Aðalleikarar
Leikstjórn
Handrit
Red er hávær og smá steikt á köflum en nær samt ekki að komast upp úr meðallagi. Margir frægir leikarar í henni, John Malkovich kemur skemmtilega á óvart og leikur aðal grínkarakterinn en Bruce Willis sem fer með aðalhlutverkið veldur smá vonbrigðum. Hann hefði átt að bera myndina uppi og hefði alveg getað það en hann virkar eitthvað svo slappur hér, ég veit ekki hvort að þetta sé handritinu að kenna. Red er stundum sniðug og ánægjuleg til áhorfs en svo koma líka slappir kaflar en í heild er atburðarrásin frekar spennandi og manni leiðist aldrei neitt mjög mikið. Það má sjá þessa mynd einu sinni og svona....jújú en hún er ekkert ómissandi. Tvær stjörnur.
Skítsæmilegt leikaraflipp
Þegar maður pælir aðeins í því hvers konar mynd RED reynir að vera, og sérstaklega með hæfileikana sem eru hér við hendi, er erfitt að sætta sig við eitthvað annað en eðalfjör. Hún er svo sannarlega skemmtileg, en nær ekki beint þeim hæðum sem maður óskaði eftir. Kannski er það bara ég en mér leist eitthvað svo fjandi vel á þá tilhugsun að sameina nokkra bráðskemmtilega Hollywood-ellismella í kómíska hasarþvælu þar sem megnið af liðinu fær að skjóta annað fólk í spað. Þetta er kokteill sem er ekki síður girnilegri heldur en The Expendables var áður en maður sá hana. En þó svo að myndirnar séu gríðarlega ólíkar þá þjást þær í rauninni af sama vandamáli: Of mikið af fólki, alltof lítill skjátími til að þjóna þeim. Hins vegar setti Expendables sér mun einfaldari markmið og hún gaf manni nokkurn veginn það sem maður kom til að sjá. RED er aðeins öðruvísi týpa. Hún reynir að vera stöðugt fyndin, stöðugt töff og flippuð allan tímann. Hún stendur sig ekkert illa í þessu, en annað en heilalausa hasarmyndin þá er meiri fókus á söguþráð hérna og samskipti leikaranna skipta talsvert miklu og þar byrjar heildin að brotna í sundur.
Ég get léttilega kallað þetta skemmtilega bíómynd, en það er að mestu leyti útaf því að leikararnir gera hana skemmtilega, í staðinn fyrir handritið eða leikstjórnina. Það sést langar leiðir að allir sem fá almennilegt hlutverk hérna eru að njóta sín í botn. Jafnvel þeir sem fá varla neitt til að gera ná að kæta mann með nærveru sinni, en á sama tíma verður maður svekktur yfir því hversu vannýttir sumir eru. Þeir einu sem hirða sviðsljósið eru Bruce Willis, John Malkovich og Karl Urban. Allir þrír eru þrælskemmtilegir þótt Malkovich beri auðvitað af og skilji langmest eftir sig. Síðan fáum við Helen Mirren, Brian Cox, Morgan Freeman, Mary-Louise Parker og Richard Dreyfuss en þó aðeins í skömmtum. Þau eru öll góð hér á skjánum og lífga mikið upp á óspennandi atburðarás, en það hefði alveg mátt skrifa stærri rullur fyrir sumar persónurnar. Freeman er t.a.m. frekar tilgangslaus og Parker fær minna og minna að gera því lengra sem líður á myndina. Myndin hafði hér góða möguleika á því að verða að einhvers konar bræðing af Ocean's 11 og The A-Team, en í staðinn fékk maður rétt svo smjörþefinn.
Tónninn er líka undarlega misjafn. Mér líkaði best við RED þegar hún tók sig ekki vitund alvarlega og sá sig sem eintóman farsa, en síðan dettur hún út í það að vera straightforward hasarþriller og þegar það einmitt gerist líður manni eins og eitthvað sé alls ekki að smella. Leikstjórinn Robert Schwentke má samt eiga það að vera furðu góður í að stýra hasarsenum og leika sér með myndavélina á svalan hátt. Þessu bjóst ég engan veginn við, miðað við hversu lágstemmdar fyrri myndir hans voru, allavega þessar amerísku – sá ekki hinar.
RED er ágæt vídeómynd sem fær þó bara þessi léttu meðmæli útaf leikurunum og stílnum. Fjörið var svosem alveg til staðar, en með meiri orku, markvissari tón og öflugra skemmtanagildi hefði þessi mynd getað orðið að fyrirtaks þvælu, frekar en að vera sönnun þess að gæðaleikarar geti skemmt sér saman í tökum og að sumt fólk eldist alveg óhugnanlega vel.
6/10
Þegar maður pælir aðeins í því hvers konar mynd RED reynir að vera, og sérstaklega með hæfileikana sem eru hér við hendi, er erfitt að sætta sig við eitthvað annað en eðalfjör. Hún er svo sannarlega skemmtileg, en nær ekki beint þeim hæðum sem maður óskaði eftir. Kannski er það bara ég en mér leist eitthvað svo fjandi vel á þá tilhugsun að sameina nokkra bráðskemmtilega Hollywood-ellismella í kómíska hasarþvælu þar sem megnið af liðinu fær að skjóta annað fólk í spað. Þetta er kokteill sem er ekki síður girnilegri heldur en The Expendables var áður en maður sá hana. En þó svo að myndirnar séu gríðarlega ólíkar þá þjást þær í rauninni af sama vandamáli: Of mikið af fólki, alltof lítill skjátími til að þjóna þeim. Hins vegar setti Expendables sér mun einfaldari markmið og hún gaf manni nokkurn veginn það sem maður kom til að sjá. RED er aðeins öðruvísi týpa. Hún reynir að vera stöðugt fyndin, stöðugt töff og flippuð allan tímann. Hún stendur sig ekkert illa í þessu, en annað en heilalausa hasarmyndin þá er meiri fókus á söguþráð hérna og samskipti leikaranna skipta talsvert miklu og þar byrjar heildin að brotna í sundur.
Ég get léttilega kallað þetta skemmtilega bíómynd, en það er að mestu leyti útaf því að leikararnir gera hana skemmtilega, í staðinn fyrir handritið eða leikstjórnina. Það sést langar leiðir að allir sem fá almennilegt hlutverk hérna eru að njóta sín í botn. Jafnvel þeir sem fá varla neitt til að gera ná að kæta mann með nærveru sinni, en á sama tíma verður maður svekktur yfir því hversu vannýttir sumir eru. Þeir einu sem hirða sviðsljósið eru Bruce Willis, John Malkovich og Karl Urban. Allir þrír eru þrælskemmtilegir þótt Malkovich beri auðvitað af og skilji langmest eftir sig. Síðan fáum við Helen Mirren, Brian Cox, Morgan Freeman, Mary-Louise Parker og Richard Dreyfuss en þó aðeins í skömmtum. Þau eru öll góð hér á skjánum og lífga mikið upp á óspennandi atburðarás, en það hefði alveg mátt skrifa stærri rullur fyrir sumar persónurnar. Freeman er t.a.m. frekar tilgangslaus og Parker fær minna og minna að gera því lengra sem líður á myndina. Myndin hafði hér góða möguleika á því að verða að einhvers konar bræðing af Ocean's 11 og The A-Team, en í staðinn fékk maður rétt svo smjörþefinn.
Tónninn er líka undarlega misjafn. Mér líkaði best við RED þegar hún tók sig ekki vitund alvarlega og sá sig sem eintóman farsa, en síðan dettur hún út í það að vera straightforward hasarþriller og þegar það einmitt gerist líður manni eins og eitthvað sé alls ekki að smella. Leikstjórinn Robert Schwentke má samt eiga það að vera furðu góður í að stýra hasarsenum og leika sér með myndavélina á svalan hátt. Þessu bjóst ég engan veginn við, miðað við hversu lágstemmdar fyrri myndir hans voru, allavega þessar amerísku – sá ekki hinar.
RED er ágæt vídeómynd sem fær þó bara þessi léttu meðmæli útaf leikurunum og stílnum. Fjörið var svosem alveg til staðar, en með meiri orku, markvissari tón og öflugra skemmtanagildi hefði þessi mynd getað orðið að fyrirtaks þvælu, frekar en að vera sönnun þess að gæðaleikarar geti skemmt sér saman í tökum og að sumt fólk eldist alveg óhugnanlega vel.
6/10
Um myndina
Leikstjórn
Handrit
Framleiðandi
Summit Entertainment
Kostaði
$5.000
Vefsíða:
Aldur USA:
PG-13
Frumsýnd á Íslandi:
5. nóvember 2010
Útgefin:
27. janúar 2011