Þessi mynd er tvímælalaust einhver sú best heppnaða sjálfstæða-framhaldsmynd sem að ég hef séð lengi. Gaman að því hvernig Stuðmönnum tekst að gera líkt og Dan Ackroyd tókst ásamt sínum spilafélögum þegar Blues Brothers 2000 kom út. Þeim tekst einstaklega vel að gera grín að sjálfum sér bæði í tali, tónum og síðast og ekki síst textum. Stórskemmtilegt að sjá aftur sömu hljómsveit þetta löngu síðar á hvíta tjaldinu eða eins og þeir hefðu sagt: „Engu gleymt og ekkert lært“.