Gagnrýni: The Last Stand

Arnold Schwarzenegger, orðinn 65 ára gamall, gefur ekkert eftir í sinni nýjustu hasarmynd, The Last Stand. Kvikmyndin segir frá lögreglustjóra (Schwarzenegger) í litlum smábæ við landamæri Bandaríkjanna og Mexíkó, sem þarf að taka á honum stóra sínum þegar að eiturlyfjabarón sleppur frá laganna vörðum og hyggst flýja yfir til Mexíkó. Eina leiðin fyrir hann þó, ótrúlegt en satt, er í gegnum áðurnefndan smábæ.

Með ansi fáliðað lögreglulið þarf Arnold gamli að gera allt sem hann getur til þess að stöðva eiturlyfjabaróninn og glæpagengi hans. Hér er því um að ræða baráttu upp á líf og dauða þar sem okkar maður er, eins og nafn myndarinnar gefur til kynna, síðasta hindrunin og þar af leiðandi eina von löggæslunnar.

 

 

Hér er um að ræða einskæra hasarmynd sem reynir ekki að vera neitt annað en hún er. Hasaratriðin, með tilheyrandi bílaeltingaleik og skotbardögum, eru vel sett fram og uppfylla allar óskir áhorfandans. Það er ekki miklu púðri eytt í persónusköpun eða boðskap en þess í stað er myndinni haldið uppi með hraðri söguframvindu og áður nefndum hasar. Þá er húmorinn aldrei langt undan og margar senur vöktu upp hlátrasköll meðal áhorfenda.

Þó að öll athyglin sé á endurkomu Schwarzenegger er ekki hægt að horfa framhjá einkar athyglisverðum aukaleikurum sem blása lífi í karaktera sína með skemmtilegum hætti. Sá sem einna helst stendur upp úr er hinn litríki og reyndi aukaleikari Luis Guzmán, sem leikur ansi afslappaðan lögreglumann sem dregst inn í atburðarrásina með skemmtilegum hætti. Þá bregður stórleikaranum Forrest Whitaker fyrir sem yfirmanni leyniþjónustunnar en það má með sanni segja að myndin hagnist verulega á nærveru Whitaker sem gefur karakter sínum eins mikla dýpt og handritið leyfir.

Á heildina litið gefur suður kóreski leikstjórinn, Jee Won Kim, áhorfandanum nákvæmlega það sem hann kom til að sjá, óstöðvandi hasar frá byrjun til enda sem gefur hasarmyndum 9. áratugarins ekkert eftir. Söguþráðurinn er nokkuð fyrirsjáanlegur og klisjukenndur en það er auðvitað nákvæmlega það sem aðdáendur slíkra kvikmynda leitast eftir. Þeir geta því hallað sér aftur í sætunum og notið þess að sjá Arnold Schwarzenegger snúa aftur á hvíta tjaldið og slökkva í nokkrum óþokkum með miklum tilþrifum.