Se7en 1995
(Seven)
Long is the way, and hard, that out of hell leads up to light.
127 MÍNEnska
Tilnefnd til Óskarsverðlauna fyrir bestu klippingu
Myndin fjallar um tvo lögreglumenn í morðdeild sem eru að elta raðmorðingja sem réttlætir morð sín þannig að þau séu aflausn fyrir heiminn sem hefur ekki gefið hinum sjö dauðasyndum nægan gaum, og leyft þeim að grassera í samfélaginu. Rannsóknin leiðir þá félaga frá einu misþyrmda líkinu til þess næsta, þar sem morðinginn skipuleggur hvert morð... Lesa meira
Myndin fjallar um tvo lögreglumenn í morðdeild sem eru að elta raðmorðingja sem réttlætir morð sín þannig að þau séu aflausn fyrir heiminn sem hefur ekki gefið hinum sjö dauðasyndum nægan gaum, og leyft þeim að grassera í samfélaginu. Rannsóknin leiðir þá félaga frá einu misþyrmda líkinu til þess næsta, þar sem morðinginn skipuleggur hvert morð sem tákn fyrir hverja af dauðasyndunum sjö. ... minna
Aðalleikarar
Leikstjórn
Handrit
Hefur þú aldrei pælt í því hvað það væri frábært að fá að sjá myndir eins og þú værir að sjá þær í fyrsta sinn? Að upplifa snilldina sem uppáhaldsmyndirnar manns innihalda aftur en ekki eins og maður upplifði hana þegar maður var rétt skriðinn á táningsaldurinn. Ég myndi gefa margt til að fá að sjá Seven aftur í “fyrsta sinn”. Rétt eins og með The Usual Suspects. Ég sá hana tiltölulega ungur og frá því hef ég alltaf munað hvernig hún endaði, endirinn var svo eftirminnilegur. Ég man samt ekkert eftir því þegar ég sá hana fyrst. Svo sá ég hana í fyrsta sinn aftur nýlega og það er hræðilegt að vita ekkert um mynd nema endinn. Það er eins með Seven. Endirinn er örugglega það eftirminnilegasta úr myndinni og maður man alltaf eftir honum enda er þetta án efa einn sá besti sem sést hefur á hvíta tjaldinu ásamt endinum í fyrrnefndri mynd. Einn af fáum hroll-endum.
Myndin kom út árið 1995 og er af mörgum talin besta mynd leikstjórans David Fincher en ég er nokkuð viss um að það eru fleiri sem myndu greiða Fight Club atkvæði sitt enda frábær mynd þar á ferð en Seven finnst mér vera hans besta mynd. Í stuttu máli segir Seven frá tveimur lögreglumönnum, William Somerset og David Mills, sem þurfa í sameiningu að leysa hrottaleg morðmál sem byggð eru á Dauðasyndunum sjö; Ofáti, græðgi, leti, girnd, stolti, öfund og reiði. Morðin eru öll einstaklega ógnvekjandi og frumleg í leiðinni. Það eru Morgan Freeman og Brad Pitt sem leika þá félaga og eru góðir karakterar þótt það sé auðvitað einn maður sem stelur senunni og ég hugsa að þótt þeir sem ekki hafi séð Seven viti samt hver maðurinn er. Það er auðvitað ein snilldin við Seven. Uppbyggingin að þessum karakter, þessum ótrúlega kaldrifjaða morðingja, í gegnum morðin og vísbendingarnar sem Somerset og Mills fá. Maður getur ekki annað en hugsað: “Hvers konar sjúki einstaklingur gerir svona hluti?” Við viljum vita það og fræðast um hann því svona verknaðir eru ofar skilningi venjulegs fólks. Forvitnin í sambandi við morðingja hefur alltaf verið sterk, við hugsum um hvað það sé sem drífur svona menn áfram. Menn eins og Ted Bundy, Jeffrey Dahmer eða jafnvel Adolf Hitler. Geðveiki, hrein illska eða æðra máttarvald? Liðir 2 og 3 falla víst sjálfrátt undir geðveiki þannig þá er bara einn valmöguleiki eftir. Seven tekur á þessu málefni; geðveiki. Somerset og Mills ræða þónokkrum sinnum um geðveiki þegar kemur að morðingjanum eða bara daglegu lífi. Samtalið þeirra á barnum er mjög áhugavert en þar koma skoðanir þeirra á þessu bersýnilega í ljós. Jæja, ég er kominn langt frá myndinni sjálfri en þessi bið eftir morðingjanum í Seven er þess virði. Þetta er einn af mínum uppáhaldskarakterum en upphaflega stóð til að láta R. Lee Ermey (kannski þekkja hann fleiri sem Drill Sergeant-inn í Full Metal Jacket) fara með hlutverkið en hann leikur lögreglustjórann í myndinni. Það var góð ákvörðun.
Útlit myndarinnar er frekar dökkt og það er rigning meirihlutann af myndinni sem gefur henni svona “þungt” andrúmsloft. Það myndast alltaf skrýtin tilfinning í rigningu. Annars er myndin mjög útlitslega flott og ætli maður geti ekki notað orðið falleg. Myndatakan er mögnuð og sviðsmyndin er flott. Eitt flottasta skotið í myndinni er án efa fyrsta skotið sem sýnir húsið þar sem Sloth-fórnarlambið er. Snilldarskot og um leið kemur sterk nóta sem gefur manni vísbendingu um það sem á eftir að gerast þarna inni. Það er ótrúlegt atriði, ákaflega disturbing. (Spoiler framundan) Ég var að lesa þráð um myndina á imdb um daginn og þá sá ég að það voru einhverjir að halda því fram að hóran sem myrt var svo eftirminnilega í Lust-atriðinu, að hún hefði verið syndgarinn. Það er líklega útaf þessu sem John Doe segir í bílnum nærri enda myndarinnar: “And let’s not forget the disease-spreading whore” Þarna er John Doe einungis að réttlæta morðið á henni en syndgarinn sjálfur er auðvitað vesalings maðurinn enda hafði hann syndina girnd. Þessi hóra og Tracy voru bara til að fullkomna ætlunarverkið, þær höfðu í raun enga synd. Ég veit auðvitað ekkert um hvað þeir sem lesa þetta halda en vildi bara benda á þetta. (Spoiler endar)
Seven hefur frá því að hún kom út verið áhrifavaldur margra spennumynda en þar ber helst að nefna Saw sem varð mjög vinsæl. Augljósa vísun í Seven má fyrst og fremst ráða af morðunum sem hafa verið svolítið ýkt enda Saw ætluð yngri áhorfendum. Eins var eitt atriði þar sem minnst var á hnetusmjör en það er nánast tekið beint úr Seven, en Brad Pitt segir einmitt eitthvað í þessa áttina: “He´s probably walking around in his grandma’s underpants covering himself in peanut butter.” Já, karakterinn hans Brad Pitt á nokkra spretti í myndinni, skemmtilegur gaur. Brad Pitt er líka frábær í þessu hlutverki, rétt eins og allir í myndinni.
Í The Shining eftir Stanley Kubrick sést Wendy yfirfara hundruði blaðsíðna sem allar innihéldu sama frasann “All work and no play makes Jack a dull boy”, sem Jack skrifaði. Þessar 300 blaðsíður voru allar handskrifaðar, ekki prentaðar. Í Seven, þegar Somerset og Mills skoða dagbækur morðingjans var það sama gert. Menn sátu sveittir í 2 mánuði og skrifuðu og skrifuðu, tilgangurinn? Ég bara hreinlega veit það ekki því það sjást kannski 10-15 blaðsíður í allri myndinni. David Fincher er bara greinilega svona metnaðarfullur leikstjóri.
Seven er pottþétt ein besta mynd tíunda áratugarins, en ’94 og ’95 eru ótrúlega góð ár. Fullt af frábærum myndum á þessum árum, það vantar annað svona ár. Seven var tilnefnd til Óskarsverðlauna fyrir bestu klippingu en hlaut ekki. Skrýtið að það skuli hafa verið litið svona framhjá þessari mynd því hún hefur allt til brunns að bera en það verður bara að hafa það. Myndin er í mínum huga besta mynd ársins 1995 en einnig ein besta og frumlegasta spennumynd síðari ára og er orðin eins konar guide um hvernig gera eigi spennumyndir.
Seven er mynd sem þú gleymir seint. Það tók mig marga daga að komast yfir lokasenuna. Andrúmsloftið í myndinni er drungalegt og mikið af rigningu og myrkri. Þetta eru einkenni leikstjórans, David Fincher, sem hefur gert fleiri snilldarmyndir( The Game, Fight Club).Morgan Freeman og Brad Pitt eru góðir ( gaman að sjá Pitt í einhverju öðru en vælumyndum)en það er Kevin nokkur Spacey sem stelur senunni sem morðinginn "þolinmóði". Frábært handrit, snilldarmyndataka, og besta lokasena sem ég hef séð. Seven á fyllilega skilið að fá fullt hús. Spennumynd aldarinnar.
Þessi mynd er algjör snilld. Syndirnar sjö (Ofát, græðgi, leti, öfund, reiði, stolt og girnd) eru hér settar undir smásjána og kynntar eru sjö leiðir til að deyja með því að fremja eina af syndunum sjö (einn dauðaleið á eina synd.) Leikararnir í myndinni eru fremur rólegir en það getur verið gott. Brad Pitt sýnir svo sannarlega góðan leik og Morgan Freeman tekur þetta með trukki, en langbesti leikarinn í myndinni sá sem drottnar yfir öllu er Kevin Spacey, hann bara getur ekki klikkað. Aðrir leikarar í myndinni gera það gott og endirinn er dálítið óvæntur. Vísbendingarnar sem þeir félagar (Freeman og Pitt) fá um morðin leiða þá í gegnum snilldarlega atburðarás og eru vísbendingarnar komnar úr bókum sem tengjast Syndunum sjö. Atriðin eru snilld og handritið flott. Seven er svo sannarlega mynd sem allir verða að sjá.
David Fincher hefur gengið ágætlega með spennumyndir eins og þessa,hann hefur gert Fight Club,the game og Panic Room og fleiri.Lögreglumaðurinn Summerset (Morgan Freeman,The Shawshank Redemption) er að fara á eftirlaun. Eftirmaður hans er Mills (Brad Pitt,Snatch,Fight Club). En maður verður myrtur á hrottalegan hátt.Hann var reyrður með gaddavír í stól og troðið ofan í hann mat þangað til hann dó. Annað útkall kemur og þá er greed eða græðgi málað á gólfið með blóði fórnarlambsins.Þá vita þeir að fimm aðrir eiga eftir að deyja. Nú þurfa þeir að finna þennan klikkaða morðingja og þá kemur rosalegur eltingaleikur. Frekar ofbeldisfull mynd eins og David Fincher gerir myndir.
Afar vandaður og vel gerður spennutryllir sem hefur heilmargt sem góð mynd hefur að geyma. Flott útlit,vel skrifuð samtöl og allir leikararnir fara á kostum. Myndin helst fersk og skemmtileg alveg út í gegn og margt gott hægt að segja um hana. Seven tekst samt aldrei að vera alveg frábær en fær samt hjá mér þrjár stjörnur, endilega sjáðu hana.
Um myndina
Leikstjórn
Handrit
Framleiðandi
New Line Cinema
Kostaði
$33.000.000
Tekjur
$327.311.859
Vefsíða:
Aldur USA:
R
- Mills: I seem to remember us knocking on your door.
John Doe: And I seem to remember breaking your face.