The Deep End 2001
Frumsýnd: 11. nóvember 2001
101 MÍNEnska
Eiginkonan þarf að ala börnin upp að mestu ein þar sem eiginmaðurinn er nánast alltaf í burtu starfs síns vegna. Unglingssonur þeirra er byrjaður að prófa ýmsa fullorðins hluti, og dag einn finnur hún lík samkynhneigðs elskhuga hans úti á ströndu hjá sumardvalarstað þeirra. Hvað er nú til ráða? Hvað er skynsamlegt og hvernig er hægt að vernda barnið... Lesa meira
Eiginkonan þarf að ala börnin upp að mestu ein þar sem eiginmaðurinn er nánast alltaf í burtu starfs síns vegna. Unglingssonur þeirra er byrjaður að prófa ýmsa fullorðins hluti, og dag einn finnur hún lík samkynhneigðs elskhuga hans úti á ströndu hjá sumardvalarstað þeirra. Hvað er nú til ráða? Hvað er skynsamlegt og hvernig er hægt að vernda barnið sitt? Hversu langt ertu tilbúinn að ganga og hvenær á að hætta?... minna
Aðalleikarar
Leikstjórn
Handrit
Geðveik mynd, í alvöru? 
Ég varð því miður fyrir gífurlegum vonbrigðum með þessa mynd. Væntingar mínar voru reyndar ekki mjög miklar en fyrst að myndin hafi fengið toppdóma flestra gagnrýnenda (og m.a.s. fengið rúmlega 80% á RottenTomatoes.com, sem er alls ekki slæmt) þá var ég nokkuð viss um að hér væri á ferðinni hin fínasta spennumynd. The Deep End er ágætlega heppnaður sálfræðiþriller, það er enginn vafi á því, en hún var samt ekki neitt líkt því sem ég bjóst við.
Handritið nær þó að forðast flestar hefðbundnu formúlur, sem betur fer, og sagan gengur vel upp ásamt nokkrum óvæntum fléttum. Leikur og leikstjórn er einnig fyrsta flokks og tæknivinnslan glæsileg. En þeir kostir koma alls ekki í veg fyrir þann stóra galla sem myndin þjáist helst af. Myndin er bara ekkert spennandi, og hún nær heldur ekki því flugi sem gefið var til kynna í upphafi hennar. Endirinn var líka ömurlegur, og einhverra hluta vegna fannst mér alveg vanta svona loka-climax, því sá endir sem myndin sat uppi með var bara galtómur og skilur ekki neitt eftir sig.
En engu að síður er The Deep End ágæt mynd þegar á heildina er litið, það jákvæðasta sem hægt er að segja um hana er það að henni gengur sérlega vel að forðast klisjur og algengar formúlur. Hefði þó mátt vera meira spennandi.
6/10
Ég varð því miður fyrir gífurlegum vonbrigðum með þessa mynd. Væntingar mínar voru reyndar ekki mjög miklar en fyrst að myndin hafi fengið toppdóma flestra gagnrýnenda (og m.a.s. fengið rúmlega 80% á RottenTomatoes.com, sem er alls ekki slæmt) þá var ég nokkuð viss um að hér væri á ferðinni hin fínasta spennumynd. The Deep End er ágætlega heppnaður sálfræðiþriller, það er enginn vafi á því, en hún var samt ekki neitt líkt því sem ég bjóst við.
Handritið nær þó að forðast flestar hefðbundnu formúlur, sem betur fer, og sagan gengur vel upp ásamt nokkrum óvæntum fléttum. Leikur og leikstjórn er einnig fyrsta flokks og tæknivinnslan glæsileg. En þeir kostir koma alls ekki í veg fyrir þann stóra galla sem myndin þjáist helst af. Myndin er bara ekkert spennandi, og hún nær heldur ekki því flugi sem gefið var til kynna í upphafi hennar. Endirinn var líka ömurlegur, og einhverra hluta vegna fannst mér alveg vanta svona loka-climax, því sá endir sem myndin sat uppi með var bara galtómur og skilur ekki neitt eftir sig.
En engu að síður er The Deep End ágæt mynd þegar á heildina er litið, það jákvæðasta sem hægt er að segja um hana er það að henni gengur sérlega vel að forðast klisjur og algengar formúlur. Hefði þó mátt vera meira spennandi.
6/10
The Deep End hefur fengið fína dóma erlendis og því hafði ég ákveðnar væntingar til þessarar myndar. Því miður varð ég fyrir miklum vonbrigðum. Myndin fjallar í stuttu máli um konu (sem er mjög vel leikin af Tildu Swinton) sem hylmir yfir dauðsfalli til að hindra að sonur hennar sem er á unglingsaldri sé bendlaður við málið. En einhver veit af því. Þær upplýsingar eru hátt verðlagðar en þögnin þó enn hærra. Í hvert skipti sem hún reynir að breiða yfir vísbendingar eykst hættan sem hún býr sjálfri sér og sínum nánustu. Gallinn við þessa spennumynd er að hún er bara akkúrar ekkert spennandi. Húin líður bara áfram og þegar hún var búin yppti maður bara öxlum. Jú,jú þetta var kvikmynd en ekkert meira en það. Tilda Swinton er mjög góð og hér er greinilega á ferðinni frábær leikkona en því miður hefur hún ekki úr miklu að moða því handritið er götótt eins og gatasigti.
Loksins kemur spennuþriller sem er spennandi og forðast formúlur eins og heitan eldinn. The Deep End er sérlega vel gerð mynd á allan hátt, allt frá kvikmyndatöku og tónlist til yfirburðagóðs leiks í helstu hlutverkum. Myndin segir frá Margaret Hall (Tilda Swinton), móður sem grunar son sinn um morð á elskhuga sínum og blandar sér umsvifalaust í málið með það í huga að vernda barnið sitt en án þess að hugsa ástandið út í gegn. Myndin er spennandi á lágu nótunum en samt sem áður auðveldlega ein af meira taugatrekkjandi myndum síðasta árs. Drifkrafturinn er ódrepanleg móðurást, og þar af leiðandi er myndin mun tilfinningaríkari en spennumyndir verða yfirleitt. Það er áhugavert að sjá Swinton í svona hlutverki þar sem hún er yfirleitt í litlum, stórundarlegum listrænum myndum sem enginn sér. Goran Visnjic (Dr. Luka í ER) kemur mjög á óvart í hlutverki sem er ólíkt lækninum góða, en það er sennilega hinn ungi Jonathan Tucker í hlutverki sonarins sem sýnir hvað óvæntustu taktana. The Deep End fékk örstutta sýningu á síðustu kvikmyndahátíð og fáir sáu hana þar. Það er skömm, því hún er með því betra sem hægt er að borga til að sjá þessa dagana. Þrátt fyrir sífelldar tilvísanir í vatn sem verða yfirborðskenndar eftir því sem á líður fær The Deep End óhikað góð meðmæli.
Um myndina
Leikstjórn
Handrit
June Brown, Sylvester Stallone
Aldur USA:
R
Frumsýnd á Íslandi:
11. nóvember 2001