Hunger 2008
Frumsýnd: 17. apríl 2009
96 MÍNEnska
Myndin vann ein Bafta verðlaun, Golden Camera verðlaun á Cannes og leikstjórinn var valinn uppgötvun ársins á Evrópsku kvikmyndaverðlaununum.
Mynd um síðustu 6 vikurnar í ævi IRA fangans Bobby Sands, sem leiddi hunguverkfallið 1981. Sands var í haldi í Maze fangelsinu í Norður Írlandi, og myndin sýnir hvernig mannslíkamanum og mannsandanum er ýtt að ystu þolmörkum.
Aðalleikarar
Leikstjórn
Handrit
Þetta er ekki mjög uppliftandi mynd, enda á hún ekkert að vera það. Manni líður eiginlega hálf illa að horfa á hana smjattandi á nammi í þægilegum stól. Hunger er sönn saga sem fjallar um atburði í kringum árið 1981 þegar hópur fanga í írsku fangelsi fór í hungurverkfall. Þessir fangar voru hluti af írska Lýðveldishernum (IRA) með Bobby Sands í fararbroddi leikinn með tilþrifum af Michael Fassbender. Áhorfendum er ekki hlíft mikið. Meðferðin á föngunum er hroðaleg og minna helst á myndina Murder in the First með Kevin Bacon. Atriðin þar sem Sands sveltir sig eru óþægileg að horfa á með legusárum og öllu tilheyrandi. Ég held bara að hann hafi slegið út Christan Bale í Machinist hvað þyngartap varðar. Ég varð hálf þunglindur við að horfa á þessa mynd en hún er samt frábær fyrir því. Það er farið í flashback atriðum í æsku Sands sem er eiginlega sorglegt þegar maður veit hvert hann stefnir. Það er líka átakanlegt að sjá á foreldra hans horfa upp á son sinn fremja, í raun, sjálfsmorð. Ég get ekki annað en mælt með þessari mynd en það er betra að upplýsa fólk fyrirfram um hvað það er að fara út í. Þessi er ekki fyrir alla.
Það er sena í þessari mynd með 17,5 mín. skoti. Tveir menn sitja sem sagt og tala án þess að sjónarhorni sé breytt í 17,5 mín. Þetta er nýtt met. Það gamla var 8 mín. í The Player. Það merkilega er að senan heldur athygli manns allan tímann. Ég fann þetta um senuna: "Cunningham (leikur prestinn) is quoted by the Belfast Telegraph as saying: "I remember Steve [McQueen] on that first day saying: ‘I'm thinking of shooting this scene in one shot.’ And my immediate reaction was, ‘Are you out of your mind?’
“So every morning, we get up, he puts on the porridge and we start running the scene. We go on till six or seven o'clock until Steve turns up, looks at our progress, gives us some notes, and then off we go again. Running this scene 15 or 20 times a day for five days. So, when we arrived on set we just went straight into it: Take one, 23 minutes, right through. We did four takes, and they used the fourth,” he said."
Um myndina
Leikstjórn
Handrit
Vefsíða:
Frumsýnd á Íslandi:
17. apríl 2009