myndatöku og 1 fyrir brellur.
Dead Silence0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Sweet hrollvekja! Er Dead Silence eins og aðrar hrollvekjur, nei, er hún þó "hrollvekjandi", já! James Wan gerði myndina Saw, sem er eins og (eins og Tómas Valgeirson lýsti) "Se7en á spítti", Saw er flottasti og vel skrifaðasti sálfræðitryllir sem er hægt að finna, sem kostaði voðalega lítið. En svo vildi J. Wan gera drauga-mynd sem er "shit-your-pants-scary". Bara allt við þetta. Útlitið, handritið, meira segja persónulýsingin er fokking krípí. Mér finnst mjög leiðinlegt afhverju myndin er ekki meira fræg, heldur hún er í dag. Hún var bara stimpluð á dvd og var að ætlast að fólki kaupi myndina. Þetta er akkúrat hrollvekjan sem á að setja á risatjaldið, með risa hátalara. Ég meina, þessi er þó betri en Grudge og Final Destination.
Handritið er ekki klisjulegt eða týpíst, það er klassískt. Það er með þetta klassíska útlit og með þetta klassíska "Twist". Leigh Whannell, aðalhlutverkið í Saw, gerði screenplay-ið og gerði það ofboðslega vel. Wan og Whannell eru bara algjörir snillingar í þessu. Handritið hefur einnig húmor, sem er frekar fyndin og klisjulaus. Persónulýsingar eru fáranlega góðar, og náði að gera margar krípí persónur, og sumar þeirra átti ekki að vera svona krípí, enda vel leikin. Ryan Kwanten leikur Jamie Ashen, sem er að grafa sig í sögu Mary Shaw sem drap kærstuna hans, Amber Valletta leikur hana. Kwanten er alls ekki frægur leikari, byrjaði fyrst að leika í þáttum en hann er fáranlega góður sem Ashen. Mary Shaw er held ég ein af bestu hrollvekju-persónum í kvikmyndasögunni og Judith Roberts fær klapp á bakið fyrir að leika hana, því hún var "shit-scary".
Ég ætlaði meira að fara útí útlitið og senur. Ég get bara gefið stór fyrir þetta. Tæknibrellur eru misjafnar, en maður verður samt hræddur. Ég elska viðbjóð og að láta hræða mig. Ég get horft á allar hrollvekjur og hleigið, en dúkkur?! Ertu ekki að djóka! Wan getur gert eitthvað krípí úr dúkkum. Ég verð að segja að, ég varð hræddur. Bara, þetta grimma, skítuga útlit, er fáranlega flott. Og svo þegar allt verður hljótt og svo bara BÚ! En þegar það verður hljótt í þessari mynd, þá verður það *virkilega* hljótt! Bara, frekar lengi, og svo allt í einu.
Ef þú ert með vinum og viljið horfa á hrollvekju, þá kaupið þið myndina. Ekki leigja, ekki lánað frá vinum, KAUPA! Þú sérð ekki eftir því að hafa séð hana. Scary, fyndin og bara góð, samt meira scary.
Public Enemies0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Flott mynd eftir M. Mann! Það er ekki hægt að gefa henni fullt hús, en það er hægt að gefa henni eitthvað, og þetta "eitthvað" er mjög gott. Leikstjóri myndarinar Michael Mann hefur oftast gert gott, til dæmis : Heat, The Insider, Collateral og svo þessi. Ég veit að þessi mynd fer misjafnt í alla. Ég veit að það fíla ekki "allir" myndatökurnar hans, þessi High Quality myndavélar sem hann byrjaði á að nota þegar hann bjó til Collateral. Og það er gaman að sjá svona gæði á svona gömlum tíma. Það sem ég líka fílaði við þessa mynd var leikara valið. Johnny Depp, Christian Bale,Billy Crudup og Marion Cotillard. Þegar ég fór á þessa mynd í bíó, þá sá ég slatta af fólki, ungu fólki (ég held að það var útaf J. D).
Handritið er alls ekki slæmt, það er frekar gott. Hún er með vel skrifuð hasaratriði og veit alveg hvert það er að fara. Hún var alls ekki langdreiginn eða neitt, ég meina, það var alveg hægt að setja við henni. Handritið var líka frekar sniðugt. Hún hafði mikið að leyna og maður verður að hugsa. Svo er það persónurnar. Johnny Depp var frekar flottur í myndinni sem John Dillinger, nema hann einnhvernveginn í einu eða tvem atriðum minnti hann mig á Jack Sparrow í smá stund. En það var nú samt ekki lengi. Hann var líka frekar góður krimmi. Enda hafði hann snilldar leiðir í myndinni hvernig hann átti að ræna bankana en persónan sjálf var samt frekar ofbelldisfullari sjálf, en í myndinni var hans svona fínn.
Christian Bale var með mjög skemmtilegan Breskan-texas hreim. Eða mér fannst það. Persóna hans var frekar róleg en viljug, sem kom mér í þannig fíling þannig að ég vildi virkilega fanga Dillinger. Hann var bara með svo svöl plön við að fanga Dillinger en vandamálið var að þeir voru jafnklárir. Bale er oftast í myndunum sínum frekar rólegur og svo í endanum er hann brjálaður eða reiður. Í þessari var hann frekar rólegur, en góður leikari eins og hann er oftast (T4 og Reign of fire, hræðilegar myndir).
Franska leikonan M. Cotillard (hún er svo heit) frekar saklaus í myndinni en myndi gera allt til að bjarga Dillingerinn sinn, frekar ástríðafull persóna. Sambandið þeirra Dillengers var ekki það lengi á skjánum. Eða, þau byrjuðu allt í einu saman en svo sáum við sambandið ekkert þroskast. En það voru mjög kröftug atriði þegar maður sá hana Marion standa með Depp í myndinni. Svo vel leikið.
Útlitið og hasarinn var rosalega flottur. Myndin var frekar raunveruleg þegar hún var tekin í High Quality. Þá fannst maður þetta vera tekið alvörunni. Það er Michael Mann bestur í. Að gera rosalega flottan og raunverulegan hasar og þessi mynd hefur mikið af þeim. Ef þú ert mikill Michael Mann aðdándi, þá áttu eftir að dýrka þessa. Þessi mynd fær auðvitað ekki fullt hús, en hún fær samt ekki gott. Töff, vel leikinn, flottar tökur, gott leikaraval. Bara snilld, eitt af bestu myndum sem kom út á þessu ári.
Inglourious Basterds0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Þessi mynd VIRKAR! Allt sem þú veist um sögu Hitlers, skalt þú gleyma, því að þessi saga kemur henni ekkert við sögu þótt Hitler sé í henni. Allt sem gerist! Myndin virkar líka betur þannig! Mér finnst mjög erfitt að gagnrýna þessa mynd, því ég er ennþá í sjokki útaf þessari mynd. Hún er allt, fyndin, blóðug, vel leikinn, flottar klippingar, ALLT!
Handritið virkar...Það er orðið við það. Það veit alveg hvert það er að fara, góðar samræður, þótt þær eru langar þá fara samræðurnar í einnhvern punkt. Myndin er sjálf mjög köld og groddaleg. Eða, það sýnir enga miskunn, sem er mjög gott. Persónur myndarinar eru rosalegar. Þær eru ógeðslega vel skrifaðar og leikararnir eins og Brad Pitt, Eli Roth, Christoph Waltz og Daniel Brühl, passa mjög vel við persónurnar. En ég verð samt að segja að C. Waltz er algjör meistari í þessari mynd. Í hverri senu sem hann er í þá er hann bara scary! Brad Pitt stendur sig eins og hetja, Eli Roth segjir ekkert mikið en leikur samt mjög vel í myndinni. Hvernig hann seigir línurnar sínar, holí sjitt!
Tónlistin myndarinar er mjög góð, og líka lög eins og : The Green Leaves of Summer úr myndinni The Alamo, gjééééðveikt!
Klipping myndarinar er eftir Sally Menke, sem hefur klippt allar myndir Q T, og er töff eins og vanalega. En svo er það auðvitað Quentin sem skiptir máli, hann setur eiginlega allar stríðsmyndir sem hann hefur séð til samans, blandað við stílin sinn. Ég verð að segja að hann er hefur gert algjört meistaraverk, þótt að honum hefur ekki alltaf gengið vel, ég meina eins og með Jackie Brown og lengdin hjá Death Proof, eða hversu langdreigin hún er, en gekk vel.
Þessi mynd er bara algjört æði, horfðu á hana í bíó! Quentin er kominn aftur og ég vona að hann gerir ekki fleiri Jackie Brown! En þetta er full húsa mynd, verð ég að segja. Enda rosaleg! Ég veit að ég er bara búin að gefa þessari mynd of stór orð, en hún er bara þannig.
Drag Me to Hell0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ég hló! Þessi mynd er leikstýrð af Sam Raimi, meistara hrollvekjunar, eða það myndi ég segja. Það er gott að Raimi er byrjaður að leikstýra hrollvekjur aftur og fór í Spider Man-Pásu. Enda byrjaði hann á hrollvekju á yngri árum. Eins og Evil-Dead 1-3, Darkman og The Gift, en voru allar misjafnar en góðar. Svo byrjaði hann að framleiða, en þær voru oftast lélegar, mjög sjaldgæft ef þær voru góðar. Eins og 30 Days of night.
Myndin hefur kosti og galla, en það voru fleiri kostir. Ég er rosalega mikill hrollvekju aðdáandi og dýrka þessa mynd í botn. Ef maður vill horfa á þessa mynd, þá verður að vera í mjög stóru hátalarakerfi, stillt í botn.
Söguþráðurinn er mjög klassískur og handritið líka. Klassískar-línur og bregðu atriði. Samt verður maður dáldið hissa því að það eru nýjar leiðir til þess að bregða manni og meira segja nokkur bregðuatriði í einni senu. Það kom fyrir nokkrum sinnum. Myndin leynir samt ekkert á sér, eins og gamla konan sérst oft, en hún er ekki með margar línur fyrir utan öskrin hennar. En hún getur látið mann skíta á sig af hræðslu.
Á meðan myndir stendur þá getur allavegana verið hræddur eða springur af hlátri. Mjög góður húmor, gerðist stundum eitthvað fyndið á meðan það kom eitthvað hræðilegt. Ef maður pælir í því, þá er þetta bara Evil Dead! Leikarar myndarinar standa sér mjög vel, sérstaklega Lorna Raver sem Sylvia Ganush. Myndin er vel tölvugerð og illa tölvugerð. Enda vildi líka Sam Raimi ekki mikin pening, sem er fínt...held ég.
Myndin er góð. Yfir höfuð. Hún hræðir manni, skemmtir manni, bara allt. Ég mæli með fólki sem elskar hrollvekju og hatar.
8/10 - Æðislegt að fara á hana í bíó!!!!!!
Transformers: Revenge of the Fallen0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Að slökkva á heila! Transformers 2 er bara æðisleg ! Þá er ég að meina "slökku á heilanum þínum og vertu með-æðisleg". Fólk í dag vill hafa vísindaskáldskapi og hasar-myndir djúpar. Voru þessar myndir gerðar til þess að vera djúpar? Ég meina, maður þarf stundum að hugsa við þessa mynd en common. Þú hefur drullu mikið af hasaratriði, mikið af húmor og er lengri. Myndin er leikstýrð af Michael Bay (Armageddon, Bad Boys, Pearl Harbor) og skrifað af Roberto Orci & Alex Kurtzman (Star Trek, The Island, Transformers, Misson Impossible 3). Myndin hefur samt galla þótt að hún sé böðuð af osomness.
Söguþráðurinn er frekar óraunverulegur, skítmeðþað, og handritið holótt, skíttmeðþaðlíka, en það er líka gaman að sjá hvernig þau taka þettta alvarlega. Vélmenni með tilfinningar, fæða önnur vélmenni, ung vélmenni og gömul vélmenni...grúví! Handritið hefur líka vel skrifuð hasaratriði. Þótt myndin sjálf sé óraunveruleg eins og ég veit ekki hvað, þá hefur hún hasaratriðin á hreinu. Vélmenninn blandast saman við egyptaland, sem er vírd en samt (skíttmeðþað) hvað er málið með Mike Bay og eyðimörk?.........skíttmeðþað.
Ég held að allir séu akkúrat sama um persónulýsingarnar. Ég hef samt eitt að segja : vélmenninn eru kjánaleg, en kunna að berjast!
Myndin er rosalega skemmtileg, hún er svo skemmtileg og fyndin og mergjuð að ég gef henni heilar 4 og hálfa stjörnu! Hún er kjánaleg, en slökkvið á heilanum ! Hafið það gaman, og lærið að hafa gaman!!!
Terminator Salvation0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Aðeins betri en T3!!!! McG hefur alltaf verið einnhverskonar klisjukóngur og handritshöfundarnir hafa eiginlega oftast skrifað lélegar myndir. T4 er léleg Terminator-mynd en sem kvikmynd er hún aðeins undir ágæt. Handritshöfundarnir skrifuðu The Game (æjji svona, ágæt), T3 (sjónskemmandi) og Catwoman (WTF). McG gerðu Charles Angel's...báðar! Hvernig er hægt að gera sömu mistökin aftur. Ég meina, númer eitt var léleg en, og svo kom númer 2...RUSL! T4 hefur marga vonda hluti en líka góða hluti. Söguþráðurinn er góður, leikaravalið er ekki sem verst og tölvubrellurnar eru geðveikar. Svo koma vonduhlutirnir. Hasaratriðin eru ömurleg (teiknimyndalegt), Christian Bale er í aukahlutverki (þótt hann var nefndur fyrst þá var hann það samt),
myndin ætlaði aldrei að byrja og handritið er holótt.
Fyrri hlutinn er ömurlegur, seinni hlutinn var betri (samt saug). Það má segja að þetta var eitthvað asnalega lélegt kopí af Transformers. Persónurnar eru illa skrifaðar og vita greinilega ekkert hvernig þær eiga að vera. Connor er leiðinlegur fáviti í þessari mynd. Illa skrifaður, hefur engan persónulega en Christian Bale hefur samt útlitið, lítur vel út fyrir að vera Connor en RÖDDIN. Þetta er ekki
Bat-Minator : Salvation of the Knight, eitthvað þannig!
Útlitið er litalaust. Hef ekkert annað að segja. McG reynir að blanda tökurnar saman við Children of Men, hasaratriði sem eru gerð í einni töku. En Children of Men er auðvitað klassík og enginn toppar hana. Þetta er ekki versta mynd McG's, sem er ágætt en mig langar ekki að hann gerði næstu Terminator myndina (já ég veit!). Ef þú vilt fara í bíó og veist ekkert um Terminator, kíktu á hana. Annars, þessi er ekki eins vond og T3. Oíííííj.
Watchmen: Director's Cut0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Þetta er málið! Ég er búin að bíða eftir þessu og var worth it. Maður vissi auðvitað að það vantaði eitthvað og hér er það komið, Watchmen : Director's Cut. Ef þú vilt sjá Watchmen, þá horfiru á þessa! Myndin er leikstýrð af Zack Snyder (Dawn of the Dead, 300) og skrifuð af David Hayter & Alex Tse, það sést að þessir þrír menn hafa mjög gaman af bókinni og eru mjög listrænir.
Söguþráðurinn og bókin eru alveg eins, en handritið og bókin eru það ekki. Þeir bæta við atriði, sjónarhorn og meira ofbeldi. Ég sá að það var ekkert af því, ég skemmti mér meira. Það er miklu meira ýmindunarflug í þessari heldur en í bókinni, þótt að bókin sem algjör steypa (á góðan hátt).
Teiknimyndasögu-meistarinn Alan Moore (V for Vendetta, From Hell, The League of Extraordinary Gentlemen) vissi sjálfur að það var ekkert hægt að gera Watchmen af kvikmynd (unfilmable) því sagan sjálf er of stór. Ég er sjálfur fan af bókinni og er asskoti sáttur við myndina.
Leikaravalið er mjög gott skal segja, þau eru að velja leikara sem sumir hafa ekki leikið í svona myndum áður í kvikmynda heiminum, eða það held ég.
Malin A. lék Laurie Jupiter og var bara í grínmyndum. Jackie Earle H. var oftast aukaleikari í myndum. Patrick Wilson, dramamyndum. Jeffrey Dean Morgan var í supernatural. Allir þessir leikarar gengu rosalega vel og ég var frekar ánægður með þá. Þau vissu akkúrat hvernig persónurnar virkuðu og gerðu það bara vel.
Útlit myndarinar og tölvubrellur eru svakalegar. Það eru engin hasar-sprengju-búmmbúmm atriði, heldur flott ofbeldis atriði sem svakalegum tölvubrellum. Útlitið á myndinni er frekar bjart á meðavið hvað sagan er dimm og drungaleg.
Director's Cut-ið er algjör snilld og ef þú vilt horfa á Watchmen, kíktu á þessa. Og já, ef þið ætlið að horfa á Watchmen, ekki búast við The Dark Knigt eða Iron Man. Myndin er öðruvísi ofurhetju mynd og bara öðruvísi mynd yfir höfuð. Ekkert svona X-Men, svona ofurkraftar, heldur djúp hetjusaga.
The Hangover0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Náttúrulega geðveik!!!! Guð minn almáttúgur!!!!!!! Þessi mynd er svakaleg! Sko, ég var ekki búin að sjá trailerinn, vissi að gaurinn úr Yes Men leikur í henni, vissi ekkert um hvað hún var, en hélt að að þetta væri en ein ameríska klisjan. En vá, hún hefur gott handrit, flottan leik og asnalega góðan húmor!!! Maður truflast af hlátri. Þetta er sami gaurinn og skrifað "Starsky & Hutch", sem var mjög léleg, en náði að bæta sig.....mjög mikið og það vel.
Söguþráðurinn er einfaldur, 4 menn fara til vegas, missa sig, vakna, einn er horfinn, verða að finna hann en þeir muna ekki neitt. Hversu fyndið er það? Handritið er æðislegt. Hefur flottan húmor en fjölbreytan. Hann er bæði pínu sick og líka asnalegur. Eina sem handritið mátti gera var að útskýra aðeins meira og kannski segja aðeins meira frá persónum myndarinar. Mátti vera aðeins lengri.
By the way, hvaðan kemur þessi hæna?
Tók einnhver annar eftir því persónan Alan var (sem er líka vel skrifaðasti karakterinn)? Ef þið takið smá eftir þá er hann mjög sérstakur karakter. En gallarnir sem ég er búin að nefna eru smágallar, ekkert til þess að væla yfir.
Öll myndin var mjög svöl og asnalega fyndin. Ég er ennþá glaður að hafa farið á hana og kom brosandi útúr bíóinu. Betri gaman-myndum sem hafa komið út á þessu ári, eiginlega besta. En eitt, afhverju setja myndina í digital sýningu? Þurftum við að heyra brandarana hærra? Annars, myndin er góð, mæli með henni!
Burn After Reading0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Coen - Bræður kunna þetta ! Burn After Reading er kvikmynd (nó sjitt) leikstýrð og skrifuð af bræðrunum
Joel & Ethan Coen (No Country For Old Men, Fargo og Big Lebowski). Kvikmyndir sem þeir hafa gert eru allar (þessi er númer 13) glæsilegar. Og líka þessi ! Þeir byrjuðu á myndinni Blood Simple og sýndu hana í Sundace Film Festivel og urðu strax þekktir. Þeir fóru svo í myndinna Raising Arizona, meira þekktir og svo kom Miller's Crossing, þá komu aðdáendur. En þessi er eitt af þessum Coen-Myndum, með svartan húmor, flókin söguþráð og vel leiknar.
Söguþráðurinn er frekar flókin, hugsa dálítið. En handritið er frekar gott. Það heldur sig við söguþráðurinn og það eru náttúrlega enginn gallar í henni. Persónurnar eru fáranlegar fyndnar. Allar mismunandi og missheppnaðar (eða, ekki fullkominn). Leikaravaldið er líka fyndið. Brad Pitt að vera heimskur er heimskt, Georg Clooney vera 'ekki' George Clooney (Ekki að vera of dramatískur eða að líta út einsog hann er að faraað grenja) og Frances að vera harðasta en rólegasta konan í myndinni. Persónurnar halda sig við þetta og leikararnir virkilega passa við þessi hlutverk.
Útlitið er frekar raunverulegt. Það er ekki dimmt þegar allir eru leiðir eða bjart þegar allir eru glaðir. Það bara kemur bjart á deigi og dimma á nóttunni. Tónlistinn kemur á mjög furðulegum tímum og hún er frekar mikil. Svona of 'há'.
Myndin er mjög góð en hún er frekar einstök. Alls ekki fyrir alla, þeir sem fíla Coen-myndir, eiga eftir að fíla hana en þeir sem hafa ekki séð hana, eiga að drífa sig að horfa á No Country For Old Men eða Fargo, bara báðar. Þetta er geðveik mynd, ekta Coen !
The Last House on the Left0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Það toppar enginn The Hills Have Eyes ! The Last House on the Left er endurgerð af Wes Craven's (Scream Trilog-ían, Nightmare on Elm-street, Cursed og Red Eye) LHONTL sem var gerð árið 1972. Endurgerðin er í leikstjórn Dennis Iliadis ( Hardcore ) og skrifuð af Adam Alleca og Carl Ellsworth (Disturbia og Red Eye). Ég ætla nú ekkert mikið að tala um gömlu myndina þótt að hún sé nú bara klassík, heldur frekar bara að tala um þessa því hún er nú bara miklu betri en ég bjóst við. Eitt af þeim velheppnuðu endurgerðum hingað til.
Plot-ið er frekar flott og handritið er bara betra. Handritið hefur auðvitað söguþráð, góðar persónur en mætti kannski hafa betra back-story, en annars er það bara flott.
Morðingja-hópurinn voru kannski ekkert það krípí, en það sem þau gerðu var krípí. Enda voru líka góðir handritshöfundar sem skrifuðu hana. Ég kannski veit ekkert um Alleca en Ellsworth er flottur. Disturbia og Red Eye voru frekar flottar myndir.
Útlitið var alveg ágætt. Umhverfið er verður stundum dimmt og þannig þegar það þarf ekkert að vera það, en stundum verður það dimmt þegar það á að vera og það sleppur. Það er það dáldið gore í þessu sem að mér fannst frekar svalt en ekkert too-much, fólk var bara :"vaaaá það er ógeðslega mikið gore í henni og þú átt eftir að skíta á þig". Mér fannst þetta ekkert too-much, þetta var nú bara frekar skemmtilegt gore. Ég meina 'Það toppar enginn The Hills Have Eyes !'.
Þessi mynd er bara í heildinni frekar flott en ekkert meistaraverk. Myndin byrjaði eins og Prom Night, klisjubomban, maður fann lyktina. En svo sá maður að we-are-talking-business man ! Það mátti vera aðeins meira í endanum (ég ætla ekkert að eyðileggja myndina fyrir ykkur), kannski fylla aðeins en 'búið er búið'. Flott mynd, ég mæli með henni.
Coraline0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Rosaleg teiknimynd ! Coraline er teiknimynd, leikstýrð af Henry Selick (Tim Burton's The Nightmare Before Christmas, James and the Giant Peach og Monkeybone), bók eftir Neil Gaiman (Stardust og Beowulf screenplay-ið). Myndin var gerð eins og aðrar teiknimyndir eftir Selick, stop motion. Hvar get ég byrjað ? Þessi mynd er frábær ! Þessi mynd er fyrir alla ! Ég meina, meira segja hrollvekju-aðdáendur geta horft á hana. Hún er þennan flotta hrollvekjulega stíl, fallegan söguþráð og skemmtilegan húmor.
Söguþráðurinn er samt mjög fallegur, en þegar sagan sjálf heldur áfram, þá verður myndin betri og betri. Sagan leynir mikið á sér. Eins og hrollvekju, skemmtilegan húmor og boðskap. Útlitið á myndinni er drungalegt en ekki þannig drungalegt að litlu börnin skíta á sig. Það er meira segja hægt að verða spenntur yfir henni. Svona : 'NEINEI, JÚJÚ, DRÍFÐU ÞIG' spenntur.
Persónulýsinginn er frekar góð. Margar fjölbreytar persónur en ekki leiðinlegar, heldur fjörugar. Feit kona, dularfull, en samt fjörug. Stór maður, frekar furðulegur, en fjörugur. Aðalpersónan er auðvitað titillinn á myndinni, 'Coraline'. Hún er frekar leiðinleg, en myndin er líka svona 'þroskasaga'. Hún breytist alltaf og lærir meira og meira.
Þessi mynd var asskoti góð mynd, allar myndir hafa galla en þessi hafði auðvitað eitthvað, en ég sá fáa. Myndin var drungaleg en ég meina, allan tímann. Söguþráðurinn gat verið dáldið flókin fyrir yngstu kynslóðina, en samt, ekkert til þess að tuða yfir. Skilduáhorf fyrir allan aldurshópa !
X-Men Origins: Wolverine0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
X-Men Byrjunin: Wolverine sýgur X-Men Origins: Wolverine er leikstýrð af Gavid Hood (Rendition og Tsotsi) skrifuð af David Benioff (The Kite Runner, Stay, Troy og 25th Hour) og Skip Woods (Hitman, Swordfish og Thursday). Ég veit ekkert hvað á að segja við þessa mynd, með alla þessa góða handritshöfunda á borðinu. Myndin verður lélegri og lélegri þegar þú hugsar meira um hana.
Gavid Hood var að gera Marvel mynd þegar hann var búin að gera svona drama myndir. Alltaf gott að gera eitthvað nýtt en, þetta er bara hræðilegt. Trailerinn sýndi spennu en myndin gerði ekki neitt við mann. Það sem er vont við þessa mynd er handritið, tæknibrellur, tökurnar og meira segja hljóðið.
Handritshöfundarnir eru með alsæmir, þeir svona gleyma allt sem hefði gerst áður, mikið af þessu koma ekki nálægt hinum X-Men myndunum. Byrjuninn sýgur, Logan þegar hann var lítill og bróðir hans bara ákvöðu að flýja burt og svo fengum við ekkert að vita restina, allt í einu voru þeir komnir í stríðið og við fáum ekki einu sinni að vita ástæðuna afhverju þeim languðu að fara í stríðið. Persónurnar skipta engu máli, þau eru bara með....krafta. Fáum ekkert að vita hvernig persónurnar virka, hvernig þau eru eða hvernig krafta. Til dæmis : þessi getur gert ‘þetta’!....Hvernig ‘þetta’. Við vitum að hann er stökkbreyttur en: Hvernig virkar krafturinn?
Tæknibrellurnar eru ömurlegar á meða við X-Men ! Mest af þeim voru bara hræðilegar, sumar ekki. Þær brellur sem eru ömurlegar er þegar kameran er of svona “nær þeim”. Þær sem eru fínar er þegar kameran eru langt frá þeim, annars eru þær ekkert spes. Það kemur fyrir þegar tökurnar verða hráar, það er dáldið pirrandi, eyðileggur ekkert alla myndina en samt pirrandi.
Leikaravalið var fínt en tveir bestu leikararnir fengu ekkert að anda. Það voru Dominic Monaghan (Lord of the Rings Trilog-ían) og Ryan Reynolds (Just Friends, The Amityville Horror og Waiting...) og VÁÁÁÁ, Ég meina, þeir eru á coverinu og þeir eru varla.
Þessi mynd fer í Marvel-safnið sem: Lélegasta Marvel-myndin. Það sem er oggulítið flott við hana plotið og leikaravarlið, annars er þetta fáranleg mynd..En, X-Men aðdáendur endilega kíkjið á hana, bara til þess að geta sagt eitthvað um hana.
Dragonball: Evolution0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ágæt ? Langt í frá ! Dragonball Evolution er leikstýrð af James Wong. Hann hefur gert margar lélegar myndir eins og Final Destination 1 & 3, The One og þessi. Myndirnar hans hefur í innihald lélegar tölvubrellur, illa-skrifað handrit og lélegan leik. Ég er ekki að skilja afhverju fólk er að láta Wong fá pening. Ég meina, er fólk að kaupa þetta. Ég samt elska þessa mynd vegna þess að hún er léleg. Því ég hata Dragonball.
Dragonball-Aðdáendur verða að halda sér í burtu frá þessu (eða, mér er svo sem sama) !
Söguþráðurinn virkar flottur, en myndin sýndi það ekki. Handritið eyðileggur
plot-ið með lélegum Dialogum, samræður stuttar og klisjulegar. Persónur skipta varla máli og margar aðalpersónur fá ekki að anda. Það er bara verið að fókusera persónunni Goku. Sem er ekkert skemmtileg, bara random mother-fucker ! Myndin sýnir ekki söguþráðinn vel. Allt í myndinni lítur út eins og leikmunirnir, tölvuvinnslan og leikararnir, ALLT, keypt fyrir fimmhundurð krónur.
Það er nákvæmlega enginn stíll í þessari mynd. Ef að það sé einnhver þá verð ég bara að segja ‘Pass’. Leikararnir eru frekar random... Justin Chatwin (The Invisible), Emmy Rossum (Poseidon) og YUN-FAT-CHOW !!!!!! Snillingurinn sem lék í Hard Boiled, leikur í þessari klisju !!!!! Ég er bara hneikslaður ! Bardagasenurnar eru
Rip-off af 300 og Matrix . Maður sagði ekki einu sinni ‘vá hvað er þetta er flott tölvugert, þú opnaði augun mín James Wong’.
Yfir allt þetta, þá hata ég þessa mynd, samt dýrka...Því ég hata Dragonball og það er gaman að horfa á eitthvað sem tengist Dragonball eyðileggjast. Leiðinleg, ömurlegar tölvubrellur, illa skrifuð, hreiðilegur leikur, Jamaes Wong, Þetta er ömurleg mynd.
Mirrors0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ekta hrollvekja fyrir horror fans ! Mirrors er endurgerð af kóresku hrollvekjunni ‘Into the Mirror’ eða Geoul sokeuro. Mirrors var skrifuð af frökkunum Alexandre Aja og Grégory Levasseur sem skrifuðu saman The Hills have Eyes (2006), P2 (2007) og High Tension (2003), Mirrors var líka leikstýrð af Alexandre Aja. Myndin góða athygli með frábær atriði, fína tónlist og frekar flotta sögu. Þessir tveir piltar eru mjög frægir fyrir vel vandað handrit, tökur, brellur, bara allt. En samt, hefur þessi galla.
Söguþráðurinn er frekar basic. Fyrirverandi lögregla, Ben Carson (Kiefer Sutherland), og fjölskylda hans eru ellt af djöflum sem nota spegla fyrir vopn. Hann fattar að hann djöflarnir koma eitthvað nálægt nýju vinnunni hans, passa brennt geðveikrahæli. Engin epískur söguþráður en hann hefur mikið að leyna. Í handritinu er mikið að gerast og vel skrifað, týpískir Aja og Levasseur. Persónur myndirinar er kannski það sem pirraði suma. Myndin byrjaði bara á því að það var eitthvað svaka dramatískt móment með þeim Sutherland og Patton, svo ætluðu bara að kyssast. Þarna byrjaði myndin kannski seinnt. Sumar persónunar eru dálítið pirrandi. Aðalpersónunar sem Patton og lítli drengurinn Boyce voru pirrandi, Patton alltaf geðveikt reið, trúir ekki neinu, hlustar ekki á neinn. Boyce var kannski ekkert svakalega pirrandi, hann mátti samt hafa smá heila. Sutherland er ekkert að tuða yfir, hetjulegur en ekkert of.
Útlit myndarinar er frekar flott og draugalegt. Hryllingsmynda-aðdáendur sem eru BARA að líta eftir bregðumyndum og svona ‘spooky’ : þetta er ekta. Brellurnar eru svakalegar, ég veit að það er ekkert sem kallast raunverulegt við myndir (sérstaklega hrollvekju) en DAMN ! Þetta er fáranlega flott. Í myndinni er svona sérstakt twist. Ekki svona twistið sem við vorum að leita af allan tímann, bara svona twist til þess að krydda myndina. Annars, söguþráðurinn er fínn, kannski gengur stundum of langt..en það er bara skemmtilegt, tveir persónur myndinarinar sem enginn myndi sakna, útlitið er brjálæðislega flott. Fyrir ekta hrollvekju-aðdáendur. Og annað mál, Poltergeist 3? Hví er fólki ekki sama ? Þessi er allavegana betri.
Góð skemmtun !
The Spirit0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ekki taka hana of alvarlega Þessi kvikmynd var leikstýrð og skrifað eftir hann. Myndin er samt gerð eftir
DC-teiknimyndasaga eftir Will Eisner. Teiknimynasögurnar byrjuðu sem fimm blaðsíðnasögur á sjötta áratugnum. Snillingurinn Frank Miller, meistarinn á bakvið Sin City, fannst greinilega þetta vera einnhver snilld. Þótt ‘Sin City’ var/er meistaraverk, þá gerði hann það ekki í þetta skipti, hann gerði bara klisju-skemmtun. Random leikaraval, skrítnar tæknibrellur en stíllinn mergjaður.
Ef þú tekur söguna EKKI alvarlega, þá myndir þú skemmta þér yndislega, annars ef þú ert að leita af næsta óskarinum..þá er hún ömurleg. Þetta er ekki einnhver alvarleg ofurhetjusaga eins og Dark Knight, Watchmen eða Iron Man. Sagan virkar eins og myrkrað-barnaefni. Þessi mynd er um lögreglumanninum Denny Colt sem rís upp frá dauðum til að berjast við glæpamenn og hann kallar sig The Spirit. Þetta er rosalega fyndin söguþráður og maður verður víst að taka honum. Þetta er samt svo klisjuleg og verður að venjast sögunni. Öll myndin er tekin rosalega alvarlega fyrir utan þessi söguþráður. Hvernig hún er leikinn, hvernig stíllinn virkar og útlitið er svo svart.
Denny Colt eða The spirit er rosalega ‘dark’ á bakvið kameru eða þegar hann er að segja frá sögunni, en þegar hann er í sögunni þá er hann algjör skræfa. Það er frekar sorlegt og lýsir persónunni mjög mikið hvernig hann er almennt en getur pirrað mann samt. Kvennabossi,a alltof mikið eiginlega, ýktur með frásagnir og já : skræva. Gabriel Macht er samt að taka stórt skref í kvikmyndaleiknum því þessi sýnir hversu fjölbreyttur hann er. Lék í ‘Because I Said So’ árið 2007, The Good Sheperd árið 2006 og Bad Company árið 2001. Samuel L. Jackson er rosalega ofmetinn leikari og hann svona passaði ekki í þetta hlutverk. Ekkert vel skrifaður, bara random blanda af wannabe-Joker og Jules Winnfield. Vitur og heimskur á sama tíma og ekki hægt að taka alvarlega.
Myndin er Classic-B Mynd. Algjörlega random leikara val, of flottur stíll á meðan við klisju bombuna en getur komið þér í gott skap. Alls ekki taka þessa mynd alvarlega. Þá er hún þessi fínasta mynd. Dc-myndir rúlla ! En Frank Miller aðdáendur meiga ekki búast við allof miklu og hann mátti samt gera betur.
My Bloody Valentine 3-D0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
My shitty Valentine..... Og þetta er það hræðilegasta sem ég hef séð í langan tíma, ekki þannig að ég var hræddur, þetta var bara svo ömurlegt. Hefur séð þannig mynd að eftir hana þá langar þér til að drepa einnhvern! Já þetta er svo þannig skítur.
Myndin var leikstýrð af Patrick Lussier og skrifuð af Todd Farmer. Patrick Lussier gerði Dracula 2000 trilogy-una, sem er versta trilogy-a EVER. Illa leikið drasl, brellurnar fáranlegar og illa skrifaðar sögur. Todd Farmer skrifaði The Messenger og Jason X. Sem eru jafn fáranlegar og Dracula 2000- trilogy-an. Þessir tveir snillingar koma sér saman og gera skítalegustu skítahrúgu í heiminum. Illa skrifaðar persónur, hráar myndatökur og tökuvélar, klippingarnar virka eins og ömurlegur guiding light þáttur og illa leikið. Það sem má eiga sig er HUGMYNDIN af sögunni, ekki sagan sjálf og gore-inu (ekki einu sinni það flott). Maður hefur gaman af gore-myndum, en sagan er miklu skemmtilegri því að það verður að vera saga sem veldur öllu gore-inu. En þessi var það ekki....OOOO NÓ !
Þessi mynd er mjög týpíst. Maður sér það bara í byrjuninni. Maður segjir setningarnar á eftir leikurunum sem leika í myndinni. Leikararnir eru óþekktir fyrir utan einn, og hann leikur Dean í Supernatural. Hann og vinnufélaginn hans í Supernatural (Sem leikur Sam) léku í sitthvorri hryllingsmyndinni þetta ár. Friday the 13th (Sam) og þessi (Dean). Friday the 13th virðist miiiiklu betri. Samtöl milli persóna er FÁRANLEGT. Allir geðveikt tilfinningaleigir og reiðir, það er mjög pirrandi. Sumir eru geðveikt hetjuleigir og resstinn eru skíthælar, hversu mikið bömm er það !?! Eina sem maður fylgist með í myndinni.
Útlitið á myndinni er fáránlegt. Það er svo ó-hryllilegt, svo bjart að maður þarf að öskra : GAY. Söguþráðurinn skiptir engu máli. Það er bara verið að fókusera á GORE-inu sem er ekki einusinni það flott eða hryllilegt. Allt hrátt, allt glatað, chessy og ekkert annað.
Hálf stjarna.
Crank: High Voltage0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Frábært framhald!!!! Ef einnhver hérna líkaði við Crank fyrstu myndina, þá á hann eftir að ELSKA High Voltage!!! Stíllinn er miklu brjálaðari, miklu meira blóð, hasar og meira af brjáluðum persónum.
Crank var fyrsta mynd þeirra leikstjóra Mark Neveldine og Brian Taylor. Þeir skrifuðu myndina Pathology, sem fór ekkert vel í marga, og búinir að gera mynd sem heitir
'Citizen Game'. Húmor þeirra drengja er frekar steiktur eða það steiktur þannig að margir geta hleigjið af honum. Þeir ákvöðu í þetta skipti að reykja hass áður en þeir skrifuðu handritið, því þetta er miklu meira heldur en við héldum.
Söguþráðurinn virðist mjög alvarlegur, eða þannig er hann tekinn, en það er gert nákvæmlega allt í henni. Persónurnar í myndinni eru mismunandi : Hardcore, skrævur, spilltar, perralegar og það er hægt að þola þær. Allar missheppnaðar á sinn hátt. Eða, þær verða missheppnaðar þegar þau hitta aðalpersónu myndarinar : Chev Chelios.
Persónan er það sem gerir allt brjálað í myndinni. Hann er reiðari en allt, gerir allt bara fyrir að lifa. Þetta er svona persóna sem maður öskrar á ' WHY DON'T YOU JUST DIE!'.
Ósigrandi kill-machine, lætur þig ekkert leiðast, alla myndina. Þú færð að vita meira um þessa persónu. Myndin gefur þér líka söguþráður, ekki BARA hasar (Þótt meiri hlutinn af myndina er það). Það er svona ástæða, afhverju það eru allir að drepa hvorn annan.
Vá þetta er svaka bomba, en ekkert meistaraverk. Þá er hún samt ekki aaalveg fyrir alla. Eins og stundum, poppa upp eitthvað sýruhausa atriði og þeir sem taka þessa mynd eitthvað sjitt alvarlega (eins og þetta sé næsta Schindlers List) og bara SJIIIITT, botna ekki í neinu. Annars þetta frábært framhald, akkúrat sem maður vildi. Mikið fyrir Crank aðdáendur, nýtt fyrir Star Wars-nördanna. ROSALEG MYND!!!!!!!
Die Welle0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Flott Pólutísk kvikmynd!!! Þetta er góð pólitísk sem er hægt að sýna unglingum. Það er ekki hægt að sýna krökkum 12-16 JFK, Nixon, Missing, Fahrenheit 9/11, Gandhi, Che : Part 1&2 eða Der Untergang. En það er hægt að sýna þessa því að það eru unglingar í henni, ekki löng og það eru unglingar sem reyna að stjórna skólanum sjálfum. Söguþráðurinn virkar vel því það er spennandi að sjá hvernig myndin gengur og hvað mun gerast næst. Persónur myndarinar eru skemmtilegar og leikararnir passa vel við þá. Vel leikinn og vel skrifuð. Tökurnar eru frekar flottar og vandaðar. Vel vönduð mynd.
Í myndinni er tekið stórt dæmi og það breytir myndina, mínútur eftir mínútu, HITLER.
Þetta vald, stjórn og hvernig allir verða með.
Það fór ekkert í taugarnar á mér við þessa mynd. Lengdin er fín, tökurnar flottar, bókin góð og vel leikinn. Góð mynd til að sýna í skóla.
Akira0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Epic Animé!!!!!! Animé er fyrirbæri sem að ég get alls ekki horft á. Vinur minn sagði að þetta væri "The Epicness" og ég verð að segja það sama. Þetta er bull Animé en kannski minna bull heldur en Dragonball Z, Pokemon og Jú-Gí-Ó. Það er líka stór munur á milli þessa mynd og hinar, er að þessi er ógeðslega ofbeldisfull og getur valdið ótta. En hinnar er bara ein setning og mun alltaf vera það "SKORTUR AF ÝMINDUNARAFLI". Þessi er það líka, en hún er ekki öll þannig. Leikararnir tala inná hana vel og ná persónunum mjög vel. Persónur myndarinar eru vel skrifaðar og gaman að fylgjast með þeim. Það sem gerir myndina fáranlega er akkúrat það sem Pokemon og allt hitt draslið höfðu, skortur af ýmindunarafli. Og þegar það kemur að því í myndinni, þá GERIR hún það. Þetta er svona
"Fokk It-móment" það sem heilinn er bara látin rjúka lausum. Kvikmyndin er vel teiknuð og getur látið mann vera í svona animé-stuð. Ég mæli með þessari en hún kannski ekki alveg fyrir alla.
4 **** af 5!
Inside0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Hvað er munurinn á frönskum horror og american? Nú, franska hrollvekjan hefur skemmtilegar sögur, skemmtilegt gore, vel leiknar, ekki allar eins, ekki týpist og bara hreinnt osom! Ég er ekki að segja að allar amerískar myndir eru eins en það er oftast þannig og það er lélegt.
Þessi mynd er um ólétta konu sem lendir í bílslysi með manninum sínum. Hann deyr en hún lifir það af og dreg sig niður í þunglyndi. Það er ekki langt í níunda mánuðinum, þá verður hún að gista á spítalanum. En hún vill það ekki strax, þá langar henni til þess að vera ein heima hjá sér í eitt kvöld. Þegar hún er að njóta kvöldið sitt, þá er kona að ofsækja hana..kannski drepa hana.
Þessi mynd er rosaleg. Hljómar týpiskur en annars, vaaaaá. Þessi mynd er svo rosalega vel leikinn og hefur þennan hryllings-fíling. Þegar maður horfir á þessa, þá vill maður horfa á einnhverja aðra hrollvekju. Söguþráðurinn fer allur á einn stað. Sem er fyndið, því að handritshöfundar hafa heila og notan. Myndin er ekki neinn hátt "langdreiginn". Handritið er mjög gott. Persónurnar eru mjög mannlegar en ekki heimskar. Það er alveg hægt að vera hræddur við þessa mynd, þá meina ég : þú sérð hulstrið á henni og hleypur í burtu af hræðslu. Twistið er geðveikt flott og hann passar alveg við myndina. Það er ekki hægt að gera framhald af þessari mynd. Ef það væri gert, þá væri það bara peningur. Leikararnir stóðu sér vel og ég held að þau skemmtu sér að gera þessa mynd. Ofbeldið í myndinni toppar ALLT. Það er gert hvað sem er. Þetta er kvikmyndin sem sýndi allt. Það var ekki atriði sem var einnhver morðingi með skæri og er að beina því að einnhverjum manni svo sést ekki neitt og heyrist bara öskur. Í þessu þá sést ALLT. Sem er geðveikt!
Stíllinn er frekar flottur, tónlistinn er rosaleg, klipping myndarinar er svakalegt og svo plús alt hitt. FULLT HÚS TAKK
The City of Lost Children0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Hey breytinginn virkar ekki alveg, þannig að Tómas : Viltu setja þessa lýsingu ?
Plakat : http://cannes.glowria.fr/images/cit_des_enfants_perdus.jpg
Leikarar :
Ron Perlman
Dominique Pinon
Jean-Claude Dreyfus
Mapi Galán
Daniel Emilfork
Klipping:
Hervé Schneid
Handrit/saga :
Jean-Pierre Jeunet
Marc Caro
Gilles Adrien
Guillaume Laurant
Leikstjóri Jean Pierre Jeunet
The City of Lost Children0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Hey dúds Viljið þið setja þessa breytingu inná, það virkar ekki að breyta þessu en hérna er lýsinginn
Plakat : http://cannes.glowria.fr/images/cit_des_enfants_perdus.jpg
Leikarar :
Ron Perlman
Dominique Pinon
Jean-Claude Dreyfus
Mapi Galán
Daniel Emilfork
Klipping:
Hervé Schneid
Handrit/saga :
Jean-Pierre Jeunet
Marc Caro
Gilles Adrien
Guillaume Laurant
Leikstjóri :
Jean-Pierre Jeunet
Repo! The Genetic Opera0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Þessi sýra er classic í mínum augum! Bara svona að láta vita, þessi mynd er ekki alveg fyrir alla. Í pörtum. Þessi mynd er stundum svona óalvarleg. Ef þú ert að leita af næsta óskarinum, þá er þessi mynd ekki fyrir þig. Söngleikur sem er vísindaskáldskapur, gore-fest og í líkindum við psycho. Þá ertu eki að leita af þessari mynd. Myndin minnir mann samt á Rocky Horror Pictershow, nema á sýrunni. Þessi mynd skemmtir mann samt doldið og hún hefur líka dálítið alvarlegan söguþráð. Hún hefur svona, lítið af þessu og lítið af hinu. Samt heildar myndin er bara eitt stórt tripp.
Mjög gott leikara val. Paris Hilton að leika sjálfan sig, Paul Sorvino leikur mann, sem er bæjarstjóri, gerir allt fyrir hefnd og hugsar bara um sjálfan sig, Anthony Head leikur Nathan og Repo Man..Hann veit ekki hvort að hann vill lifa með dóttur sinni, Shilo Wallace (leikinn af Alexa Vega) eða að vera morðingji sem vinnur hjá bæjarstjóranum, drepur fólk sem fylgjir ekki reglum bæjarstjórans. Alexa, leikur Shilo Wallace. Mjög góð leikkona, syngur mjög vel og túlkar þessa persónu mjög vel. Persónur eru mjög skemmtilegar og gaman að fylgjast með. Það fylgjir svona back-storie hjá öllum í þessari mynd sem gerir myndina mjög svala.
Lög myndarinar eru ROSALEG. Vel sungið, vel skrifað..svona lög sem maður nennir að hlusta á. Stundum koma svona móment það sem þetta rímar ekki...Fokk itt, samt skemmtileg. Þótt að þessi mynd er dálítið alvarleg, svo hefur hún alltíeinu alvarlega parta..svo gengur þetta þannig, þá er hún skemmtana-leg og ekki fyrir alla krakka. Hún hefur húmor, drama, allan pakkann.
Ekki mynd fyrir alla, en samt svona í pörtum.
Friday the 13th Part 20 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
I-AM-ACTING-MYND, samt classic! Gaman gaman að horfa á unglinga sem koma á stað sem var 100% "ekki myrt á", 100% "verið að að fygjast með" og 100% "óáfengur og hasslaust". Svo allt í einu, uppúr engu BAMM, KEMUR ALLTÍEINU MORGÐINGI SEM MAÐUR VAR AÐ BÚASTA VIÐ ALLAN ÞENNAN TÍMA. Það er gaman að horfa á þetta, þessar klassísku tökur, langdregnu atriði sem er að segja þér að það er 100% "eeeeeeeenginn morðingi að koma". Þessi mynd segir manni að söguþráðurinn skiptir svo nákvamlega engu máli. Eina sem þú þarft að vita að það er fólk að forðast frá gaur með poka, gerður með efni, á hausnum, exi með sér og heitir Jason. Það-er-oooosooooooom. Það sem einkennir þessa mynd er að maður sér ekkert alltaf allan búkinn og bregðuatriði, sem lætur þig virkilega bregða. Þótt að hún sé gömul þá er þetta samt skemmtilegt. Ég er samt ekki að segja að þetta sé eitthvað roosalega góð mynd. Illa leikinn, illa skrifaðar persónur. Það gerir myndina samt bara meira classic. Fyrsta myndin hafði vel skrifaðar persónur, en alls ekki vel leikinn. Þetta er skemmtileg mynd, classic hrollvekja.
Saw V0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Hvernig verður næsta mynd?!?!?! Verður Jigsaw Zomb Hvað er í gangi!?!?!?!Hversu glatað er þetta!!!! Okei, þessi mynd er hreynasta kjaftæði. Þessi mynd meikar ekkert sens og mun aldrei gera það. Þegar maður heyrir maður heyrir fólk tala um Saw í dag, þá heyrir maður bara um þessar ömurlegu pyntingar sem voru í framhaldsmyndunum (2,3,4 og þessi skítur). Þegar fólk talar um Saw núna, þá tala þau ekki um SAW. Þau eru ekki að tala um Saw, leikstýrð og skrifuð að James Wan og leikin(og skrifuð) af Leigh Whannel. Þau eru ekki að tala um þennan risa, flott og geðveika Twist (með stóru T-i) sem sló þig í framan. Þessi "mynd" er ekki Saw. Þetta er EITTHVAÐ, með Jigsaw og pyntingum.
Það sem pirraði mig við þessa mynd voru persónurnar, söguþráðurinn og allt sem var í gangi. Þetta er eins og Saw 4.5. Allt sem er í myndinni er búið að gerast áður, meira segja "twist-ið" í myndinni var eitthvað sem maður vissi. Þessi mynd var illa leikinn, meira segja dálítið gervileg. Margar spurningar í myndinni sem var ekki svarað. ÞAÐ MÁ EKKI. Myndin var tilgangslaus á allan hátt og ég held meira segja að það var ekkert mikið verið að taka upp. Því að mikið af þessu var líka bara bútar úr hinum myndunum sem hjálpuðu ekki neitt. Ég var að skoða inná imdb.com að það er verið að taka upp Saw 6. Og tagline-ið er : Gam Over. Maðurinn sem mun leikstýra myndina, klippti allar Saw myndirnar og hefur leikstýrt stuttmynd sem fóru ekki neitt.
Engar stjörnur fyrir þetta.
Saw V0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Hvernig verður næsta mynd?!?!?! Verður Jigsaw Zomb Hvað er í gangi!?!?!?!Hversu glatað er þetta!!!! Okei, þessi mynd er hreynasta kjaftæði. Þessi mynd meikar ekkert sens og mun aldrei gera það. Þegar maður heyrir maður heyrir fólk tala um Saw í dag, þá heyrir maður bara um þessar ömurlegu pyntingar sem voru í framhaldsmyndunum (2,3,4 og þessi skítur). Þegar fólk talar um Saw núna, þá tala þau ekki um SAW. Þau eru ekki að tala um Saw, leikstýrð og skrifuð að James Wan og leikin(og skrifuð) af Leigh Whannel. Þau eru ekki að tala um þennan risa, flott og geðveika Twist (með stóru T-i) sem sló þig í framan. Þessi "mynd" er ekki Saw. Þetta er EITTHVAÐ, með Jigsaw og pyntingum.
Það sem pirraði mig við þessa mynd voru persónurnar, söguþráðurinn og allt sem var í gangi. Þetta er eins og Saw 4.5. Allt sem er í myndinni er búið að gerast áður, meira segja "twist-ið" í myndinni var eitthvað sem maður vissi. Þessi mynd var illa leikinn, meira segja dálítið gervileg. Margar spurningar í myndinni sem var ekki svarað. ÞAÐ MÁ EKKI. Myndin var tilgangslaus á allan hátt og ég held meira segja að það var ekkert mikið verið að taka upp. Því að mikið af þessu var líka bara bútar úr hinum myndunum sem hjálpuðu ekki neitt. Ég var að skoða inná imdb.com að það er verið að taka upp Saw 6. Og tagline-ið er : Gam Over. Maðurinn sem mun leikstýra myndina, klippti allar Saw myndirnar og hefur leikstýrt stuttmynd sem fóru ekki neitt.
Engar stjörnur fyrir þetta.
Funny Games0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Rétt nafn á myndinni : Ógeðslegir leikir =Hugsanlegur spoiler=
Nafnið er kaldhæðni á myndinni. Því að þessi mynd er ekki fyndin. Þótt að þessir leikir sem eru í myndinni er ekki að tala um pyntingar sérsaklega (naglar í rifbein, nálar undir neglur eða skera sig með rakvélar annars færðu kylfu uppí boruna á þér) þá eru svona píníngar. Pína mann að gera þetta, hóta fólkinu, hræðsla og það ógeðslega við mynda að þetta er hægt. Það er ofbeldi í myndinni, en ekki svona ofbeldi sem við erum vön í kvikmynda-heiminum. Þetta er eitthvað raunverulegt ég endurtek. Algjör geðveiki þessi mynd. En burt sé frá því, þá er leikurinn og söguþráðurinn fáranlega flottur. Rétt leikara-val og leikararnir eru sett í rétt verk. Persónurnar eru mjög vel skrifaðar, sérstaklega þessir tveir unglingsdrengir sem eru að gera allan anskotan. Djúpir, ógeðfeldir og ekkert svakalega góðir við fólk. Stíllinn við myndina virkar þannig að þetta lítur út fyrir að vera raunveruleg en svo koma móment það sem þetta er ekkert svakalega raunverulegt. Unglingsstrákarnir horfa stundum í myndavélina og láta eins og þetta sé svona leikjaþáttur. Stundum spóla þeir til baka "kvikmynda sjálfa" ef þeir gera einnhverja vitleysu.
Tökurnar við myndina er mjög flottar. Stundum eru tökurnar 5 mínútur á lengd, bara í einni töku. Brellur, þótt að það sé ekki mikið, voru mjög flottar. Rosaleg mynd, mæli hreinlega með henni. Ekki mynd fyrir viðkvæma og ekki mynd fyrir stúlkur sem vilja öskra fyrir sætu strákana. Það eru bara einnhverjar myndir eins og One Missed Call eða Pulse. Semstagt eeeeeeeekki þessa.
Meet the Feebles0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Þetta getur Peter Jackson !!!!!!!! Hann getur gert allan fjandan hann Peter Jackson. Fyrstu myndir hans eru geðveikar. Bad Taste og Braindead. Það myndi vera yndislega fyndið ef hann hefði fengið óskarinn fyrir þessa. Persónur myndarinar eru skemmtilegar og ekki sýst sagan. Sagan gerir þessa mynd brilliant. Stíllinn og útlitið á myndinni er brillíant. Það er svo gaman að horfa á myndir sem er verið að gera grín af einnhverju stuffi til krakkana. Eins og þarna er verið að gera grín af The Muppet Show. Það er Hilarious. Með stóru H-i. Dóp, kynlíf, framhjáhald, klámiðnaður og Mafían sem liggur á bakvið Feebles-sýningarnar. Þessi mynd er eins og að segja ,, Á bakvið Hollywood". Skrípaleikurinn við myndina er svakalegur. Hverstu fyndið er að horfa á dúkkur að gera alla þessa huti. Kynlíf og slíkt, það er svakalegt. Sérstaklega Peter Jackson sem færði okkur Lord of the Rings nokkrum árum seinna. Ævintýri+Skrípaleikur=passa allsekki saman. Þessvegna segji ég : Horfið á gamalt efni eftir þessum Ævintýra-Master. Ekki kíkið, alls ekki kíkja. HORFIÐ. Skilduáhorf.
FULLT HÚS.
One Missed Call0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
KOMM-ON Aaaaaaaaaaaalltílægi hvað skal segja um þessa mynd? Jú ég skal segja eitt : ÞETTA VAR ÞAÐ ÖMURLEGASTAGLATAÐASTAFÁRANLEGASTAHEIMSKASTAHROLLVEKJASEMHEFURBÚIÐ TIL. Ílla leikinn, ömurlegar persónur, illa skrifuð og fáranlega langdreiginn. En ef eitthvað sé að gerast, þá er það ekkert. Ef eitthvað sé að gerast þá verður það að vera EITTHVAÐ. í þessari "kvikmynd" var ekkert gott við hana. Hún var meira segja illa gerð, léleg bregðuatriði. Hún er endurgerð af japanskri-"hrollvekjunni" (pældu í því, sú mynd var hrollvekja og þetta á að vera endurgerð af henni!) "Chakushin ari" sem var gerð árið 2003 og leikstýrð af Takashi Miike. Sú mynd hafði þetta allt. Vel gerð, vel leikinn, frekar flott skrifuð og hafði gaman af henni. Maðurinn sem gerði One Missed Call hann sagðist ætla að gera myndina án þess að sjá myndina, hann heyrði bara að hún væri svo góð. En það er nefnilega málið : Hvernig er hægt að endurgera mynd sem maður hefur aldrei séð? ÞAÐ ER EKKI HÆGT! En þessi dúd gerði það og honum gekk hræðilega. Hreinlega léleg mynd. Unglingar hafa kannski gaman af þessu krappi.
The Strangers0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Ekki alveg að fíla þetta The Strangers, yeah. Sko. Ókei, sagan....Ég var skildi þetta hreinlega ekki. Það var svona ekkert svakalega mikið að gerast. Hún var eitthvað svooo lengi að byrja og svo endaði þetta allt með látum....slooooooowly. En samt, stelpur. Ef að þið séuð að leita af skemmtilegri hryllingsmynd til þess að láta að bregða ykkur, plízz farið á þess, en. Krakkar, ef þið séuð að leita af mynd sem að er með ekta sögu, ekta leik og ekta ALLT, Plíízz ekki fara á þessa. Sagan átti að vera betri og hún var ekkert það vel leikinn. Ég meina, Liv Tyler, þú gast gert þetta miklu betur. Enda gerði hún öskur atriðinn mjög skemmtileg, þannig að maður varð svona spenntur sjálfur, en bööhhh. Stundum var hún svona booring. Bregðu atriðinn voru sem-í, svona næstum því eins og Prom Night. Þú varst að búast við bregðuatriði oooooooog...bíddu afhverju gerist ekki neitt...BÚ...AAAA. Og tónlistinn var ágæt. Brellur voru ekki miklar en samt ágætt.
10,000 BC0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Guð minn almáttugur Mér finnst þetta alveg frábærilega ÖMURLEG MYND. Allt í lagi, mér finnst þessi leikstjóri skemmtilegur (stundum) en vá..þetta var hræðilegt af honum. Sko, ég veit ekki hvaðan þessir leikarar koma og söguþráðurinn er leim. Dýrin eru líka asnalega og líka NÖFNIN á köllunum.
Sko sverðljónið framan á myndini var bara í 2 atriðum í myndini. Og það tengdist ekki rassgat fjallaendanum framan á. Svo alltaf þegar hann hefur tækifæri á að ná stelpunni...þá ná vondu kallarnir hana aftur. Og svo þegar vondi kallinn drepur stelpuna..þá lifnar hún aftur við. HAPPY ENDING FUCKERS. Ég búaði yfir myndini þegar ég var búinn að sjá hana.
ég gef myndini hálfa stjörnu af fimm fyrir brellur.
Diary of the Dead0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Maður heldur að þetta sé rip-off af Blair Witch og Næææææs mynd. Maður sér þessa hugmynd ,, hvað með ef eitthvað fólk er að taka upp stuttmynd og shit svo alltíeinu kemur eitthvað skrímsli og þau eru ennþá með videókameruna í gangi og svo sér fólk einnhverja kameru og svo *anda iiiiiiiiiinn* skoða þau myndavélina og sjá að það er eitthvað grumsamlegt í gangi". Þessi hugmynd er mjög sniðug en það fer eftir hvernig þú notar hugmyndina. Í þessari mynd er notað hana mjög skemmtilega. Þú sérð zombíana almennilega, myndavélin er í fókus og þú sérð þegar einnhver er drepin. Fólk sem vill einnhverja hryllingsmynd sem er eitthvað raunverulegt stöff í (Saw, Texas Chainsaw Massacre, Scream og I Know What you did last summer) ættu að kíkja aðeins á þessa. Þótt að allt dæmið er í þessari mynd er óraunverulegt as hell, þá er hún með þannig look að þú vilt ennþá horfa á hana. Maður hugsar svona hvað er í gangi, en fólk sem vill bara svona artie-myndir ættuð að kíkja á þessa. Í þessari er ekki svona leiðinlegar persónur eða illa skrifað handrit. Þessi mynd er ekki svona of-töff eða of-gorug. Hún er svona sniðug-gore. Myndin er langt í frá lík Land of the Dead. Land of the Dead er versta George A. Romero-myndin. Bara gore í henni og ekkert annað. Í þessari er enginn persóna lík, þú kynnist fleirum og fleirum. Það er ekki "bara" dráp í þessari. Það er söguþráður og hún er heldur ekkert illa leikinn. Það eru ekkert þekktir leikarar í myndinni en þótt að það sé ekki þá eru hún samt ágætlega vel leikinn.
Skemmtileg mynd.
Choke0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Váá! Vá, ég er ekki að skilja þetta...Þetta er ótrúleg mynd. Sögu þráður the By the Way geðveikur og leikurinn er mjög flottur. Þessi persóna "Victor" er mjög djúp. Það hefur gerst mjög mikið í æsku hans sem hann gerir framtíðinni (nanfið "Choke"). Það er ótrúlega skemmilegt að hlusta á þessa persónu tala í hausnum á sér. Þessar pælingar. Maður sér hvernig hann hugsar og það fyndið. Söguþráður er mjög skondinn og einfaldur. Mamma hans er að gleyma hvernig sonur hennar lítur úr (það er Victor), hann er ástfanginn, hann vill ekki að hún deyji og hann er að kljást við vinnuna sína. Snillingurinn Sam Rockwell túlkar þessa persónu á mjög skemmtilegan hátt. Hann hefur þessar tilfinningar sem hann er ekki mikið fyrir að sýna. Hann er meira svona gerir það sem honum langar til að gera. Höfundur myndirinar er Chuck Palahniuk og skrifaðu einnig bókina Fight Club sem var leikstýrð af meistaranum David Fincher. Það er rosalega gaman að horfa á hvaða þessar tvær myndir eru líkar. Rosalega miklar pælingar í þeim og rosalega áhugaverðar persónur. Sögurnar eru einnig flottar. Mjög vel leiknar og hafa skemmtilegan húmor. Ég mæli hiklaust með þessari mynd (báðum myndunum).
Skemmtileg, fyndin, vel leikinn en eitt : alltof stutt.
Confessions of a Shopaholic0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Heyrðu, þetta var fín mynd. Þessi mynd var frekar skemmtileg. Verð samt að segja að hún sé nú pínulítið típísk. Maður segjir við sjálfan sig ,, hún verður með þessum í endanum " eða ,, Hún missir sig í þessu og kaupir allan fjandann". En þannig er þessi persóna. Kannski ekki alveg með að hún verður með þessum, heldur að kaupa allan fjandann. Eins og þegar hún ætlar sér ekki að kaupa þennan trefill þá byrjar kínurnar sem hafa trefilinn á sér að tala við hana. Segja henni afhverju hún á að vera með þennan trefill (hljómar eins og hún sé geðveik, en þetta er bara gott dæmi um fíkil). Þessi mynd er bara..já, gott dæmi um fíkil.
Þegar myndin byrjar, byrjar hún eins og Fight Club og Choke, persónan er að segja frá sjálfum sér. Hún segjir frá að hún notar þetta töfrakort til þess að kaupa stöffið sem henni langar í. En það er gallinn við þessa persónu, hún heldur að hún sé að kaupa mikið dótti fyrir ekki neitt.
=Spoiler=
Eins og þegar hún seigir ,, þegar ég kaupi það sem mig langar í þá geri ég heiminn betri, en svo verður heimurinn ekkert betri, þá reyni ég er að gera það aftur ". Þegar hún sagði þetta þá öskraði maður í bíósalnum " WHAT A TWIST". Myndin var samt kjánaleg í pörtum, skemmtileg í pörtum og leiðinleg í pörtu. Verslunar kaflar : Þá fékkstu allavegana vita eitthvað um persónuna en svo hugsaði maður ,, er ekki þetta kjánalega verslunar atriði að verða búið". Atriðið endaði stundum þannig að hún byrjaði að rífast við einnhverja manneskju um að hún vill töskuna sem hún vildi og svo kemur bitch-fight. Það er kjánalegt. Skemmtilegir partar : Þegar hún er lýgur. Þeir eru kjánalegir en samt dáldið fyndnir. Hún lýgur dáldið skemmtilega, lætur hlátur ýta við þig og segja ,, kommon, látu mig koma út ". Og svo kemur smá hlátur útúr þér. Það er líka gaman að horfa á stúlkuna tala dáldið um sjálfan sig, svo er gaman þegar allt fer vel (sem maður myndi aldrei halda, ekki um þessa persónu). Leiðinlegir kaflar : Þegar drama atriði koma. Þegar allt fer í kassu. Það á að gerast en í þessari mynd gerist það dáldið kjánalega. Þá fer bara öll myndin í bakið á henni. Allt fer til helvítis. Þegar allur sannleikur kemur á lausu og þá verður myndin svo ,,OOOOOOOOOOOOOOOH SHIIIIIIIIIIIIT".
En þetta er stelpu mynd. Ekki alveg fyrir stráka. Ég veit það sjálfur en þetta sem gladdi mann dáldið var persónan. Sagan var fín en samt aðeins og dramatísk. Ágætt mynd, dáldið fyndin. Ekki alveg date-movie (nema þú elskar kjánalegar myndir).
Fín mynd.
En þetta er stelpu mynd. Ekki alveg fyrir stráka. Ég veit það sjálfur en þetta sem gladdi mann dáldið var persónan. Sagan var fín en samt aðeins og dramatísk. Ágætt mynd, dáldið fyndin. Ekki alveg date-movie (nema þú elskar kjánalegar myndir).
Fín mynd.
The Mist0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Vá, skemmtileg B-Mynd af filíngur! Myndin var kannski pínulítið lengi að byrja en í byrjunni voru sammt hlutir sem að þú þurftir að vita aðeins um persónunar. Leikararnir voru vel valnir eins og Thomas Jane (Dreamcatcher, Punisher), Marcia Gay Harden (American Dreamz, Mystic River) og Jeffrey DeMunn (Green Mile, The Majestic). Sagan var heldur betur góð. Hvernig þetta er á milli góðs og ills. Skrímslin voru mjög skemmtileg gerð. Stökkbreyttar köngulær, fugla, flugur og stór skrímsli. Endirin var frekar sorglegur. Ekki sorglegur eins og ,, djöfull var þetta ömurlegur endir" meira svona svekjandi endir, eins og maður er að fara að gráta. Mér fannst mjög lélegt hvernig persónan Brent Norton (leikinn af Andre Braugher og hann lék í Primal Fear) trúði nákvæmlega engu. Hann trúði ekki að það væri skrímsli úti, svo þegar loksins kemur skrímsli inn og það er nýbúið að drepa það þá trúir hann ekki ennþá að það væri skrímsli þarna úti.
Ég elska Stephen King, smásögurnar hans eru bestar. Cujo, The Mist, Shawshank Redemption og Green Mile sögurnar. The Mist var byggt af smásögubók
"Skeleton Crew" og er mjög vinsæl í ameríku. The Mist var eiginlega bara 100 blaðsíðna saga og hún er 2 klukkutímar og 10 mínútur. Spennan tók þig algjörlega þegar það koma af einnhverjum EKTA atriðum. Gore atriðinn rosalega skemmtileg. Eitt af hræðilegustu sögum sem King hefur gert. Eina sem að ég veit er að
Frank Darabont hefur bara gert myndir eftir Stephen King. Eins og
Shawshank Redemption, Green Mile og þessi. En The Majestic er samt ekki eftir King.
Friday the 13th0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
the 13th en ekki Friday Ég horfði á þessa mynd og mér finnst hún vera dáldið Friday the 13th-leg. En það eru nokkrir hlutir sem við erum að gleyma. Sagan : hún er eins og hún á að vera. Kjánaleg, sama dótið, drepa drepa drepa, risa stór maður að elta heimska unglinga. Hvað annað er í boði. Persónur : Friday the 13th ekta.. en kannski aðeins og heimskir og leiðinlegir. Aðal stúlkan aðeins og saklaus fyrir að vera unglingur. Hinir eru "alltof" mikið eitthvað : hass, rúnka sér, ríða. Kynlífin alltof gróf. Bilíf mí, ég hef farið í svona þannig að allir vinir þínir eru þarna og þetta er ekki nærum því svona. Drápin (það er mein-atriðið við Friday the 13th, ekkert annað): Þau eru ekki eins eftirminnileg og er í hinum myndunum. En þau eru samt aðeins raunverulegri en í hinum, samt...ekki mikið Friday the 13th. Þessi mynd er samt svona "same old shit". Eina við myndina sem er svona Jason.. það er endirinn. Bara svona ekta Jason. Og eitt annað við myndina sem ég fílaði ekki "mamma hans sást alltof lítið" Mér fannst að myndin átti að vera lengri og hafa mömmu hans kannski í 20-30 mínútur í myndinni en svo allt hitt má vera svona rugldráp og allt það. Myndin er samt spennandi og hröð. En samt ekkert það sérstakt.
The Curious Case of Benjamin Button0 af 0 fannst gagnrýnin hjálpleg
Þessi mynd! Núna var David Fincher að sýna sig, sýna sig hvað hann getur í kvikmynda-heiminum. Þetta er albesta drama mynd sem ég hef nokkurntímann séð á ævi minni. Myndin er mjög snjöll, vel leikinn, vel tölvugerð og mestalagi : vel skrifuð. Þessi mynd er byggð af ör-smásögu og hún er ekkert annað 23. bls. Þessi mynd er tveir og hálfur tími. Þetta er ótrúlegt og ég las söguna og sagan kemur sér vel við myndina. Myndin hefur þennan galdur við því að ef þú horfir nokkrar mínútur af myndinni, þá viltu horfa á hana alla. Byrjuninn heillaði mig algjörlega. Ég er ekkert mikið fyrir að gráta við myndum en þessi mynd var með sorglegasta endir. Ég, Brad Pitt aðdándi? Hell no! En mér finnst David Fincher leikstýra hann rosalega vel. Eins og Fight Club, Se7en og svo þessi. David Fincher gerir alltaf svo eftirminnilegar myndir. Þótt að The Game var nú ekkert sérstök þá var hún samt með eftirminnileg atriði. Samtöl myndarinar er þannig að þú getur horft eða hlustað á þau. Þótt myndinn sé löng, þá er hún alls ekki lang"dreiginn". Hún hefur þessa galdra að þú horfir á myndina og hlustar á söguþráðinn en samt sér maður aldrei að hún sé svona löng. Þegar ég var búin að horfa á hana og kíkti á lengdina, þá varð ég mjög hissa á hversu löng hún væri. Þetta er ótrúleg mynd og ég elska hana. Mjög ólíkleg en samt, hún hefur þessa töfra.
Ég heiti Sölvi Sigurður og kíkjir á mín gagnrýni.