The Quest 1996
A lost city, A man of destiny, A test of honor...
Chris fer í ferðalag til að leita að sjálfum sér og ferðalagið nær yfir alla jörðina. Á ferðinni er honum rænt og haldið sem þræl af vopnasmyglurum, seldur til sjóræningja og honum er ýtt inn í skuggalegan heim fjárhættuspila og sparkbox. Leiðir hans liggja til hinnar forboðnu eyjar Muay Thai þar sem lífshættulegar bardagalistir eru kenndar, hann fer... Lesa meira
Chris fer í ferðalag til að leita að sjálfum sér og ferðalagið nær yfir alla jörðina. Á ferðinni er honum rænt og haldið sem þræl af vopnasmyglurum, seldur til sjóræningja og honum er ýtt inn í skuggalegan heim fjárhættuspila og sparkbox. Leiðir hans liggja til hinnar forboðnu eyjar Muay Thai þar sem lífshættulegar bardagalistir eru kenndar, hann fer til bresku astur asíu, skuggalegra sunda í Bangkok, mannlausra eyðimerkna sem vígamenn Ghengis Khan fóru um forðum daga og að lokum fer hann til hinnar fornu Týndu borgar. Þar þarf hann að heyja úrslitarimmu sem reynir á karlmennsku hans í hinni goðsagnakenndu Ghang-gheng, en þarna er um að ræða hina sögufrægu keppni þar sem um allt eða ekkert bardaga er að ræða, sigurvegarinn fær öll verðlaunin í sínar hendur. Til keppni mæta bestu bardagakappar heims og sýna listir sínar og bardagahæfni til að vinna aðalverðlaunin Gullna drekann. En það eitt að geta slegist er ekki nóg fyrir Chris til að vinna jafn hrikalega andstæðinga og þarna er við að etja. Hann þarf að leita djúpt inn á við, og ná tökum á allri sinni ákveðni og persónustyrk og vera óeigingjarn og ósérhlífinn til að vinna lokabardagann til að komast á endanum heim til sín.... minna
Aðalleikarar
Leikstjórn
Handrit
The Quest, Jean-Claude Van Damme að reyna fyrir sér sem leikstjóri, og þar sem hann er nú ekki sérlega góður leikari að auki þá get ég sagt ykkur það að þessi mynd er hrein hörmung. Langdregin og niðurdrepandi. Van Damme er að reyna að gera aðra Blodsport mynd en tekst því miður ekki.
Enn ein hörumungin sem Van Damme sendir frá sér. Að þessu sinni er um að ræða mynd sem hann segist sjálfur hafa dreymt um að gera frá barnæsku. Eftir að hafa horft á myndina skilur hann svo áhorfendur eftir í óvissu yfir því hvers vegna það er vegna þess að myndinn er svo vond að svarti dauði þykir ekki merkilegur miðað við slíkar hörmungar. Það mætti halda að ásetningur Van Damme hafi verið að gera hálfgert framhald af Bloodsport, sem var ein af hans fyrstu myndum og færði honum frægð, vegna þess að myndin gengur út á svipaðan hlut, þ. E. a. S. keppni milli manna með mismunandi slagsmálaaðferðir. Það þarf ekki að taka fram hversu voðalegan leik Van Damme sýnir, og allir hans meðleikarar þ.á. M. gamli refurinn Roger Moore sem sýnir alls enga gamalkunna takta í sínu leiðinlega hlutverki. Ég tel fulla ástæðu til að benda mönnum frekar á að eyða kvölstund í að leggja hendur sínar í spenntar músagildrur vegna þess að það er a) ódýrara b)skemmtilegra c) veldur minni sársauka.