Aðalleikarar
Leikstjórn
Handrit
Mér líður eins og trukkur hafi keyrt yfir mig
Ég játa það að ég vissi ekkert hvað ég var að fara útí þegar ég sá myndina fyrst, og ég held nokkurnveginn að sá sem les þetta sé á sömu blaðsíðu og ég var á. Myndin fjallar frá A til Ö um ótrúlega spillingu lögreglunnar í Rio de Janeiro í Brasilíu og "baráttu" tveggja nýliða við hana. Sérsveit sem kallar sig BOPE vinna hart gegn spillingunni og myndin fléttast í gegnum þessi tvö sjónarhorn.
Þegar ég les ýmislegt um þessa mynd á veraldarvefnum þá tek ég eftir því að fólk veit lítið hvað á að segja um hana, þ.e. margir virðast alveg gáttaðir á því sem þeir sáu á skjánum og góða umfjöllun er vart hægt að finna. Ég er hálfpartinn í sama pakka.
Myndin sækir margt í City of God, sem er í miklu uppáhaldi hjá flestu kvikmyndaáhugafólki, sögusviðið, útlit myndarinnar, spilling lögreglunnar og kaótísk handycam myndatakan er algert City of God "rip-off" ef svo má að orði komast. Ég er þó ekki að segja að söguþráðurinn sé eins, en mikill munur er á þessum tveimur myndum.
Þetta er hálfgerð heimildarmynd sem sýnir sannleikann svart á hvítu hvernig ástandið er í borginni, spillingin er svo hreint út sagt ótrúleg að maður getur vart trúað henni. Fyrri hluti myndarinnar fjallar um spillingu lögreglunnar og fordóma uppdópaða almúgans fyrir þeim, og fannst mér það frekar langdregið á þeim tímapunkti. Þegar líður á seinni hlutann fer maður að gera sér grein fyrir því að öll atriðin um spillinguna voru nauðsynleg og í raun og veru uppbygging fyrir það sem koma skal. Ein af sterkari hliðum myndarinnar er einmitt sú að ekkert atriði er ónauðsynlegt, öll atriðin hafa hlutverk.
Myndin er ótrúlega vel leikin og þetta hráa útlit sem hún hefur nær sér algerlega til áhorfandans. Myndin ýtir manni í þá átt að maður verður að halda með einhverjum aðila og það segir sitt að ég var frekar reiður í enda myndarinnar, sem segir manni það að myndinni tókst ætlunarverk sitt.
Ég hef heyrt marga segja að þetta sé stórlega ofmetin mynd, en sannleikurinn er sá að hún er bara ekki fyrir alla, en ef þú fílaðir City of God þá fílaru þessa, einfalt mál. Raunveruleikinn hefur sjaldan verið hrárri og það er einmitt það sem gerir þessa mynd svo ótrúlega djúsí. Ég verð eiginlega að sjá hana aftur og aftur (og aftur...og aftur) til að mynda mér lokaálit á henni en eins og stendur þá er þessi mynd búin að helgrípa huga minn og fær því 4 stjörnur af 4 - fullt hús. Ég mun klárlega fara á hana 2-3x á Bíódögum Græna Ljóssins. Ef þú ætlar að sjá eina mynd á árinu sjáðu þá þessa!
Ég játa það að ég vissi ekkert hvað ég var að fara útí þegar ég sá myndina fyrst, og ég held nokkurnveginn að sá sem les þetta sé á sömu blaðsíðu og ég var á. Myndin fjallar frá A til Ö um ótrúlega spillingu lögreglunnar í Rio de Janeiro í Brasilíu og "baráttu" tveggja nýliða við hana. Sérsveit sem kallar sig BOPE vinna hart gegn spillingunni og myndin fléttast í gegnum þessi tvö sjónarhorn.
Þegar ég les ýmislegt um þessa mynd á veraldarvefnum þá tek ég eftir því að fólk veit lítið hvað á að segja um hana, þ.e. margir virðast alveg gáttaðir á því sem þeir sáu á skjánum og góða umfjöllun er vart hægt að finna. Ég er hálfpartinn í sama pakka.
Myndin sækir margt í City of God, sem er í miklu uppáhaldi hjá flestu kvikmyndaáhugafólki, sögusviðið, útlit myndarinnar, spilling lögreglunnar og kaótísk handycam myndatakan er algert City of God "rip-off" ef svo má að orði komast. Ég er þó ekki að segja að söguþráðurinn sé eins, en mikill munur er á þessum tveimur myndum.
Þetta er hálfgerð heimildarmynd sem sýnir sannleikann svart á hvítu hvernig ástandið er í borginni, spillingin er svo hreint út sagt ótrúleg að maður getur vart trúað henni. Fyrri hluti myndarinnar fjallar um spillingu lögreglunnar og fordóma uppdópaða almúgans fyrir þeim, og fannst mér það frekar langdregið á þeim tímapunkti. Þegar líður á seinni hlutann fer maður að gera sér grein fyrir því að öll atriðin um spillinguna voru nauðsynleg og í raun og veru uppbygging fyrir það sem koma skal. Ein af sterkari hliðum myndarinnar er einmitt sú að ekkert atriði er ónauðsynlegt, öll atriðin hafa hlutverk.
Myndin er ótrúlega vel leikin og þetta hráa útlit sem hún hefur nær sér algerlega til áhorfandans. Myndin ýtir manni í þá átt að maður verður að halda með einhverjum aðila og það segir sitt að ég var frekar reiður í enda myndarinnar, sem segir manni það að myndinni tókst ætlunarverk sitt.
Ég hef heyrt marga segja að þetta sé stórlega ofmetin mynd, en sannleikurinn er sá að hún er bara ekki fyrir alla, en ef þú fílaðir City of God þá fílaru þessa, einfalt mál. Raunveruleikinn hefur sjaldan verið hrárri og það er einmitt það sem gerir þessa mynd svo ótrúlega djúsí. Ég verð eiginlega að sjá hana aftur og aftur (og aftur...og aftur) til að mynda mér lokaálit á henni en eins og stendur þá er þessi mynd búin að helgrípa huga minn og fær því 4 stjörnur af 4 - fullt hús. Ég mun klárlega fara á hana 2-3x á Bíódögum Græna Ljóssins. Ef þú ætlar að sjá eina mynd á árinu sjáðu þá þessa!
Um myndina
Leikstjórn
Handrit
Bráulio Mantovani, José Padilha
Framleiðandi
IFC Films
Vefsíða:
Aldur USA:
R
Frumsýnd á Íslandi:
11. apríl 2008