Aðalleikarar
Leikstjórn
Handrit
Fyndnasta tvíeyki Norðurlandanna
Klovn: The Movie fjallar um þegar Frank og Casper ætla í kanóferð eina helgi og Frank ákveður að taka Bo með. Bo er tólf ára strákur sem er skyldur kærustu Franks, Miu, sem er ólétt og Frank er að reyna að sýna henni að hann geti staðið sig í föðurhlutverkinu.
Ég er nýbyrjaður að horfa á Klovn-þættina (tvær vikur síðan) en strax kominn í fimmtu seríu því ég get bókstaflega ekki fengið nóg af þeim félögum. Myndin reynir að toppa allt sem þeir hafa áður gert og henni tekst það. Húmorinn er einnig aðeins grófari og í flestum tilvikum fyndnari. Það eru mörg móment í myndinni sem reyna að sjokkera mann og nokkrum tekst það vel. Lokaatriðið sem minnir á Hangover! Allir hlógu að því en tóku svo smá stund til að jafna sig á því sem fór fram á skjánum.
Það standa sig allir vel en það stendur svosem enginn upp úr fyrir utan aðalstjörnunar Frank og Casper. Ég skemmti mér svakalega á myndinni og hún hefur ekki veikan punkt út myndina. Lengdin var fín en ferðalagið sjálft hefði kannski mátt taka lengri tíma. Svo voru nokkur atriði í myndinni þar sem það var langt á milli brandara en hún hélt flæðinu samt traustu. Frábær húmor, traustir aðalleikarar gera þessa mynd að bestu grínmynd 2011 (ekki að það segji mikið núna) og hún á áttuna skilið. 8/10
Klovn: The Movie fjallar um þegar Frank og Casper ætla í kanóferð eina helgi og Frank ákveður að taka Bo með. Bo er tólf ára strákur sem er skyldur kærustu Franks, Miu, sem er ólétt og Frank er að reyna að sýna henni að hann geti staðið sig í föðurhlutverkinu.
Ég er nýbyrjaður að horfa á Klovn-þættina (tvær vikur síðan) en strax kominn í fimmtu seríu því ég get bókstaflega ekki fengið nóg af þeim félögum. Myndin reynir að toppa allt sem þeir hafa áður gert og henni tekst það. Húmorinn er einnig aðeins grófari og í flestum tilvikum fyndnari. Það eru mörg móment í myndinni sem reyna að sjokkera mann og nokkrum tekst það vel. Lokaatriðið sem minnir á Hangover! Allir hlógu að því en tóku svo smá stund til að jafna sig á því sem fór fram á skjánum.
Það standa sig allir vel en það stendur svosem enginn upp úr fyrir utan aðalstjörnunar Frank og Casper. Ég skemmti mér svakalega á myndinni og hún hefur ekki veikan punkt út myndina. Lengdin var fín en ferðalagið sjálft hefði kannski mátt taka lengri tíma. Svo voru nokkur atriði í myndinni þar sem það var langt á milli brandara en hún hélt flæðinu samt traustu. Frábær húmor, traustir aðalleikarar gera þessa mynd að bestu grínmynd 2011 (ekki að það segji mikið núna) og hún á áttuna skilið. 8/10
Meget god shit
Klovn þættirnir eru mjög einhæfir en geta verið fjölbreyttir með húmor og hvernig maður á að ganga yfir strikið. Kvikmyndin hinsvegar gengur bókstaflega yfir strikið ! Mér líður alveg hræðilega eftir að hafa horft á hana, stundum verður hún ekki fyndin því það er að troða svo miklum kjánahrolli í smettið á manni. En myndin er ekkert baara þannig, nei djók, hún er akkúrat Bara þannig.
Bara til þess að hafa það á hreint þá er Frank og Casper ein besta samblanda af hálvitum, ég varð stundum þreyttum á þeim en þeir geta samt verið algjörir hálvitar. En þeir eru ólíkir þótt að þeir séu eitthvað líkir. Frank er tildæmis bara misheppnaður (eins og maður er ekki búin að taka eftir því í heilar sex seríur) og hann verður alltaf meira og meira misheppnaður því lengur sem hann lifir. Casper er algjör psycho, bókstaflega í smettinu og í fokking heilanum, hvað hann gerir og hvernig hann hugsar þá er hann bara brenglað og honum mistektst meira segja að vera svona sjúkur. Hann er þessi lúmska típpa sem kann ekki að hugsa. Frank er öðruvísi, hann vill ekki neinum meint, hann er bara missheppnuð dúlla.
Myndin minnir mig óhemmjulega mikið á 'The Hangover', meira segja eitt sérstakt atriði og get alveg verið pirraður útaf því en ég bara hreinlega get það ekki því að þetta atriði er fokking sjúkara heldur hangover-atriðið, sem að það gat alveg verið, þessvegna gef ég það eitt risastórt stig. En þótt að hún sé sjúk og skemmtileg, þá er hún bara eins og nokkrir þættir af Klovn, dáldið einhæf, en ekki frekar einhæf því að þannig eru þættir ef þú horfir á þá alla í röð. Það eina sem að þættirnir og myndin vill gera er að ganga gjörsamlega framm á þér, en það sem mér finnst að myndin gerir það mun betur.
Held ég það eina sem að ég er búin að tala um er það hversu sjúk hún er, hún verður aðeins of sjúk í pörtum og ég get ekkert annað en sagt að hún sé sjúkari en Brüno, hún bara gekk of mikið yfir smettið, ég hló stundum ekki, samt hló ég mikið en fokk. Fyrir Klovn aðdáendum þá eiga þau eftir að éta þessa mynd í sig, ég er engin Klovn-fan sjálfur en mér líkaði mjög vel við þessa mynd en hún gerði eitt við mig sem lét mig gefa þessa mynd aðeins lægri einkunn: hún brundaði beint í smettið á mér.
7/10
Klovn þættirnir eru mjög einhæfir en geta verið fjölbreyttir með húmor og hvernig maður á að ganga yfir strikið. Kvikmyndin hinsvegar gengur bókstaflega yfir strikið ! Mér líður alveg hræðilega eftir að hafa horft á hana, stundum verður hún ekki fyndin því það er að troða svo miklum kjánahrolli í smettið á manni. En myndin er ekkert baara þannig, nei djók, hún er akkúrat Bara þannig.
Bara til þess að hafa það á hreint þá er Frank og Casper ein besta samblanda af hálvitum, ég varð stundum þreyttum á þeim en þeir geta samt verið algjörir hálvitar. En þeir eru ólíkir þótt að þeir séu eitthvað líkir. Frank er tildæmis bara misheppnaður (eins og maður er ekki búin að taka eftir því í heilar sex seríur) og hann verður alltaf meira og meira misheppnaður því lengur sem hann lifir. Casper er algjör psycho, bókstaflega í smettinu og í fokking heilanum, hvað hann gerir og hvernig hann hugsar þá er hann bara brenglað og honum mistektst meira segja að vera svona sjúkur. Hann er þessi lúmska típpa sem kann ekki að hugsa. Frank er öðruvísi, hann vill ekki neinum meint, hann er bara missheppnuð dúlla.
Myndin minnir mig óhemmjulega mikið á 'The Hangover', meira segja eitt sérstakt atriði og get alveg verið pirraður útaf því en ég bara hreinlega get það ekki því að þetta atriði er fokking sjúkara heldur hangover-atriðið, sem að það gat alveg verið, þessvegna gef ég það eitt risastórt stig. En þótt að hún sé sjúk og skemmtileg, þá er hún bara eins og nokkrir þættir af Klovn, dáldið einhæf, en ekki frekar einhæf því að þannig eru þættir ef þú horfir á þá alla í röð. Það eina sem að þættirnir og myndin vill gera er að ganga gjörsamlega framm á þér, en það sem mér finnst að myndin gerir það mun betur.
Held ég það eina sem að ég er búin að tala um er það hversu sjúk hún er, hún verður aðeins of sjúk í pörtum og ég get ekkert annað en sagt að hún sé sjúkari en Brüno, hún bara gekk of mikið yfir smettið, ég hló stundum ekki, samt hló ég mikið en fokk. Fyrir Klovn aðdáendum þá eiga þau eftir að éta þessa mynd í sig, ég er engin Klovn-fan sjálfur en mér líkaði mjög vel við þessa mynd en hún gerði eitt við mig sem lét mig gefa þessa mynd aðeins lægri einkunn: hún brundaði beint í smettið á mér.
7/10
Hátt yfir strikið
Ég hef séð eitthvað af Klovn þáttunum í sjónvarpi, og vissi því um það bil við hverju var að búast af myndinni. Myndin virkaði eins og langur og góður Klovn þáttur, og ég veit eiginlega ekki hvort það var kostur eða galli. Það mætti segja að þeir hefðu getað gert bíómyndalegri bíómynd, sem ég reyndar hefði viljað sjá, en einnig tekst þeim að halda sig við nákvæmlega það sem þeir kunna best í því umhverfi sem þeim líður best í.
Húmorinn snýst mikið um svæðið fyrir neðan belti, enda eru þeir á leið í Tour de Fisse, eða í píkuferðina miklu, þó svo að trúðurinn sjálfur Frank, haldi nú helst ekki framhjá konu sinni, ef hann gerir það þá nokkuð yfirleitt. Hinn aftur á móti er algjörlega siðlaus þegar kemur að konum og framhjáhaldi, og grípur næstu konu sem hann nær í og tekur hana bakvið næstu girðingu. Maður spyr sig auðvitað hvað Frank er að gera í Tour de Fisse, á leið í hóruhús, ef hann hefur engan áhuga á hórum, en hann einhvernveginn skröltir með, og lendir í hverju vandræðalega atvikinu á eftir öðru.
Salurinn veinaði af hlátri á mörgum stöðum í myndinni og ágerðist það undir lokin með eftirminnilegum hætti, sem best er að segja ekki frá hér.
Ég gef myndinni hiklaust 9 stjörnur, en það er ljóst að margir súpa örugglega hveljur yfir myndinni, á meðan aðrir hrífast með.
Ég hef séð eitthvað af Klovn þáttunum í sjónvarpi, og vissi því um það bil við hverju var að búast af myndinni. Myndin virkaði eins og langur og góður Klovn þáttur, og ég veit eiginlega ekki hvort það var kostur eða galli. Það mætti segja að þeir hefðu getað gert bíómyndalegri bíómynd, sem ég reyndar hefði viljað sjá, en einnig tekst þeim að halda sig við nákvæmlega það sem þeir kunna best í því umhverfi sem þeim líður best í.
Húmorinn snýst mikið um svæðið fyrir neðan belti, enda eru þeir á leið í Tour de Fisse, eða í píkuferðina miklu, þó svo að trúðurinn sjálfur Frank, haldi nú helst ekki framhjá konu sinni, ef hann gerir það þá nokkuð yfirleitt. Hinn aftur á móti er algjörlega siðlaus þegar kemur að konum og framhjáhaldi, og grípur næstu konu sem hann nær í og tekur hana bakvið næstu girðingu. Maður spyr sig auðvitað hvað Frank er að gera í Tour de Fisse, á leið í hóruhús, ef hann hefur engan áhuga á hórum, en hann einhvernveginn skröltir með, og lendir í hverju vandræðalega atvikinu á eftir öðru.
Salurinn veinaði af hlátri á mörgum stöðum í myndinni og ágerðist það undir lokin með eftirminnilegum hætti, sem best er að segja ekki frá hér.
Ég gef myndinni hiklaust 9 stjörnur, en það er ljóst að margir súpa örugglega hveljur yfir myndinni, á meðan aðrir hrífast með.
Um myndina
Leikstjórn
Handrit
Casper Christensen, Frank Hvam
Framleiðandi
Drafthouse Films
Tekjur
$13.273.759
Aldur USA:
R
Frumsýnd á Íslandi:
31. desember 2010
Útgefin:
16. júní 2011